Muhammet Gürcan Koçak deelde hetzelfde lot als Oğuz Murat Aci: De vaders die hun lot deelden, deelden hun pijn

Bij het vreselijke ongeluk dat op 22 februari omstreeks 02.00 uur op de weg naar Kemerburgaz gebeurde, gingen de 25-jarige Muhammet Gürcan Koçak en zijn neef op de vluchtstrook wachten toen het UTV-voertuig dat hij bestuurde, kapotging. Terwijl ze bezig waren met het repareren van het voertuig, reed de bestuurder van de lichte bedrijfswagen, wiens identiteit nog onbekend is, de jongeman aan met zijn voertuig en vluchtte. Koçak, die het bos in werd geslingerd en ernstig gewond raakte door de klap, overleed in het ziekenhuis waar hij naartoe werd gebracht. Vader Harun Koçak ontmoette Özer Aci, de vader van Oğuz Murat Aci, die ongeveer een jaar geleden hetzelfde lot onderging als zijn zoon, en legde een verklaring af aan SABAH.

Harun Koçak zei: "Ik verzoek de autoriteiten om duidelijkheid te scheppen in dit incident en deze persoon harteloos te verklaren." terwijl Özer Aci, Koçaks partner in het lot, zei: "Ik ervaar mijn pijn opnieuw. Toen ik er voor het eerst over hoorde, deed mijn hart pijn, ik was er kapot van. Zodra ik het hoorde, belde ik meteen meneer Harun. Ik wilde bij hem zijn." Hij gebruikte de uitdrukkingen.

ZE GINGEN OP EEN PICKNICK

Harun Koçak verklaarde dat zijn zoon en zijn neven rond 21.00 uur met de UTV gingen picknicken en dat Muhammet heel veel van Göktürk hield. Koçak zei: "Mijn zoon vond het Göktürk-bos geweldig. Na de picknick toerden ze door Göktürk. Later, op de terugweg, ging de UTV kapot en kwam er rook uit het voertuig. Ze probeerden de UTV op de vluchtstrook te repareren. Terwijl de zoon van zijn oom met het licht van zijn telefoon onder de UTV keek, stapte mijn zoon uit de achterbank naast hem. Zijn neef zag op dat moment iets over het voertuig vliegen. Toen hij keek waar het geluid vandaan kwam, zag hij mijn zoon op de grond liggen. Het voertuig dat mijn zoon raakte, stopte niet en reed door. Het ongeluk gebeurde rond 02:00 uur, ik hoorde het rond 03:00 uur. We hoorden dat hij in het ziekenhuis was overleden." hij sprak.

"IN ONS LAATSTE GESPREK HEB IK HEM GEADVISEERD VOORZICHTIG TE ZIJN"

Koçak, die zei dat hij toestemming had gevraagd om te gaan in zijn laatste gesprekken met zijn zoon, zei: "Ik heb hem gewaarschuwd om voorzichtig te zijn. Hij zei: 'Papa, maak je geen zorgen, we gaan picknicken met onze vrienden.' Mijn zoon was koerier en hij nam voorzorgsmaatregelen toen hij ging. Ik heb mijn zoon voor het laatst gezien 5 uur voordat ik hem verloor. Ik verzoek de hooggeachte autoriteiten met name om licht te werpen op dit incident en deze harteloze persoon te vinden. Ons lot bracht ons samen. Mijn broer belde me en vroeg toestemming om te komen. Ik had het geluk om mijn lotvriend te ontmoeten. Toen hij hoorde over mijn pijn, werd zijn pijn ook vernieuwd. We staan ​​nu zij aan zij om onze pijn te delen." Hij sprak als volgt.

"IK GING EEN BRUILOFT VOOR MIJN ZOON HEBBEN"

De rouwende vader kon zijn emoties niet bedwingen toen hij zijn zoon vertelde dat ze binnen 4 maanden zouden trouwen en dat hij al zijn bezittingen had meegenomen. Vader Harun Koçak zei: "Als de harteloze man mijn zoon had geholpen, zou mijn geweten niet zo pijnlijk zijn geweest. Ik verloor mijn dochter in een verkeersongeval in 1998. Destijds liet ik een graf bouwen voor 5 personen. De plek waar ik mijn zoon begroef, was van mij. Ik zou een bruiloft voor mijn zoon houden, maar zijn begrafenis ging door." zei hij.

"TOEN IK HET VOOR HET EERST HOORDE, WAS IK GEKWETST, IK BEGRIJP ZIJN SITUATIE"

Özer Acı, Koçaks kameraad en deelde zijn pijn, deed de volgende uitspraken: "Bijna dezelfde data, dezelfde plaats, hetzelfde type voertuig, een voertuig dat naar de vluchtstrook werd gebracht. Mensen die aan beide kanten van hun leven werden beroofd. Waar ging deze ontsnapte bestuurder met die snelheid op een rijstrook op dat uur op zo'n plek heen? Beide ongelukken lijken erg op elkaar. Er is geen hulp voor de gewonden, er is ze achterlaten om te sterven. Harteloos, bel op zijn minst 112. Een mens leeft mee. Onze menselijkheid is dood. Terwijl dit ons vandaag overkomt, laten zulke incidenten morgen niet met iemand anders gebeuren. Een persoon die je hebt gedood, zijn we zo meedogenloos geworden? Wat betekent het om te ontsnappen, zijn we onze menselijkheid zo erg verloren? Ik ervaar mijn pijn opnieuw. Toen ik het voor het eerst hoorde, deed mijn hart pijn, ik was er kapot van. Zodra ik het hoorde, belde ik onmiddellijk meneer Harun. Ik wilde bij hem zijn. Ik begrijp zijn situatie."