Gevulde kip: een klassieker met een heerlijke twist

Gevulde kipfilets zijn tijdloos — bijna retro , op een bepaalde manier. Er is iets geruststellends aan het snijden in een met zongedroogde tomaten gevulde kip, wetende dat er halverwege de jaren 80 waarschijnlijk een versie ervan op elk restaurantmenu stond.

Ze zijn betrouwbaar, consistent en eindeloos aanpasbaar. Je kunt ingrediënten verwisselen om tegemoet te komen aan specifieke gevoeligheden, allergenen of persoonlijke smaken. Eén ding waar je niet over kunt onderhandelen is de kip (hoewel ik graag zou willen denken dat iedereen die hier is een fan is).

Voor gevulde kip gebruik ik altijd botloze, velloze borsten. Maar als je liever dijen hebt, ga ervoor! Weet wel dat ze waarschijnlijk iets langer nodig hebben om te koken en dat ze hun vorm misschien niet zo goed behouden. Ik zou echter afraden om vel te gebruiken. Er is hier geen methode die het knapperig en bruin maakt, en niemand wil door slappe kippenhuid snijden.

Wilt u meer geweldige food-schrijfsels en recepten? Abonneer u dan op Salon Food's nieuwsbrief , The Bite.

Je kunt een zakje in de kip snijden of hem opensnijden als een boek. Ik geef de voorkeur aan een zakje — het houdt de vulling beter vast (hoewel er iets minder in past), en ik ben geen fan van het werken met keukentouw of tandenstokers. Maar als je hem maximaal wilt vullen, kies dan voor de boeksnede. Je kunt ook je slager of iemand bij de pluimveeafdeling vragen om de sneden voor je te maken.

En vergeet niet te kruiden! Je moet zowel de zak of het "open boek" als de buitenkant van de kip kruiden. Anders eindig je met onvoldoende gekruide kip en een smaakvolle vulling, wat zorgt voor een onevenwichtige hap. Elke hap moet complex en heerlijk zijn, of het nu voornamelijk kip is of voornamelijk vulling.

Als het aankomt op de vulling, neig ik vaak naar kaas, maar je kunt ook zwaar gaan op groenten, kruiden of zelfs noten. Wat je ook kiest, zorg ervoor dat je een kleurrijk ingrediënt, een romig ingrediënt en iets textuur-forward toevoegt voor een vleugje smaak.

Begin met het verwarmen van je oven tot 425 graden om de kip direct bruin te maken. Verlaag vervolgens de temperatuur voor een zachtere afwerking. Je weet dat het klaar is als het sap van de kip helder is, de kaas gesmolten en bruin is en alles heerlijk ruikt.

Gebruik een visspatel of een grote spatel om de kip op te tillen bij het serveren. Tangen of een vork kunnen ervoor zorgen dat de kip uit elkaar valt.

Soms serveer ik gevulde kip met een simpele saus van sjalotten, bouillon, boter en een scheutje room (en wijn, als ik die bij de hand heb). Maar eerlijk gezegd is de kip zo smaakvol en sappig dat een saus overbodig kan lijken. Als je toch een saus wilt toevoegen, doe die dan eerst op een bord en leg de gekookte kip erbovenop.

Ik serveer dit graag met geboterde eiernoedels, dille of peterselie en misschien een geroosterde groente. Maar rijst, aardappelen of wat je ook maar bij de hand hebt, werkt ook prima.

Het is heerlijk en ik hoop dat je ervan geniet. Er zit iets inherent troostends in een gerecht als dit, vooral op een koude avond. Hoe kouder, hoe beter!