Zapobieganie chorobom przenoszonym ze zwierząt na ludzi jest obowiązkiem każdego z nas

Jak powiedziała weterynarz Maritza Hernández Souza, Meksyk poczynił znaczne postępy w zwalczaniu chorób odzwierzęcych, takich jak wścieklizna czy riketsjoza (wywoływana przez ukąszenie kleszczy, pcheł, wszy lub roztoczy), dzięki strategiom zapobiegawczym i szczepieniom .

Pozostają jednak wyzwania wymagające ciągłej uwagi, zwłaszcza na obszarach wiejskich i obszarach o trudnych warunkach społeczno-ekonomicznych.

W latach 90. XX wieku w Meksyku udało się znacząco ograniczyć liczbę zachorowań na wściekliznę u ludzi. W 1990 roku odnotowano 69 przypadków, z których większość była przenoszona przez psy. W 1999 roku liczba ta spadła do zaledwie trzech.

Ostatnie dwa przypadki zakażenia przez psy odnotowano w stanie Meksyk w 2006 roku.

To osiągnięcie było możliwe dzięki corocznemu podawaniu 18 milionów dawek szczepionki przeciwko wściekliźnie psom i kotom , co pozwoliło zmniejszyć liczbę zachorowań na wściekliznę u psów z 3049 w 1990 r. do zaledwie trzech w 2017 r.

W 2019 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła Meksyk pierwszym krajem, w którym wyeliminowano wściekliznę u ludzi przenoszoną przez psy.

Ryzyko nadal jednak istnieje ze względu na przenoszenie choroby przez dzikie zwierzęta, takie jak skunksy i krwiopijne nietoperze.

W latach 2010–2019 odnotowano 13 zgonów spowodowanych wścieklizną przenoszoną przez dzikie zwierzęta, głównie na obszarach wiejskich, gdzie kluczowymi czynnikami są brak dostępu do usług medycznych i dezinformacja. Natomiast w marcu ubiegłego roku w całym kraju odnotowano trzy przypadki wścieklizny.

Riketsjozy, takie jak gorączka plamista Gór Skalistych (RMSF) i tyfus plamisty , to choroby bakteryjne przenoszone przez kleszcze, pchły i wszy.

Choroby te są związane z przeludnieniem, złym stanem higieny i wysokim stopniem zarażenia pasożytami zewnętrznymi u psów i kotów. Głównym wektorem FMMR jest kleszcz psi (Rhipicephalus sanguineus).

W Meksyku gatunek ten występuje od północy do południa kraju, przy czym jego występowanie jest najliczniejsze w stanach: Baja California, Sonora, Chihuahua, Coahuila, Nuevo León, Tamaulipas, Morelos i Jukatan. Zmiany klimatyczne przyczyniły się do jego rozprzestrzeniania się na nowe obszary.

W latach 2015–2019 potwierdzono 514 przypadków riketsjozy, a zapadalność wynosiła 0,41 przypadku na 100 000 mieszkańców.

Stanami o największej liczbie przypadków są Chihuahua, Sonora, Veracruz, Sinaloa i Nuevo León.

W 2024 r. odnotowano 205 przypadków riketsjozy, przy czym najwięcej przypadków odnotowano w stanach Baja California (71 przypadków), Chihuahua (55), Sonora (47) i Nuevo León (32), natomiast Jukatan należał do stanów o bardzo niskiej liczbie przypadków.

„ Niektóre choroby odzwierzęce stają się bardziej problematyczne na obszarach o niskich dochodach i ograniczonym dostępie do usług medycznych, leków i metod zwalczania szkodników ” – powiedział weterynarz.

„Niezbędne jest, aby odpowiednie władze i instytucje wdrożyły skuteczne strategie, które zminimalizują ryzyko i zmaksymalizują korzyści w zakresie zapobiegania i kontroli tych chorób”.

Znaczenie utrzymywania czystości w miejscu, w którym przebywają zwierzęta domowe , ryzyko rozprzestrzeniania się chorób spowodowane wilgocią oraz wpływ braku odpowiedzialnej opieki na zdrowie zwierząt i zdrowie publiczne.

Lekarz weterynarii Hernández podkreślił, że brak czystości w miejscu, w którym przebywają zwierzęta domowe, może być przyczyną poważnych problemów zdrowotnych.

