Ze stonden een tijdje achter Erdogan! Ze publiceerden een verklaring

De namen, waaronder voormalig president van het Constitutionele Hof (AYM) Haşim Kılıç, voormalig minister van Onderwijs Hüseyin Çelik en voormalig minister van Cultuur en Toerisme Ertuğrul Günay, gaven een verklaring af met de titel "Oproep tot gerechtigheid". De verklaring luidt als volgt:

De rechtsstaat is opgeschort in Turkije. Vooral met de grondwetswijziging van 2017 is de 'uitvoerende macht' persoonlijk geworden en zijn de 'wetgevende en rechterlijke macht' feitelijk onder de leiding en controle van de uitvoerende macht gekomen. De 'scheiding der machten', de basis van de democratie, is uitgegroeid tot een unie van machten. Ondanks de duidelijke bepalingen van de grondwet worden de uitspraken van het Constitutionele Hof (AYM) en het EHRM (Europees Hof voor de Rechten van de Mens) vaak niet nageleefd. Politieke voorkeuren en willekeur zijn dominant geworden bij de uitvoering van wetten.

BENOEMINGEN VAN BEHEERDERS

Vasthoudingen zonder gegronde redenen, het onnodig verlengen van de procesperiode, het creëren van nieuwe misdrijven met gefabriceerd bewijsmateriaal zoals affiliatie en contact, het verzinnen en toerekenen van misdrijven met behulp van geheime getuigen, het in beslag nemen van eigendommen en activa van personen die schuldig zijn bevonden zonder een rechterlijke beslissing, het negeren van de uitspraken van het EHRM, het benoemen van bewindvoerders en praktijken zoals wettelijke decreten, zijn directe schendingen van de grondwet, het internationaal recht en de mensenrechten.

Willekeurige aanhoudingen

De aantasting van de voorspelbaarheid van de wetgeving, de onrechtvaardige en onrechtmatige ontneming van banen en voedsel aan mensen zonder wettelijke belemmeringen, en de inperking van het recht op werk en eigendomszekerheid, creëren geleidelijk een beeld van een 'omgeving van angst'. Dit beeld schaadt de vrede en het welzijn van de samenleving in eigen land en de reputatie van ons land in het buitenland. Onrecht is een overlevingskwestie. Met name de onvoorspelbare interpretatie van strafwetten, willekeurige aanhoudingen en arrestaties van journalisten, schrijvers, zakenlieden en politici ondermijnen het vertrouwen in de rechterlijke macht en het respect voor de staat.

ER MOET EEN RADICALE RECHTSHERVORMING WORDEN DOORGEMAAKT

De weerspiegeling van de overtuigingen, politieke opvattingen en ideologische benaderingen van leden van de rechterlijke macht in hun beslissingen is het ernstigste probleem van afhankelijkheid en vooringenomenheid dat moet worden opgelost. Het gebruik van de rechterlijke macht als instrument voor praktijken die leiden tot politieke confrontaties en willekeur zal een einde maken aan de rechtsstaat, democratie en vrijheden. Wanneer rekening wordt gehouden met de universaliteit van rechten en vrijheden, kan geen enkele staat schendingen van rechten afdoen met het argument van 'interne aangelegenheden'. Het probleem tussen de rechterlijke macht en de wetgevende en uitvoerende organen kan niet worden opgelost zonder een evenwicht te vinden tussen de onafhankelijkheid en onpartijdigheid van de rechterlijke macht en haar 'verantwoordingsplicht'. Daarom is een radicale hervorming van de rechterlijke macht, die de onpartijdigheid en onafhankelijkheid van de rechterlijke macht waarborgt, van juridisch onderwijs tot de herstructurering van de hogere rechterlijke instanties, onvermijdelijk. Ervoor zorgen dat burgers een veilig leven leiden, vrij van alle vormen van angst en vrees, wat hun meest fundamentele grondwettelijke recht is, is de bestaansreden van de staat. Daarom moeten rechtspraktijken waarvan duidelijk is dat ze politieke doelen nastreven, als eerste worden beëindigd. De grootste schade die de staat kan worden toegebracht, is de discriminatoire inmenging van de politiek in de werking van het recht. Het objectief bindende karakter van de uitspraken van het Grondwettelijk Hof en het EHRM is essentieel voor de oplossing van huidige onrechtvaardigheden. De aantasting van het beginsel van een eerlijk proces door misbruikbare praktijken zoals 'geheime getuigenis', 'aangeslotenheid' en soortgelijke praktijken moet worden stopgezet. De uitbreiding van de ernstig ingeperkte ruimte van vrijheid van meningsuiting is een onmisbare voorwaarde voor de claim een ​​democratische rechtsstaat te zijn. Het is duidelijk dat vrijheid van meningsuiting en pluralisme onze eenheid zullen versterken, en eenheid in pluraliteit ons zal versterken. De staat gebruikt geweld. Waar dit niet beperkt en gecontroleerd is, heersen willekeur en wetteloosheid. De rechterlijke macht is het laatste toevluchtsoord van mensen tegen dergelijke negativiteiten. Waar geen recht en rechtvaardigheid is, is geen vrijheid. Vrijheid kan alleen worden beschermd waar een rechtsorde gebaseerd op rechtvaardigheid bestaat.

In deze context is het eerste wat we moeten doen het principe van de scheiding der machten in de praktijk brengen en overgaan op een regeringsvorm waarin evenwicht en controle tussen staatsorganen gewaarborgd zijn.

WIE HEEFT GETEKEND?

De ondertekenaars van de verklaring zijn: voormalig president van het Constitutionele Hof Haşim Kılıç, voormalig minister van Nationaal Onderwijs Hüseyin Çelik, voormalig minister van Cultuur en Toerisme Ertuğrul Günay, voormalig minister van Ontwikkeling Müslim Doğan, voormalig minister van Arbeid en Sociale Zekerheid Hakan Tartan, voormalig minister van Toerisme Bahattin Yücel, voormalig vicepremier Ertuğrul Yalçınbayır, voormalig parlementsleden Abdullah Erdoğmuş, Beyhan Aslan, Haluk Özdalga, Sırrı Özbek, Nesrin Nas, Suat Kınıklıoğlu, advocaat Ali Rıza Çoban, socioloog Doğu Erbil, economen Erdal Türkkan, Mehmet Altan, schrijver Figen Çalıkuşu en zaakvoerder Helün Fırat.