Staatsgrepen en grondwetten

Wanneer iemand in Turkije begint te praten over ‘het maken van een nieuwe grondwet ’, wordt altijd dezelfde retoriek gebruikt:

“Deze grondwet is een staatsgreepgrondwet en zit vol met beschermende elementen…”

En uit deze zin moeten we onmiddellijk het volgende begrijpen:

"Aangezien de soldaten die de fascistische staatsgreep van 12 september 1980 uitvoerden, deze hebben voorbereid, is deze het product van een periode van militaire voogdij. Daarom is het tijd om deze Grondwet te vervangen door een burgerlijke Grondwet, en die is al voorbij..."

Als je naar de realiteit kijkt, is het tijd om deze leugen te ontmaskeren. De AKP probeert de samenleving dit al te laten beseffen, openlijk of onbewust, sinds ze in 2002 aan de macht kwam.

∗∗∗

De "Grondwet van de Republiek Turkije" die we vandaag in handen hebben, verschilt aanzienlijk van de Grondwet die na de staatsgreep van 12 september 1980 werd "opgesteld" en is een tekst geworden die "nog meer beschermend" is dan degenen die hem hebben opgesteld. Als je kijkt naar de veranderingen die de afgelopen 23 jaar zijn doorgevoerd, de manier waarop deze veranderingen aan het publiek zijn gepresenteerd en goedgekeurd, en de essentie van deze veranderingen, dan kunnen we spreken van een product dat "de coupplegers om genade zal doen roepen."

Om het nog duidelijker te maken: wie maakte gebruik van de veranderingen die de AKP-regering op 12 september 2010 doorvoerde, waardoor de rechterlijke macht op alle niveaus grotendeels onder controle van de politieke regering kwam te staan? Is dit niet een plan dat zelfs Kenan Evren en zijn aanhangers niet hadden durven dromen? Het implementeren van de AKP-FETÖ- complotten en het invoeren van een systeem dat alle soorten samenzweringszaken zal vergemakkelijken?

Kunnen we ontkennen dat de tekst, met tientallen amendementen die in de tussentijd zijn doorgevoerd, is geëvolueerd tot een tekst die veel verder gaat dan de Grondwet van 1982 of de “grondwet voor militaire voogdij” zoals de AKP hem graag noemt?

En als we dit nog verder doortrekken, is er met het frauduleuze referendum van 16 april 2017, met de volledige en meest radicale regimeverandering in de geschiedenis van de Republiek, met de invoering van het presidentiële stelsel door middel van fraude en bedrog, met de volledige afschaffing van de scheiding der machten, niet feitelijk een "echte voogdijgrondwet" opgesteld?

∗∗∗

Terwijl het duidelijk is dat er een parlementaire meerderheid is die niets anders dient dan de belangen van een handvol minderheden in het paleis en een oligarchie die om hen heen is georganiseerd, dat wil zeggen, een enkele persoon die de uitvoerende macht vertegenwoordigt (ikzelf) , een rechterlijke macht die rechtstreeks door hem is benoemd, en een "vierde macht" die bestaat uit gecontroleerde media die onder zijn bevel zijn geplaatst via allerlei schandelijke en vuile methoden, hoe kan deze AKP de grondwetten die door anderen zijn gemaakt "op voogdij gericht en militair" noemen?

Is het niet een schaamteloze 'regime change coup' om de samenleving te dwingen de resultaten van het frauduleuze referendum van 2017 te accepteren door de Hoge Kiesraad, die erbij is aangesloten, deze te laten goedkeuren? Worden staatsgrepen alleen met tanks, kanonnen en geweren uitgevoerd? Hoe valt bijvoorbeeld te verklaren dat de uitspraken van het Constitutionele Hof met voeten worden getreden en niet worden erkend (ondanks artikel 183) door gebruik te maken van het ‘nieuwe ontwerp’ waar we het over hadden? Hoe kun je, tenzij je een "zuivere putschistische mentaliteit" hebt, het feit verdedigen dat Can Atalay gevangen zit ondanks dat hij parlementslid is, wat een duidelijke schending is van artikel 83?

Alsof al deze dingen die we hebben genoemd niet gebeurd zijn, niet gebeurd zijn, is de Koerdische politieke beweging vandaag de dag het slachtoffer van een onoprechte oproep als "We zullen een burgerlijke grondwet opstellen. Kom en sluit je bij ons aan", wie weet hoeveel artikelen er in diezelfde grondwet staan ​​en natuurlijk wie weet hoeveel praktijken de AKP-MHP-coalitie zelf hanteert. Hoe kan het “tav” zijn? Het menselijk verstand kan dit niet begrijpen.

Hoe kunnen deze vrienden geloven dat er "vrede kan worden gesloten " met fascisten, schurken, vijanden van de vrijheid, de verschillende volkeren, religies en sekten die in deze landen leven, en iedereen die niet zoals zij is, met een mentaliteit die tegen alles is?

Het is echt onzin.

∗∗∗

Heeft wat er in 2015 is gebeurd niet laten zien dat wat we zeiden en waarschuwden, waar is en dat dit land daar een hoge prijs voor heeft betaald? En hoe kunnen Koerdische politici aan hun eigen massa uitleggen, of eraan denken uit te leggen, hoe zij hebben geprobeerd de handen ineen te slaan met degenen die "Vredesapostelen" waren geworden, zonder ook maar één keer zelfkritiek te uiten of uit te leggen hoe zij hun beleid in drie of vijf weken hebben veranderd, zonder hen daar vragen over te stellen?

Als we dat allemaal even buiten beschouwing laten, hoe kunnen degenen die niet langer de behoefte voelen om te verbergen dat ze een mentaliteit vertegenwoordigen die heeft gezworen de vrijheden te wurgen met elke stap die ze zetten, met elke actie die ze elke ochtend ondernemen, en die met hun acties 24 uur per dag bewijzen dat ze geen tolerantie hebben voor de afbeelding van een oppositiepoliticus, de 2-minutenslogan van de jeugd, het legitieme streven naar rechten van een vakbondsman of de essentiële eisen van gepensioneerden en werknemers, een "libertaire grondwet" maken? Vindt u dat goed?

Hoe kunnen ze niet inzien dat de oligarchie die het paleisregime vertegenwoordigt, er alleen maar op uit is haar dictatoriale ambtstermijn, die nu ten einde loopt, te verlengen en dat ze met dat doel op zoek is naar manieren om de eisen van het Koerdische volk op frauduleuze wijze uit te buiten?

Hoe kunnen ze de last die het met zich meebrengt om een ​​instrument in dit spel te zijn, niet inschatten in ruil voor een paar formele concessies?

Zal er ooit twijfel ontstaan ​​over hoe degenen die deden alsof ze kritiek hadden op de jaren 1960, 1971, 1980, etc., maar in 2010 en 2017 de staatsgreep pleegden en op 19 maart de meest schaamteloze staatsgreep in de recente Turkse geschiedenis in scène zetten, het lef hebben om anderen “putschisten en voogden ” te noemen en de grondwetten die ze opstelden “staatsgreepgrondwetten” ?