„Materiał organiczny, taki jak kał i mocz, rozkłada się i przyciąga bakterie, pasożyty i muchy składające jaja, ułatwiając rozprzestrzenianie się chorób”.

W szczególności mocz kotów zawiera amoniak i mocznik, które mogą powodować alergie i problemy z oddychaniem u ludzi. Nie tylko zdrowie zwierząt domowych jest zagrożone, ale także zdrowie ludzi. „Kolejnym czynnikiem ryzyka jest zanieczyszczenie gleby i podglebia” – dodał.

W regionie o dużej wilgotności, takim jak Jukatan, warunki klimatyczne mogą sprzyjać zaostrzeniu chorób takich jak świerzb oraz zakażenia bakteryjne i grzybicze .

„Wilgoć osłabia barierę skórną zwierząt, co ułatwia przedostawanie się roztoczy, bakterii i grzybów. U psa chorego na świerzb, który przebywa w wilgotnym środowisku, mogą wystąpić dodatkowe powikłania” – ostrzega specjalista.

Brak higieny w przypadku ręczników, zabawek i łóżek również może przyczyniać się do rozprzestrzeniania się chorób – dodał.

„To tak, jakby umieścić zwierzę domowe w mrowisku: kąpiemy je, ale jeśli wypuścimy je z powrotem do tego samego skażonego środowiska, problem nadal występuje” – powiedział.

MVZ Hernández Souza rozwiał jeden z najczęstszych mitów na temat toksoplazmozy. „Wiele osób uważa, że ​​głównym źródłem zakażenia jest sierść kota, ale w rzeczywistości większe prawdopodobieństwo zakażenia występuje w wyniku spożycia surowego, niedogotowanego mięsa”.

„ Dieta BARF (żywiona surowym mięsem) dla zwierząt domowych również stwarza ryzyko , ponieważ może zawierać toksoplazmozę, salmonellę i inne bakterie.”

„Przed zmianą diety naszego pupila ważne jest udanie się do weterynarza, a także poznanie źródła pochodzenia jego pożywienia” – wyjaśniła.

Specjalista podkreślił, że choroba ta jest szczególnie niebezpieczna dla kobiet w ciąży, gdyż może mieć wpływ na rozwój płodu. „Kluczem jest profilaktyka: unikaj podawania surowego mięsa zwierzętom domowym i dbaj o higienę w domu”.

Podkreślił również, że wiele chorób dotykających zwierzęta, zwłaszcza bezdomne, jest konsekwencją braku troski i świadomości ze strony człowieka.

„ Błąkające się psy żywią się resztkami jedzenia , śpią w brudnych miejscach i są narażone na bakterie i pasożyty. „To nie jest ich wina, ale wina społeczeństwa, które nie wzięło na siebie odpowiedzialności” – powiedział.

Skrytykowała również brak sterylizacji i normalizację takich praktyk, jak dawanie kości zwierzętom domowym.

„Mieliśmy przypadki perforacji jelit u psów w wyniku jedzenia kości. Choć niektórzy właściciele twierdzą, że nic im się nie stało, prawda jest taka, że ​​jesteśmy świadkami coraz poważniejszych przypadków, którym można było zapobiec” – powiedział.

MVZ Hernández Souza zaleca, aby osoby chcące pomóc bezdomnym zwierzętom dostarczały im suchą karmę, np. suchą karmę, zamiast resztek ze stołu.

„Nie wiemy, czy bezdomny pies ma cukrzycę lub problemy z trzustką. Karmienie go niewłaściwym jedzeniem może pogorszyć jego stan zdrowia.

Zasugerował również, aby ratownicy udali się do placówki służby zdrowia i zaszczepili się przeciwko wściekliźnie.

„Zanim zaczniemy troszczyć się o innych, musimy najpierw zadbać o siebie. To jak metafora maski w samolocie: najpierw zakładasz ją sobie, a potem pomagasz innym” – porównał.

Zapobieganie i odpowiedzialność są niezbędne, aby zapewnić dobrostan zwierząt domowych i zdrowie publiczne.

„Opieka nad zwierzętami to nie tylko kwestia miłości, ale także świadomości i edukacji. „Wszyscy możemy coś zmienić”.

„Poświęcenie zwierzęcia tylko dlatego, że jest na ulicy, nie jest rozwiązaniem. To nie jest ich wina, ale wina społeczeństwa, które nie wzięło na siebie odpowiedzialności. Zapobieganie poprzez sterylizację i edukację jest właściwą drogą.”