Gabriel Pacheco, ilustrator literacki, wystawia swoje prace w Torreón

Sala wystaw czasowych Muzeum Arocena jest niczym otwarta księga, przestrzeń do czytania treści przetłumaczonych na obrazy, ponieważ mieści wystawę Figures of Dreams (Figury snów) artysty Gabriela Pacheco (Meksyk, 1973), której otwarcie odbędzie się w przyszłą niedzielę, 22 czerwca, o godz. 11:00.

Dlaczego w niedzielny poranek? Odpowiedź wisi na samych ścianach. Ponad 30 ilustracji inspirowanych dziełami literackimi takich autorów jak Federico García Lorca, Antonio Machado, Charles Perrault, Hans Christian Andersen, Rudyard Kipling, Jeanne-Marie Leprince de Beaumont i innych zostało umieszczonych niżej niż zwykle. To nie pomyłka, ale celowe działanie; obrazy mają być oglądane przez dzieci.

„Wielcy autorzy budują obrazy za pomocą słów. Interesuje mnie poruszanie tematów, które poruszają, i przywoływanie słów za pomocą obrazów. Być może właśnie tam następuje fuzja, łączą się, a wyobraźnia wkracza do akcji ”.

Obecnie mieszkający w Asolo, we włoskiej prowincji Veneto, Gabriel Pacheco studiował scenografię w Narodowym Instytucie Sztuk Pięknych, kształcił się w takich krajach jak Hiszpania i Argentyna i ma ponad 25 lat doświadczenia jako ilustrator. Chociaż był to los, który wybrał przypadkowo, przyznaje, że obrazy zawsze go prześladowały podczas czytania książki. Następnie wspomina, że ​​przeczytał swoją pierwszą książkę, gdy miał zaledwie osiem lat, egzemplarz, który pożyczył od siostry: Tako rzecze Zaratustra, autorstwa Friedricha Nietzschego.

„ Nie rozumiałem tego. To właśnie przykuło moją uwagę, ponieważ były tam postacie i powiedziałem: „Dlaczego oni to piszą? Dlaczego jest to w książce?” I to był wyzwalacz. Później, jako dorosły, zacząłem to rozumieć, ale wtedy wyobrażałem sobie absurdalne postacie. „Był pewien bohater, najbrzydszy człowiek. Dlaczego był najbrzydszym człowiekiem? Był dialog z mochas, albo z tą postacią, która zstąpiła z góry. To byli bohaterowie, których nie mogłem zrozumieć ”.

WYSTAWA MARZONEGO DZIECIŃSTWA

Gabriel Pacheco siedzi w przestrzeni rekreacyjnej, którą Arocena Museum zainstalowało, aby uzupełnić wystawę. To stół roboczy dla dzieci; przebywanie tutaj jest jak powrót do dzieciństwa. Kilka minut temu oprowadził lokalne media.

Opowiadał o swoich początkach, twierdząc, że obraz jest przeżyciem estetycznym, że wyobraźnia jest refleksją, którą należy podsycać, gdyż jej pobudzanie jest motywem twórczości artystycznej.

„ Buduję metafory, które zamiast ilustrować to, co mówi tekst, stają się przestrzenią do zadawania pytań ”.

A Gabriel Pacheco żyje w tych pytaniach, w wiązce metafor narysowanych ołówkiem, a następnie pokolorowanych akrylem. Pierwszym krokiem jest przeczytanie książki, opowiadania, poematu, mitologicznej opowieści. Drugim jest wzięcie skrzydeł Ikara i jazda na wietrze wokół idei.

Figures of Dreams to wystawa zorganizowana przez Muzeum Arocena we współpracy z Muzeum Pape w Monclova.

Wystawa składa się z pięciu części i obejmuje ponad 60 dzieł akrylowych inspirowanych klasyką literatury.

Pozostanie w Torreón przez cztery miesiące.

„ Mam pomysł: słowa są metaforami. Zamieszkuję metaforę, ponieważ w nią wierzę. Myślę, że rzeczywistość składa się z metafor ”.

Pacheco jest artystą, który wierzy w metafory; zamieszkuje je i obserwuje w każdej chwili. Dlatego wierzy, że jeśli coś łączy różne historie składające się na jego wystawę (Czerwony Kapturek, Piękna i Bestia, Mała Syrenka, Księga dżungli, mit itd.), to jest to ich literacka głębia i śmiałość w mówieniu o naturze ludzkiej.

„ Czy wiesz, jak je sobie wyobrażam? To głębokie teksty, jak puste pokoje, gotowe do umeblowania. I generalnie mówią o osobie, o istocie ludzkiej. Wszystkie eksplorują jakiś aspekt istoty ludzkiej. To tak, jakbym brała udział w kursie filozofii lub wiedzy o człowieku prowadzonym przez tych wielkich pisarzy ”.

Na koniec artysta wyraził swoje podekscytowanie, że wystawa jest przeznaczona dla dzieci, ponieważ współczesne społeczeństwa mają tendencję do represji wobec dzieciństwa, a galeria Arocena zapewni przestrzeń dla swobodnej wyobraźni i kontemplacji każdego z dzieł. Być może ostatecznie dzieciństwo jest ojczyzną, o której marzy się każdego dnia.

„ Na początku obrazy są pytaniem o coś, a gdy zamykam książkę, są odpowiedziami na coś. Poprzez doświadczenie dzieła sztuki kończę z czymś, czego nie wiedziałem .”