Partia rządząca skupia się na kosztach fiskalnych unieważnienia sesji opozycji w sprawie emerytów i osób niepełnosprawnych.

Po skutecznym pokonaniu poprzedniej sesji dzięki politycznym manewrom, partia rządząca skupia teraz swoją strategię na kwestionowaniu skutków fiskalnych ustaw, które opozycja będzie próbowała przegłosować w przyszłym tygodniu – aktualizacji emerytur, zasiłków dla niepełnosprawnych i powodzi – w celu ponownego obalenia partii rządzącej. „ Ukrywają się za szlachetnymi celami, których jedynym celem jest zachwianie równowagi fiskalnej” – potępił Martín Menem.

Sesja została zorganizowana na wniosek organizacji Union for the Homeland, Federal Encounter, Democracy Forever i Federal Coalition i odbędzie się w przyszłą środę. Tym razem nie uwzględnili w porządku obrad kwestii powołania audytorów dla Najwyższej Izby Kontroli (AGN) – kwestii „intrygi politycznej” – aby nie rozniecać na nowo niekorzystnych dla nich zwarć. Ograniczyli się wyłącznie do projektów o charakterze społecznym.

W piątek przewodniczący Izby Deputowanych spotkał się z przedstawicielami sektora ekonomicznego i oświadczył, że jeśli inicjatywy zostaną zatwierdzone , będą one wiązać się z dodatkowymi kosztami przekraczającymi 12 miliardów dolarów (1,8% PKB).

Twierdzą, że obliczenia te opierały się na opiniach większości, które – przynajmniej w przypadku moratorium – z pewnością nie będą tymi, które zostaną przyjęte w izbie, jeśli zostanie ona otwarta. Opozycja nadal pracuje nad zapewnieniem kworum.

„Po raz kolejny kirchneryzm wraz ze swoimi obecnymi sojusznikami — którzy do wczoraj byli bliskimi wrogami — z fałszywą demagogią i całkowitą nieodpowiedzialnością proponują sesję z ustawami, które, jeśli zostaną zatwierdzone, będą miały koszt fiskalny przekraczający 12 miliardów dolarów (1,8% PKB). Po raz kolejny chowają się za szlachetnymi celami, mając na celu jedynie próbę zachwiania równowagi fiskalnej, którą tak ciężko osiągnęliśmy” — nalegał Menem w mediach społecznościowych.

W tym duchu dodał: „Oni zamierzają jedynie sprawić, byśmy cofnęli się z drogi, którą wytyczył Rząd Narodowy i którą ludzie potwierdzili w ostatnich wyborach lokalnych. Nie wpadnijmy w pułapkę tych, którzy upierają się przy porażce rządu, mając za jedyny cel powrót do władzy i utrzymanie swoich przywilejów ”.

Pierwszy odpowiedział radykał Julio Cobos, odnosząc się do zarządzenia Javiera Milei o przedłużeniu tegorocznego budżetu. „ Umożliw dyskusję na temat budżetu , a posłowie wskażą alokację pozycji budżetowych z równowagą fiskalną. Unikajmy uznaniowości, na którą pozwala ta sytuacja — przez dwa kolejne lata. SIDE nie jest priorytetem; emerytury, opieka zdrowotna i edukacja są ” — stwierdził mieszkaniec Mendozy.

Włącz dyskusję na temat budżetu, a posłowie poinformują Cię o podziale pozycji budżetowych z uwzględnieniem równowagi fiskalnej. Unikajmy uznaniowości, na jaką pozwala ta sytuacja – trwająca dwa lata z rzędu. SIDE nie jest priorytetem, ale emerytury, opieka zdrowotna i edukacja już tak.

— Julio Cobos (@juliocobos) 30 maja 2025 r

Jeśli chodzi o kwestię emerytur, istnieją trzy projekty: globalna aktualizacja emerytur o 7,2%; podwyższenie obecnej premii zamrożonej na poziomie 70 tys. pesos do 105 tys. lub 115 tys. pesos; oraz dwuletnie przedłużenie moratorium, z którego rząd zrezygnował w marcu.

Za przedłużeniem moratorium opowiada się Unia na rzecz Ojczyzny, która uzyskała większość głosów, ale bloki środkowe negocjują inną opcję: ustalenie kwoty bazowej i następnie obliczenie kwoty proporcjonalnej do liczby lat składek.

Partia rządząca twierdzi, że moratorium pociąga za sobą koszt fiskalny wynoszący 0,2% PKB, podczas gdy dostosowanie emerytur i premii stanowi 1,3% PKB.

Congressional Budget Office (CBO) oszacowało, że moratorium będzie wiązało się z kosztami rzędu 0,084% PKB w pierwszym roku i 0,081% w drugim, co daje łączny koszt fiskalny w wysokości 0,165% PKB.

Jeśli chodzi o obligacje, proponują, aby zwiększyć ich wartość z obecnych 70 000 dolarów do 105 000 dolarów począwszy od czerwca, wówczas koszt fiskalny wyniósłby 1 164 172 mln pesos (0,14% PKB), a roczny koszt wyniósłby 1 992 853 mln pesos (0,23% PKB).

Gdyby obligacje opiewały na kwotę 115 000 USD, ich wpływ wyniósłby 1 500 961 mln pesos (0,17% PKB), a roczny koszt wyniósłby 2 567 477 mln pesos (0,30% PKB).

Rząd szacuje, że wprowadzenie stanu wyjątkowego z powodu niepełnosprawności będzie wiązało się z kosztami fiskalnymi rzędu 0,3% PKB.

Congressional Budget Office szacuje, że ogłoszenie stanu wyjątkowego mogłoby zwiększyć liczbę beneficjentów dzięki nowym rejestracjom o 493 000–946 000 osób , w zależności od scenariusza. Oznaczałoby to wzmocnienie fiskalne rzędu 1 889 371–3 627 495 milionów pesos. Wydatki te stanowią odpowiednio 0,22% i 0,42% PKB .