De zon van de Turkse kunst: Zeki Müren
Zanger, componist, liedjesschrijver en acteur Müren, die met zijn stijl en stem zijn stempel drukte op het tijdperk waarin hij leefde en vandaag de dag nog steeds een grote schare fans heeft, werd geboren op 6 december 1931 als enig kind van Kaya en Hayriye Müren, die vanuit Skopje naar Bursa emigreerden.
Bron: AA
De onvergetelijke artiest, die zijn eerste muzikale melodieën hoorde van zijn grootvader, de muezzin en hafiz van de Şehadet-moskee, Bıçkıcı Mehmet Efendi, die bekend stond om zijn prachtige stem, begon met zingen toen hij 3 jaar oud was.
Müren leerde het alfabet op 5-jarige leeftijd met hulp van zijn moeder.
Nadat hij zijn basis- en middelbare school in Bursa had afgerond, werd het talent van de kunstenaar al door zijn leraren opgemerkt toen hij nog op de basisschool zat.
De meesterkunstenaar speelde de rol van herder in een toneelstuk op de basisschool.
"Elke avond verhuisde het gezin naar het tenttheater om mijn nagedachtenis te eren."
In een verklaring gaf de artiest, die aangaf dat hij al als kind voor de buurt optrad bij de geraniumvijver in zijn tuin, de volgende informatie:
Elke zomer kwamen er tenttheaters naar de Ortapazarstraat om hun tenten op te zetten op een van de braakliggende terreinen. Ik was dol op die tenttheaters. Ik smeekte mijn vader altijd: 'Koop alsjeblieft je kaartjes van tevoren.' Omwille van mij verhuisde het gezin om de avond naar het tenttheater. Eerst betrad een saz-ensemble het podium. Daarna wisselden de zangers elkaar af. Ik neuriede en zong mee vanaf mijn stoel. Vooral als de hoofdact van de tent tevoorschijn kwam, was ik buiten adem, bijna te opgewonden om stil te zitten. Ik ervoer de geur van het podium voor het eerst toen ik naar de zangers in het tenttheater keek. Wat een vreemde geur was dat. Het parfum dat de zangers droegen, de make-up die ze droegen, zelfs de stank die uit de badkamer achter het podium kwam! Ik inhaleerde die muffe geur tot in het diepst van mijn longen. Ik was in die tijd een diehard Müzeyyen Senar-fan. We hadden alle platen van Müzeyyen Senar in huis. Na school luisterde ik naar die platen en daarna zongen we mee met de liedjes van Müzeyyen Senar, samen met İzzet Gerçeker Beyefendi, de tamburmeester uit Bursa, van wie ik mijn eerste lessen had gehad.
Bron: AA
De kunstenaar, die studeerde aan de Tophane middelbare school, studeerde in 1946 af aan de Boğaziçi middelbare school in Istanbul, waar hij op internaat zat. Hij was daar de beste van zijn klas.
De meesterkunstenaar schreef zijn eerste stuk in de Acemkürdi makam, "Maak het leven niet zuur voor mij, mijn liefste, Elk moment is gevuld met verdriet, Zelfs als mijn liefste brandt van verdriet, Geloof me, ik bewonder je nog steeds," in Bursa in 1949. Het stuk trok de aandacht nadat het werd uitgevoerd door Suzan Güven op TRT-radio.
Zijn interesse in literatuur en schilderkunst hield nooit op
Na de lessen van componisten Şerif İçli en Kadri Şençalar, die muziek doceerden aan de Boğaziçi High School, nam Müren zijn eerste plaat op met Şükrü Tunar's "Bir Muhabbet Kuşu" in zijn laatste jaar van de middelbare school.
Müren, die ook geïnteresseerd was in literatuur en schilderkunst, zette zijn muzikale opleiding voort door lessen te volgen bij Agopos Efendi, de vader van de beroemde regisseur Arşavir Alyanak, en Udi Krikor.
De meesterkunstenaar slaagde met onderscheiding voor zijn eindexamens en werd in 1950 toegelaten tot de Staatsacademie voor Schone Kunsten van Istanboel (Mimar Sinan Universiteit voor Schone Kunsten). Hij studeerde als beste van zijn klas af aan de Sabih Gözen-werkplaats van de afdeling Hogere Decoratie en presenteerde de tekeningen die hij in zijn studententijd had gemaakt aan kunstliefhebbers tijdens talrijke tentoonstellingen.
In het jaar dat hij naar de universiteit ging, won Zeki Müren het solistenexamen van de TRT Istanbul Radio, waaraan 186 andere kandidaten deelnamen, en eindigde als eerste.
De kunstenaar, die op 1 januari 1951 zijn eerste live radioconcert gaf op Istanbul Radio, werd vergezeld door Hakkı Derman, Serif İçli, Şükrü Tunar, Refik Fersan en Necdet Gezen als het saz-ensemble.
Na zijn succesvolle debuut trad Müren 15 jaar lang op, waarvan vele live. Vanaf zijn eerste optreden op het podium klom hij snel op tot een beroemdheid en groeide hij uit tot een prominent figuur in de populaire cultuur.
Bron: AA
Hij verbrak het record met de film "The Expected Song"
Müren maakte zijn filmdebuut in 1954 met de musical "The Expected Song". Naast Cahide Sonku, de eerste vrouwelijke regisseur en eerste vrouwelijke ster van de Turkse cinema, speelde Müren ook tien van zijn composities. De film brak kassuccessen dankzij de enthousiaste belangstelling voor de artiest.
