Bonner Maher ujawnia, jak sukcesy w Tipp Minor pomogły mu w podjęciu decyzji o ukończeniu szkoły średniej

Zanim Patrick „Bonner” Maher stał się siłą natury w niebiesko-złotej drużynie seniorów Tipperary, zanim rozproszył obrońców i zmęczył przeciwników, był po prostu nastolatkiem z płonącą ambicją, która dała mu o sobie znać podczas niezapomnianej kampanii w młodzieżowym hurlingu.

W 2007 roku Maher był częścią drużyny Tipperary, która dotarła do All-Ireland, pokonując Cork w finale na Croke Park. Zakończył mistrzostwa z wynikiem 3-2 na swoim koncie, co dało jedynie przedsmak nieustępliwej siły, którą miał się stać.

Ta drużyna, której kapitanem był Brendan Maher, była pełna talentów, w tym przyszłych gwiazd seniorów Padraica Mahera, Noela McGrata i Michaela Cahilla. Ale nawet w tym towarzystwie fizyczność i determinacja Bonnera wyróżniały się.

Mieliśmy wielkie szczęście, że przyjechaliśmy z tą grupą. Było tam mnóstwo świetnych graczy i naprawdę dobrze się bawiliśmy w tym roku. Mieliśmy kilka bliskich spotkań i to było prawdziwe doświadczenie edukacyjne.

Dla Mahera to lato nie było tylko o srebrnych sztućcach; to był punkt zwrotny. Atmosfera, ekspozycja, poczucie tego, co znaczyło nosić koszulkę w wielkie dni, wszystko to głęboko się zakorzeniło.

To tam dowiedziałem się, że naprawdę chcę grać w seniorskiej drużynie hrabstwa Tipperary na pewnym etapie. To zdecydowanie podsyciło we mnie ogień… aby iść dalej i reprezentować Tipp.

Doświadczenie gry na największych scenach było szczególnie potężne. Młodsi zawodnicy Tippa grali jako podniesienie kurtyny do finału seniorów Munster na Semple Stadium między Limerick i Waterford. Tego ostatniego dnia w Croke Park, pokonując Cork przed rosnącym tłumem, potwierdziło wszystko, co Maher podejrzewał o tym, dokąd chce się udać.

Zdecydowanie była to dla mnie platforma, która umożliwiła mi dotarcie do panelu seniorów i zespołu seniorów w Tipperary.

Wpływ tej kampanii trwał długo po ostatnim gwizdku. Maher nadal ceni koszulkę All-Ireland z tamtego roku, z dumą podpisaną przez menedżera Declana Ryana i trenera Tommy'ego Dunne'a, która wisi na ścianie w domu.

Ta sama grupa nieletnich miała kształtować kręgosłup hurlingu w Tipperary przez następną dekadę, a wielu z nich wkrótce awansowało do kategorii poniżej 21 lat i seniorów. Sam Maher grał w kategorii średnio- i poniżej 21 lat w 2008 r., zanim dołączył do seniorów w 2009 r., co było szybkim awansem, ale trwającym od czasu zwycięstwa w Croke Park.

Z perspektywy czasu Maher uważa, że ​​to niewielkie doświadczenie nie tylko rozwinęło jego umiejętności, ale także nadało mu cel.

Dało mi to jasny cel. Po tym roku wiedziałem, że chcę grać w intercounty senior hurling dla Tipp.

Dla młodych graczy marzących dziś o założeniu koszulki hrabstwa, historia Mahera jest dowodem na to, co może wyrosnąć z przełomowego lata. Nie tylko medale czy nagłówki zrobiły różnicę, to ogień rozpalony w największe dni i głód, by poczuć to ponownie.

Teraz, gdy Maher przechodzi na emeryturę z międzyokręgowego hurlingu, jest znamienne, że wciąż wspomina rok 2007 jako moment, w którym wszystko się zaczęło. Podwaliny pod zaciętą karierę seniorów i miłość do koszulki zostały położone w niższej klasie, na długo przed wypełnionymi po brzegi stadionami i telewizyjnymi starciami.

A dla Bonner Maher ta podróż nie tylko rozbudziła marzenie. Zapoczątkowała spuściznę.