Zijn pen stond altijd aan de kant van vrouwen

Tugce Celik

Pınar Kür , meester van de Turkse literatuur, auteur, academicus en vertaler, die gisteren in Istanbul overleed, wordt vandaag begraven. Na een ceremonie die vanmiddag in Nişantaşı wordt gehouden, wordt ze begraven op de begraafplaats van Ayazağa.

De auteur, die al geruime tijd met diverse gezondheidsproblemen kampte, werd onlangs opgenomen in het ziekenhuis met een longontsteking. Kür, die op 82-jarige leeftijd overleed, drukte met zijn talrijke werken zijn stempel op het tijdperk.

Het verlies van Kür was een groot verdriet voor de lezers en de literaire wereld.

Müjde Ar, die de hoofdrol speelde in de film "The Woman to Be Hanged", waaraan ze ooit meewerkte en die gebaseerd was op haar werk, zei: "Pınar stond altijd aan de kant van vrouwen." Ar zei: "Ze was een goede vriendin en metgezel. We ontmoetten elkaar via 'The Woman to Be Hanged'. Pinars intellectuele achtergrond was onvergelijkbaar met die van wie dan ook. Füruzan was hetzelfde. Het zijn heel bijzondere vrouwen, onwrikbaar in hun overtuigingen. Pınar stond altijd aan de kant van vrouwen. Je ziet in haar werk hoe ze vrouwen beschermde. Het spijt me zo."

Hij veranderde stilte in verzet.

Hoofdredacteur Cem Akaş/Can Publications: Er zijn schrijvers die getuigen zijn van hun tijdperk, en er zijn schrijvers die hun tijdperk definiëren; Pınar Kür was een van die zeldzame schrijvers die beide kwaliteiten belichaamde. Toen ik "De vrouw die opgehangen moet worden" las, herinner ik me dat ik achter de woorden een harde realiteit tegenkwam, de hardheid van een opstand tegen de patriarchale orde. Kürs feministische perspectief beperkte zich nooit tot een slogan; hoewel ze haar personages tot leven bracht, slaagde ze er ook in om de wereld waarin ze leefden indringend te onthullen. "De vrouw die opgehangen moet worden" was niet zomaar het verhaal van één vrouw; het was als een bloedige voetnoot bij het decreet van het systeem; Kür plaatste niet het vrouwelijk lichaam centraal in het verhaal, maar het eeuwenoude oordeel dat erover was neergedaald.

Als ik naar Kürs boeken kijk, denk ik er constant aan hoe schrijven en stilte kunnen omslaan in verzet. Als samenleving hebben we diepe wonden die nog niet geheeld zijn en waar nog steeds bloed uit sijpelt; juist daarom zijn de werken van Pınar Kür waardevol: om ervoor te zorgen dat ze niet vergeten worden.

IK BEN EEN BELANGRIJKE GIDS KWIJTGEKOMEN

Müge İplikçi/Auteur: Ik ontmoette Pınar Kür toen ik haar roman "Tomorrow, Tomorrow" las. Ik herinner me nog hoe ik onder invloed van het boek de heuvel Cağaloğlu af rende en het diepe verdriet dat me vervulde.

Ik prijs me gelukkig dat ik mijn academische en literaire inspanningen jarenlang samen met hem heb kunnen voortzetten. Dit proces ging niet alleen over lesgeven; het was een belangrijke stap in de richting van het bijbrengen van communicatieve vaardigheden aan toekomstige generaties en het hen daarmee uitrusten. Vandaag ben ik diepbedroefd door het verlies van niet alleen een groot literair figuur, maar ook een belangrijke gids en vriend op zowel mijn academische als persoonlijke reis.

