2 jaar strijd voor vrijlating! Hij verhuisde naar een verzorgingshuis toen de huurder niet vertrok

Toen Hürriyet D. (65) en haar man Salih D. (80) hun huis in Didim huurden, ervoeren ze een van de grootste grieven van hun leven toen ze vanwege gezondheidsproblemen naar Ankara wilden terugkeren.

In 2017 verhuurde het echtpaar Hürriyet D. en Salih D. hun huis in de wijk Çankaya in Ankara aan BA, die bij een particulier bedrijf werkt. Het echtpaar vestigde zich in Didim en ondervond in die tijd verschillende ongemakken. Bij Hürriyet D. werd haar baarmoeder verwijderd vanwege kanker. Hürriyet D., die een arbeidsongeschiktheidsrapport van 98 procent kreeg, keerde met haar man terug naar Ankara om haar behandeling voort te zetten en wilde haar huurder uitzetten. BA, die het huis niet wilde verlaten, zou 250.000 lira aan ontruimingsgeld hebben gevraagd voor een jaar huur en verhuiskosten. Het echtpaar spande vervolgens in 2022 via hun advocaten een uitzettingszaak aan bij de 21e civiele vrederechter in Ankara. Hürriyet D. verhuisde naar het 1+1 huurhuis van haar zoon, terwijl haar man Salih D., die ook ziek was, naar het verzorgingshuis verhuisde omdat het huis te klein werd. Negen maanden nadat huurder BA in het verzorgingshuis was getrokken, liet hij de verhuurder weten dat hij het huis zou ontruimen. Het echtpaar trok hun uitzettingszaak in nadat de huurder een protocol had ondertekend waarin hij akkoord ging met het betalen van 200.000 lira aan schadevergoeding als hij het huis in april niet zou verlaten.

'Het komt in april uit'

Hürriyet D. vertelde dat hij en zijn vrouw besloten om naar Ankara te verhuizen voor behandeling, omdat ze aanhoudende gezondheidsproblemen hadden. Ze kregen echter problemen omdat hun huurder het huis in eerste instantie niet verliet. Hürriyet D. zei: "We kwamen naar Ankara nadat bij mijn vrouw hartfalen en dementie was vastgesteld. Toen de huurder het huis niet verliet, verhuisde ik naar mijn zoon, maar vanwege de ontoereikende fysieke omstandigheden van het huis van mijn zoon, moest mijn vrouw naar een verzorgingshuis. De huurder zei dat hij niet zou vertrekken tenzij hij een huis zou kopen. Natuurlijk hadden we het moeilijk. Maar hij heeft nu ingestemd om te vertrekken. Hij kondigde aan dat hij het huis in april zou verlaten. We hebben via onze advocaat een protocol ondertekend. We hebben een protocol ondertekend waarin staat dat hij akkoord ging met het betalen van 200 duizend lira aan compensatie als hij niet zou vertrekken. We hebben ook de uitzettingszaak ingetrokken."

'Ik raad aan om een ​​bemiddelaar in te schakelen'

Advocaat Senem Yılmazel stelde dat het proces van geschillen tussen verhuurders en huurders te lang duurt en zei: "Allereerst raad ik bemiddeling absoluut aan. Wanneer bemiddeling wordt gebruikt, worden zaken heel snel opgelost. We kunnen zaken in een zeer korte tijd oplossen, zoals 2 weken. Daarom raad ik bemiddeling absoluut aan, of het nu nodig is of niet. Als bemiddeling niet wordt gebruikt en er een rechtszaak wordt aangespannen, is bewijs erg belangrijk. Bijvoorbeeld, wanneer een uitzettingszaak wordt aangespannen vanwege noodzaak, moeten alle gegevens van de getuigen, de kadastergegevens, de huurovereenkomst indien van toepassing, bijvoorbeeld als er sprake is van ziekte, de gerelateerde rapporten, alles worden voorbereid en ingediend bij de rechtbank op de dag dat de rechtszaak wordt aangespannen. En indien mogelijk, raad ik aan dat de getuigen worden voorbereid en gehoord tijdens de voorlopige hoorzitting. Op deze manier kunnen beslissingen sneller worden genomen. Als het bewijs echter onvoldoende is, schrijft de rechtbank een brief, stuurt een bevel en worden de processen vervolgens verlengd. Helaas is er ook, vanwege de huidige economische situatie, een toename van huurzaken en zijn de rechtbanken erg belast. "Ik adviseer dat alle informatie, documenten en bewijsstukken zo snel mogelijk worden verzameld en aan de rechtbank worden voorgelegd, zodat de last voor de rechtbanken wordt verlicht en er snel een beslissing kan worden genomen", aldus hij.