Milczenie Victorii Villarruel w sprawie mianowania Lijo dekretem i misji zablokowania Ks

Victoria Villarruel woli zataić wewnętrzny spór z Javierem Milei i otoczeniem prezydenta, dlatego też unikała zajęcia stanowiska w sprawie kontrowersyjnego powołania dekretem komisji sędziego federalnego Ariela Lijo i naukowca Manuela Garcíi-Mansilli na dwa wakujące stanowiska w Sądzie Najwyższym po odejściu Eleny Highton de Nolasco i Juana Carlosa Maquedy.

Jednak po przedstawieniu przez Milei kandydatów do sądu najwyższego, wiceprezydent zajęła stanowisko w jednym z niewielu wywiadów, jakich udzieliła od czasu objęcia urzędu w grudniu 2023 r., zadając pytania Lijo. „Nie znam go, ale nie podobało mi się, jak zachowywał się w sprawie Rucciego” – powiedział TN kandydat Milei na wiceprezydenta, dodając wówczas, że sędzia „ułatwił” sprawę badającą śmierć przywódcy związku, „aby pozostać w wiecznym zawieszeniu”.

Jednakże, gdy zapytano o Garcíę-Mansillę, dziekan Wydziału Prawa na Universidad Austral, określił go jako „konstytucjonalistę o imponującej posturze”. Wspomniał nawet, że konsultował się z nim w sprawie zakresu DNU po tym, jak prezydent podpisał dekret 70/23, który ostatecznie został odrzucony przez Senat i oczekuje na rozpatrzenie w Izbie Reprezentantów.

Ale na kilka dni przed rozprawą publiczną, podczas której Lijo miał bronić swojej nominacji do Sądu Najwyższego, Villarruel po raz kolejny znokautował zarząd. Miało to miejsce w sierpniu ubiegłego roku, a wybranym miejscem rozprawy była Izba Adwokacka Miasta Buenos Aires. Tam nie tylko oświadczył, że nie zgadza się z kandydaturą sędziego federalnego, ponieważ zastąpił on kobietę, ale także, że nie był to najlepszy wybór.

„To kontrowersyjna kandydatura i chcieliśmy mieć solidnego kandydata, który nas uszczęśliwi” – ​​powiedział wówczas, dodając, że Lijo jest sędzią, który „w wyniku swojej kandydatury bardzo nadszarpnął więzi między tymi, którzy są za, a tymi, którzy są przeciw”. „Nie miałby niezbędnych kwalifikacji. Sędzia Sądu Najwyższego jest jedną z gwarancji bezpieczeństwa prawnego, zaufania, kraju i kontroli konstytucyjnej nad aktami władzy wykonawczej ” – podkreślił.

Wiceprezydent nie brał udziału w negocjacjach dotyczących mianowania sędziów Sądu Najwyższego, którymi kieruje Casa Rosada. Ostatni kontakt między rządem a peronizmem miał miejsce między szefem sztabu Guillermo Francosem a José Mayansem, kiedy to senator i szef bloku Unión por la Patria potwierdzili, że są otwarci na dialog.

Źródła ustawodawcze poinformowały nawet tę gazetę, że wiceprezydent nie była zmartwiona, gdy w zeszłym tygodniu musiała odroczyć decyzję w sprawie możliwej drugiej sesji, która miała zostać zwołana w piątek w celu rozpatrzenia listy propozycji Lijo, która otrzymała orzeczenie Komisji Porozumień oparte na poparciu sojuszników i peronizmu. Warto wyjaśnić, że w drugim posiedzeniu parlamentu, które odbyło się w Senacie, mającym na celu sprawdzenie, czy odbędzie się debata na temat nominacji sędziego federalnego, Villarruel nie wziął udziału, ponieważ w związku z podróżą Milei do Stanów Zjednoczonych sprawował władzę wykonawczą.

Prawdą jest, że negocjacje z kirchneryzmem nigdy nie powiodły się , a rząd wybrał tę samą ścieżkę, którą w 2015 r. wybrał Mauricio Macri, mianując Carlosa Rosenkrantza i Horacio Rosattiego sędziami Sądu Najwyższego, chociaż obaj ostatecznie dostali się do najwyższego sądu na podstawie porozumienia z Senatem.

Teraz rozpoczynają się kolejne negocjacje, gdyż kirchneryzm już ogłosił, że odrzuci nominacje komisyjne Lijo i García-Mansilli . Sędzia federalny otrzymał orzeczenie od Komisji Porozumień, której przewodniczy larretistka Guadalupe Tagliaferri, jednak akademik nie wydał jeszcze orzeczenia, a do odrzucenia list dwóch kandydatów rządu peronizm będzie potrzebował poparcia innych sektorów, ponieważ wymagane jest poparcie dwóch trzecich, czyli 48 senatorów.

Jeśli blok Unii na rzecz Ojczyzny będzie miał idealną frekwencję, to łącznie otrzyma 34 głosy. Oznacza to, że wymagany jest głos 14 senatorów. PRO, mająca 7 miejsc, już wyraziła swój sprzeciw wobec nominacji Lijo, podobnie jak radykałowie Carolina Losada i Pablo Blanco, którzy spodziewali się, że Lijo zwróci się z wnioskiem o zwołanie sesji w celu odrzucenia obu nominacji . Można też wskazać na Martína Lousteau , który krytycznie odniósł się do decyzji Casa Rosada, opisując manewr Mieli jako „bałagan” i podkreślając, że „Senat nie może pozwolić, aby (mianowanie dekretem) było mechanizmem”.

Pozostaje jednak zagadką, jak ulokuje się reszta bloku kontrolowanego przez Eduardo Vischiego z Corrientes, zwłaszcza po kompromitującej sytuacji na ostatniej sesji, podczas której głosował przeciwko własnemu projektowi powołania komisji śledczej w sprawie skandalu związanego z kryptowalutą $LIBRA.

W obrębie bloków prowincjonalnych Mónica Silva z Río Negro, podlegająca gubernatorowi Alberto Weretilneckowi, i Alejandra Vigo, należąca do Unidad Federal, wyraziły już poparcie dla obsadzania wakatów przez kobiety. Francisco Paoltroni, który został wyrzucony ze swojej partii za prowadzenie kampanii przeciwko kandydaturze sędziego federalnego, z pewnością zagłosuje razem z kandydatami rządowymi. Uwaga skupi się na umiejscowieniu dwóch senatorów z Frente Renovador z Misiones oraz dwóch z Santa Cruz, którzy będą prowadzić własne negocjacje i którzy będą mieli kluczowe znaczenie dla podjęcia decyzji.