Portugal heeft meer maatregelen en minder enscenering nodig

Tijdens de campagne voor de parlementsverkiezingen besteden de meeste politieke partijen nog steeds het grootste deel van hun tijd aan persoonlijke aanvallen en zaken die weinig relevant zijn voor de ontwikkelingen in Portugal. Slechts een klein deel van het maatschappelijke debat wordt gebruikt om concrete en structurele voorstellen te presenteren. De Portugese samenleving zou meer moeten eisen. De toekomst van het land hangt af van het vermogen van het Portugese parlement om echte problemen aan te pakken.

Eén van deze problemen is de benadering van het minimumloon en het gemiddelde loon. De afgelopen tien jaar is het nationale minimumloon met ruim 70% gestegen, terwijl het gemiddelde loon met iets meer dan 35% is gestegen. Deze aanpak, die is ontstaan ​​vanuit een verontrustend laag uitgangspunt, vermindert de prikkel om inspanning te leveren en vooruitgang te boeken. Het is zowel de oorzaak als het gevolg van stagnatie in de productiviteit en het onvermogen om economische waarde te creëren.

Beleidsvoorstellen richten zich meer op de herverdeling van hulpbronnen dan op het creëren van welvaart. Dit heeft directe gevolgen. De productiviteit per werknemer in Portugal is nog steeds een van de laagste binnen de Europese Unie. Volgens het IML en op basis van gegevens van Eurostat is Portugal de afgelopen decennia ingehaald door verschillende landen die na Portugal tot de Europese Unie toetraden.

Om tot de rijkste economieën van de EU te behoren, moet het BBP van Portugal jaarlijks met 3% groeien. Alleen door structurele hervormingen kan dit doel worden bereikt. Enkele van de centrale aandachtsgebieden zijn het vereenvoudigen van het belastingstelsel, het verlagen van de belastingdruk voor bedrijven en gezinnen, het hervormen van de arbeidsmarkt en het verbeteren van de werking van het rechtssysteem.

De Bank van Portugal voorspelt dat de Portugese economie in 2025 met 2,3% zal groeien, in 2026 met 2,1% en in 2027 met 1,7%. Daarmee beweegt het land zich weg van de 3% groeidoelstelling, in plaats van dat het er dichterbij komt.

Zonder een toename van de productiviteit is het niet mogelijk om dit groeitempo te bereiken. Om de productiviteit van de Portugese economie te verhogen, is het essentieel om buitenlandse directe investeringen aan te trekken, vooral in kapitaalintensieve sectoren. Naast deze noodzaak is het van strategisch belang om meer flexibiliteit op de arbeidsmarkt te brengen. Kijken we naar de Amerikaanse economie, dan zien we dat die economie structureel sneller groeit dan die van Europa en ook steevast sneller herstelt. Het is niet de bedoeling om de onzekerheid over de werkgelegenheid te vergroten. Het doel is om omstandigheden te creëren die het zoeken naar een nieuwe baan vergemakkelijken voor degenen die dat om welke reden dan ook willen. Daarnaast is het van belang om de belastingdruk voor gezinnen en bedrijven te verlichten, om zo de nettolonen te verhogen en een grotere zelffinancierende capaciteit voor innovatie in het nationale bedrijfsleven te garanderen. Ten slotte is het noodzakelijk om het openbaar bestuur te hervormen. Bureaucratie is een van de grootste obstakels voor investeringen en innovatie. Het genereert bijvoorbeeld contextkosten die zeer nadelig zijn voor bedrijven.

Het probleem van lage lonen heeft ook invloed op het behoud van talent. In tien jaar tijd verlieten ongeveer 200.000 afgestudeerden Portugal. Als deze trend zich voortzet, zal het land tegen 2035 nog eens 200.000 studenten verliezen. Volgens de OESO kostte elk van deze afgestudeerden de staat ongeveer 100.000 euro. Het verlies is aanzienlijk.

Als er geen voorwaarden worden gecreëerd om gekwalificeerde werknemers te behouden en aan te trekken, zal het land zijn toevlucht moeten nemen tot grootschalige immigratie. Uit een onderzoek van de Universiteit van Porto blijkt dat Portugal tot 2033 jaarlijks 138.000 nieuwe immigranten moet ontvangen om een ​​groeicijfer van 3% per jaar te realiseren. Deze optie zou een demografische, economische en sociale uitdaging vormen.

Er bestaan ​​oplossingen voor deze uitdagingen. Portugal heeft politieke inzet en nationale eenheid nodig om deze doelen in de praktijk te brengen. Partijen moeten realistisch zijn. De context vraagt ​​om verantwoordelijkheid. Portugal kan beslissingen niet langer uitstellen.