De artiest, die in 17 films in de Turkse bioscoop speelde, tekende de bestbetaalde contracten in de industrie en in 1955 speelde hij de hoofdrol in het toneelstuk "Tea and Sympathy" van het Arena Theater.
De films waarin Müren speelde, waren vaak vernoemd naar zijn eigen composities, zoals "Hobo", "Life is Sometimes Sweet", "The Golden Cage" en "Ein zomerregen".
De meesterkunstenaar, een van de populairste gezichten van die tijd, gaf zijn eerste podiumconcert op 26 mei 1955. Datzelfde jaar won de artiest de eerste Gouden Plaat in Turkije voor zijn lied "Manolyam" (Mijn Magnolia).
De kunstenaar deed zijn eerste casino-ervaring op in het openluchttheater op de beurs van Izmir in 1954. Daarna toerde hij door West-Anatolië en begon met het geven van concerten in casino's.
Concert in de Royal Albert Hall in Londen in 1976
Zeki Müren trok internationale aandacht toen hij in 1976 een concert gaf in de Royal Albert Hall in Londen. Hij was daarmee de eerste Turkse artiest die in deze zaal optrad.
De kunstenaar voltooide zijn militaire dienst als reserveofficier in 1957-1958 bij de Infanterieschool van Ankara, het Oorlogskantoor van Istanbul en Çankırı.
Müren, die met haar flamboyante en intrigerende kostuums de bewondering van haar fans won en een plaats in het geheugen van de Turkse samenleving veroverde als de "Zon van de Kunst" , trad 11 jaar op rij op op het podium van Maksim Gazinosu, afwisselend met Behiye Aksoy.
Naast haar vocale talent heeft de kunstenares een persoonlijk imago dat tot uiting komt in haar podiumkledij. Dit imago, dat ze creëerde dankzij het deskundige perspectief op kunst en design dat ze op de academie opdeed, heeft ze haar hele leven behouden.
In 1965 organiseerde Müren een tentoonstelling van zijn schilderijen, vrije vormen en stofpatronen in het Olgunlaşma Enstitüsü (Instituut voor de Geavanceerde Studie van Schone Kunsten) in Istanbul, de Franse Culturele Vereniging in Ankara en de Yumru Galerie in Izmir. Sommige van zijn patronen werden geweven in tapijten en vloerkleden. In de jaren 70 hing hij schilderijen met zijn werk op de achtergrond van een nachtclubpodium en gebruikte ze als decor.
De artiest bracht in zijn leven meer dan 600 platen en cassettes uit en kreeg in 1991 de titel van Staatskunstenaar. Müren, die veel geliefde werken creëerde zoals "Now You Are Far Away", "My Magnolias", "A Bunch of Yasemen", "Don't Let Another Dream Enter Your Eyes" en "Of Course, We Will Meet One Day", stond ook bekend om zijn nauwgezette aandacht voor het spreken van correct Turks.
Hij produceerde succesvolle werken in vele takken van de kunst.
Müren heeft succesvolle werken op verschillende kunstgebieden geproduceerd en presenteerde in 1965 zijn werk "Kwartelregen", waarin hij gedichten bundelde die hij in verschillende periodes schreef, aan zijn fans als boek en cassette.
Zeki Müren kreeg in 1980 in Kuşadası een hartaanval, gevolgd door een hartaanval in 1983 in Parijs. De artiest verliet het podium en vestigde zich in Bodrum. In 1984 gaf hij zijn laatste concert in het kasteel van Bodrum. De opbrengst ging naar de restauratie van het oude theater.
De meesterkunstenaar, die zijn vermogen schonk aan de Turkse Onderwijsstichting en de Turkse Mehmetçik Stichting voor de strijdkrachten, stierf op 24 september 1996 aan hartfalen tijdens een live-uitzending in de radiostudio's van TRT in İzmir, voordat hij zijn nieuwe cassette met 7 nummers had voltooid, waaronder duetten met Ajda Pekkan, Muazzez Abacı en Muazzez Ersoy.
De kunstenaar werd begraven op de begraafplaats van Bursa Emir Sultan.
Müren biedt vandaag de dag nog steeds beurzen aan veel studenten
Müren, die honderden onderscheidingen ontving van talloze instellingen en organisaties, liet zijn huis in Bodrum na zijn dood door het Ministerie van Cultuur en Toerisme ombouwen tot een museum. Het Zeki Müren Fonds van de Turkse Onderwijsstichting (TEV) verstrekt ook beurzen aan vele studenten.
De Bursa Zeki Müren Fine Arts High School, waar kunstonderwijs wordt gegeven, werd in 2002 in Bursa gebouwd door de TEV en de Mehmetçik Foundation van de Turkse strijdkrachten.
Enkele albums van de artiest zijn:
"One Day a Year" (1970), "Diamond 1" (1973), "Diamond 2" (1973), "Diamond 3" (1973), "Diamond 4" (1973), "Memories" (1973), "My Memories" (1974), "Jewelry" (1975), "Son of the Sun" (1976), "Evil Eye Bead" (1977), "At the Top" (1977), "Success" (1978), "Letter of Sorrow" (1981), "A Timeless Friend" (1982), "Kiss of Life" (1984), "Fairy Tale" (1985), "Helal" (1986), "Slachtoffer van de liefde" (1987), "Your Eyes Are Born to My Nights" (1988), "Separation" (1989), "The Last Men's Day ... is Here (1989), "Sun of Darkness" (1989), "Songs" (1989)", "Wishing Fountain" (1989), "A Sweet Smile" (1990), "Museums at the Top" (1991), "Don't Ask" (1992).
ahaber