Gülseli İnal/Dichter: Pınar Kür gebruikte een pen in een tijd waarin schrijvers en dichters werden gedefinieerd door hun geslacht. De benamingen "Schrijveres" en "Dichtereses" kwamen voort uit de patriarchale uitsluiting van het vrouwelijke geslacht. Ze schonk er geen aandacht aan; ze schreef hele boeken, altijd met haar pen in de hand. Ze verwoordde en registreerde het Trementum dat in onze samenleving gaande was. In haar boeken verdiepte ze zich in psychologische analyses en schreef ze over de problemen van het Republikeinse tijdperk. Ze verdedigde in stilte de gelijkheid van vrouwen en mannen. Ze beschreef wat er gezien en verloren gaat in tijd en ruimte, wat de schrijfstijl vormgeeft en binnendringt. Ze hechtte waarde aan het spirituele bestaan en schreef tegen geweld. Beste Pınar Kür, die in contact staat met haar innerlijke leven en via het schrijven met de buitenwereld spreekt, ik wens u een veilige reis. Ik geloof dat Thoth van Atlantis, de Profeet van het Schrijven, u op deze reis zal begroeten.

WIJ ZIJN VERMIST, LEZER, HEEFT U NIEUWS?

Erendiz Atasü/Auteur: Ik kwam Pınar Kür voor het eerst tegen met "Morgen, Morgen" in het voorjaar van 1976, in een Istanbul dat nog enigszins leek op de oorspronkelijke staat. De staatsgreep van 12 september was nog niet gepleegd, 12 maart deed nog pijn in de harten van linksgeoriënteerde jongeren, maar de hoop herleefde. De roman had me gegrepen. "Morgen, Morgen" bleef in mijn geheugen gegrift, verweven met de weelderige groene paden van de Anatolische kant.

Later, toen ik die sonore verhalen las – "Flowless Waters", "A Mad Tree" – voelde ik een diepe bewondering. De toestanden waarin een individu terechtkomt wanneer de levendige stroom van het leven wordt geblokkeerd… In Pınar Kür vond ik altijd die levensvreugde, zowel de kwetsbaarheid van het individu onder tegenwerking als de stalen veerkracht. Tijdens onze korte ontmoetingen was ze altijd mooi, geestig en onverschrokken. Ze had vaak haar eigen problemen met censuur.

"De vrouw die opgehangen moet worden" is magnifiek. Er is geen andere roman in onze literatuur die "de vrouw" zo effectief kan portretteren, veroordeeld tot levenslange opsluiting in een beperkte ruimte die niet geschikt is voor menselijke behoeften, begunstigd door een sociale perceptie en bureaucratische praktijken beïnvloed door een beschimmelde middeleeuwse moraal. O lezer, bent u hiervan op de hoogte?

EEN KLEUR GAAT VERLOREN UIT ONZE LITERATUUR

Schrijver Murathan Mungan deelde het volgende op sociale media : "Het spijt me, Pınar Kür. Weer een kleur is verdwenen uit onze literatuur. Weer een blad uit de jaren van een generatielange opvoeding. Ik zal je herinneren aan de dag dat je me "een gekke boom" in je tuin liet zien toen ik bij je thuis kwam."

∗∗∗

WIE IS PINAR KÜR?

Pınar Kür studeerde af aan het Robert College en de Boğaziçi Universiteit. Ze studeerde in Londen, New York en Parijs. Ze promoveerde aan de Sorbonne Universiteit en gaf les aan de Bilgi Universiteit en de Universiteit van Istanbul. Haar eerste roman, "Tomorrow, Tomorrow", werd gepubliceerd in 1976. "The Little Player" volgde in 1978, en "The Woman to Be Hanged", dat de rigide morele normen van die tijd aan het wankelen bracht en een jaar later furore maakte. Na drie opeenvolgende romans begon Kür korte verhalen te schrijven en keerde ze in de tweede helft van de jaren tachtig terug naar romans. Haar interesse in misdaadfictie werd in 1990 aangewakkerd door "Ein Murder Novel". Ze heeft talloze belangrijke werken vertaald.