<![CDATA[ Como explicar às crianças a importância do sono e das ervilhas ]]>

We kennen allemaal wel een kind dat zegt dat alles wat groen is slecht is? Of dat volhoudt dat ze niet hoeven te slapen omdat ze helemaal niet kunnen slapen? De oude oorlogen tussen kinderen duren voort, maar met enige veranderingen. Nu hebben we schermen – van mobiele telefoons, tablets en dergelijke – om ons af te leiden. Zich hiervan bewust, besloot kinderarts Rita Sousa Gomes een boek te schrijven met advies over hoe om te gaan met deze uitdagingen, maar het is een ander soort boek. Het is niet alleen gericht op ouders, maar ook op kinderen. "Als kinderarts en moeder besefte ik hoeveel verhalen kinderen kunnen helpen om gemakkelijker te begrijpen wat er in hen omgaat, inclusief de wereld van emoties, gezondheid en routines. Ik wilde een hulpmiddel creëren dat moeilijkere onderwerpen op een eenvoudige en liefdevolle manier zou uitleggen, en ouders ook zou helpen om belangrijke gesprekken met hun kinderen te beginnen", legt ze uit aan SÁBADO .

Zoals de specialist uitlegt, besloot ze het over kinderen te hebben omdat ze het recht hebben om zich begrepen en gerespecteerd te voelen en omdat ze gelooft dat informatie moet worden aangepast aan de leeftijd van elk kind. Rita Sousa Gomes gaat verder en benadrukt dat we kinderen moeten uitnodigen om actief deel te nemen aan hun eigen gezondheid. En volgens haar is de beste manier om dat te doen via verhalen. In het boek A Minha Pediatra Cuida de Mim (Mijn kinderarts zorgt voor mij) deelt ze drie verschillende verhalen. Als je begint met groene erwten, is er ruimte voor andere gewoonten. Maar wat is het probleem met nieuwe of groene voedingsmiddelen? "Veel kinderen weigeren voedsel vanwege hun uiterlijk, textuur of associatie met minder positieve ervaringen. Dit hoort bij hun normale ontwikkeling. Groenten worden vaak op een onaantrekkelijke manier of met enige druk geïntroduceerd, wat de weigering kan verergeren", betoogt de kinderarts, die andere strategieën aanhaalt. Volgens Rita Sousa Gomes is het noodzakelijk om kinderen voor zich te winnen en is dwang nooit een goede strategie. Ouders moeten op een natuurlijke manier eten aanbieden, zonder chantage of beloningen. Laat het kind met al zijn zintuigen eten ontdekken, betrek hem/haar bij het bereiden van de maaltijden en houd een voorspelbaar eetpatroon aan. En bovenal: geef het goede voorbeeld. Dwingen kan leiden tot tijdelijke acceptatie, maar roept op de lange termijn bijna altijd weerstand op. Eten moet een moment van plezier zijn en niet van spanning en conflict.

Eten is vaak een uitdaging, maar zoals de dokter waarschuwt: een simpel gesprek of slechts één hap van een nieuw voedingsmiddel is niet genoeg. Volharding is essentieel. Wat te doen? "Neem de tijd, wees kalm, herhaal en wees zelfverzekerd. Wanneer ze zich niet onder druk gezet voelen, nemen kinderen meer risico's. Soms is het nodig om het eten 10 of 15 keer te presenteren, in positieve contexten, om acceptatie te bewerkstelligen."

Bovendien waarschuwen experts dat het noodzakelijk is om een ​​einde te maken aan valse mythes, zoals het idee dat een mollig kind een teken is van gezondheid. En vermijd natuurlijk fastfood , dat goedkoper is maar niet erg voedzaam. "Er bestaat nog steeds de overtuiging dat mollig zijn gelijk staat aan gezondheid, vooral bij baby's. Maar tegenwoordig weten we dat overgewicht, zelfs op jonge leeftijd, gevolgen heeft voor de toekomstige gezondheid. Een gezond kind is een actief kind, met energie, een gereguleerde eetlust en emotioneel welzijn, en dit vertaalt zich niet altijd in volume", concludeert hij.

Ouders moeten het goede voorbeeld geven

Slapen blijft een uitdaging, omdat er in sommige gevallen geen sprake is van goede slaaphygiëne. Wat betekent dit? "Ouders moeten hun slaaproutine beschermen zoals ze hun voeding beschermen: met consistentie, voorspelbaarheid en een rustige omgeving. En dit moet vroeg beginnen", benadrukt ze tegenover SÁBADO. De kinderarts stelt dat slaapgewoonten vanaf de geboorte worden opgebouwd. "Een baby die slaap associeert met comfort, voorspelbaarheid en rust, zal deze patronen gemakkelijker volhouden", waarschuwt ze.

In het boek maakte Rita Sousa Gomes er een punt van om een ​​verhaal over tablets op te nemen. De kernzin luidt: "Schermen laten geen herinneringen achter." Voor de kinderarts is dit een groeiende zorg onder ouders. "Ouders voelen zich verloren tussen de wens om te beschermen en de noodzaak zich aan te passen aan de digitale wereld. Ik wilde laten zien dat het mogelijk is om technologie bewuster te gebruiken, zonder extremisme", zegt ze. Ze voegt eraan toe dat herinneringen worden gecreëerd "met de zintuigen en emoties". En ze gaat verder: "Schermen kunnen afleiden, maar ze zijn geen vervanging voor echt contact, actief spelen en quality time."

Verder benadrukt ze de negatieve gevolgen van overmatig schermgebruik: "Ontwikkelingsachterstanden, concentratieproblemen, slaapproblemen, prikkelbaarheid, een verhoogd risico op een sedentaire levensstijl en daardoor een verhoogd risico op overgewicht en obesitas." Ze adviseert ouders om schermgebruik alleen vanaf 2 jaar en altijd met mate te gebruiken. Een ander advies is om grenzen te stellen en schermvrije routines te creëren, met echt buitenspelen. "De manier waarop ouders elektronische apparaten gebruiken, beïnvloedt hun kinderen veel meer dan je zou denken. En wees niet bang om hulp te vragen en pas je strategieën aan wanneer dat nodig is", besluit de kinderarts.

Rita Sousa Gomes erkent dat ouders moe zijn en dat de toenemende digitalisering van onze wereld deze regels lastig maakt. "In feite zijn we allemaal in zekere zin slachtoffer van schermen. We leven in een steeds digitalere wereld, waar we voor bijna alles afhankelijk zijn van apparaten (werk, gezinsorganisatie, communicatie...). Maar juist daarom moeten we alert zijn en proberen bewuster met schermen om te gaan. Idealiter zouden ouders en kinderen samen moeten leren een balans te vinden. Overmatig gebruik is immers niet alleen schadelijk voor de gezondheid van kinderen, maar verstoort ook het welzijn van ouders en de harmonie binnen het gezin."