W Cap Ferret każdy chce mieć swój dach… ale nie każdy go ma

Długo odrzucane przez ratusz z powodu uciążliwości, komercyjne tarasy na dachach pojawiły się, a inne zostały odrzucone, co podsyciło dość napiętą atmosferę. Powstanie Saint-Martial jest tego typowym przykładem.

Wejdź na piętro, a nawet na dwa. Usiądź przy stoliku z widokiem na wodę. Jedz i pij z umiarem, słuchając muzyki. Na papierze widokówka turystyczna jest piękna, a perspektywa tarasu na dachu w Cap Ferret kusząca, jeśli weźmie się pod uwagę tylko „doświadczenie klienta”, jak mawiają sklepikarze. Tyle że w wiosce Cap Ferret, na końcu półwyspu, bary-restauracje często sąsiadują z miejscowymi, niezależnie od tego, czy mieszkają tam cały rok, czy nie. „Uwielbiam to, ale uważajcie na ewentualne zakłócenia” – zauważył Gilles tego lata, letni gość z Valenciennes, który przyjechał na dwa tygodnie między zatoką a oceanem.

W imię tej pożądanej, ale niebezpiecznej w tego typu sytuacjach różnorodności, miasto Lège-Cap-Ferret od dawna odmawiało budowy tarasów na dachach, w imię spokoju. Podczas inauguracji cukierni i herbaciarni Frédélian , przejętej i odnowionej w 2022 roku, burmistrz Philippe de Gonneville zastrzegł nawet, że taras na pierwszym piętrze nie może zostać zbudowany w imię tego argumentu. Dziś, od trzech sezonów, cieszy się on dużym powodzeniem. Od strony latarni morskiej, rygor wymagał zachowania wokół Roc Seven, restauracji wyposażonej już w taras na dachu. Rozbudowa została ostatecznie zatwierdzona na początku 2025 roku.

„Nie udzielamy zgody na budowę dachów” – mówi Gabriel Marly, zastępca burmistrza ds. planowania urbanistycznego. „W obu przypadkach podwyższone tarasy istniały. W przypadku Roc Seven były czynne. A w Frédélian's były to tarasy mieszkalne. Wyraziliśmy zgodę na ich użytkowanie pod warunkiem, że nie będzie odtwarzana muzyka nagłośnieniowa, grożąc zamknięciem przy najmniejszym sprzeciwie. Nie było żadnej zgody”.

Wybrany urzędnik zwierza się, że wnioski o utworzenie tarasów na dachu zostały ostatnio odrzucone w takich lokalach jak Bouchon du Ferret, kawiarnia Pinasse i Escale à Bélisaire, a ratusz jest w konflikcie z Chai Mad at Canon w związku z odmową utworzenia tarasu na dachu naprzeciwko. Konflikt ten osiąga apogeum w przypadku Saint-Martial, restauracji przy Rue des Rossignols, za Frédélian's.

W 2022 roku Charles-Gabriel Caliouw, obecnie 28-latek, uzyskał pozwolenie na budowę (PC) dla działki zakupionej od swojego ojca, Érica, przedsiębiorcy z półwyspu od czterdziestu lat, od Sporting i Wharfzazate, przez La Vigne, po Hôtel des Dunes w Cap Ferret, wliczając w to sąsiedni blok z lokalami usługowymi (na parterze). PC zapowiadał remont istniejącego budynku, a w jego centrum budowę restauracji na pierwszym piętrze... tylko. „Jestem tutejszym chłopakiem i zainwestowałem ponad 4 miliony: nie interesuje mnie, żeby to się nie udało”.

„Taras na drugim piętrze będzie dostępny wyłącznie w celach technicznych lub konserwacyjnych i w żadnym wypadku nie będzie udostępniany publicznie” – czytamy w pierwszym piśmie. Tę samą cechę znajdziemy w zmienionym pozwoleniu (wzmianka o „przeniesieniu restauracji” jest niedopuszczalna, ponieważ poprzednia została zamknięta ponad dziesięć lat temu) wydanym kilka miesięcy później i zatwierdzonym przez ratusz. W tym okresie dwie grupy mieszkańców sprzeciwiają się projektowi, a ich wniosek o wstrzymanie prac, które trwają od zimy 2023 do wiosny 2024 roku, został oddalony. Postępowanie przed sądem administracyjnym jest w toku.

Pierwszy sezon (lato 2024 i bez dachu) restauracji Saint-Martial upłynął pod znakiem napięć z sąsiadami, którzy narzekali na głośną muzykę dochodzącą z pierwszego piętra. Policja miejska lub żandarmeria interweniowały „bez zgłoszenia przestępstwa”, zapewniał lokal Saint-Martial. „Ten lokal w tej spokojnej okolicy jest niedopuszczalny, a tym bardziej niezgodny z prawem”, powiedziała Stéphanie Prillard, jedna ze skarżących. Ton zaostrzył się w 2025 roku: w kwietniu restauracja ponownie otworzyła się z tarasem na dachu przeznaczonym dla publiczności. W międzyczasie właściciel i zarządca uzyskali pozwolenie na pracę, zatwierdzone przez prefekturę i straż pożarną pod kątem bezpieczeństwa i dostępności. „Sprzeczne z Konstytucją, ale możliwe: nie mogliśmy tego odmówić”, błaga Gabriel Marly. „Trochę nas to denerwuje…”

Ratusz oskarżony o współudział przez mieszkańców, oskarżany o nękanie proceduralne przez właściciela Saint-Martial, który potępia „podwójne standardy” w odniesieniu do dwóch pozostałych firm na dachu. „Dobrze by było, gdyby ten ratusz przestał się wykręcać” – uśmiecha się niezależny, ale kompetentny obserwator. Społeczność z pewnością będzie przedmiotem wielu dyskusji na rozprawie w sądzie administracyjnym zaplanowanej na jesień.