Który talent kolejnego pokolenia ujawni się w szeregach hurlingu w Kilkenny?
Paweł Keane
KRÓTKO PO tym, jak pod koniec 2017 roku MICHAEL Fennelly przeszedł na emeryturę, zamieścił ostatnią wiadomość w grupie WhatsApp seniorów hurlerów z Kilkenny, błagając młodszych graczy, aby wzięli sprawy w swoje ręce.
Ośmiokrotny zwycięzca All-Ireland czuł, że pierwsze kilka lat jego kariery seniorów w hrabstwie go ominęło. Że czekał na zwolnienie się miejsca w drużynie, kiedy powinien był wypychać graczy.
Miał na myśli obecnego menedżera Kilkenny, Dereka Lynga, i przyznał, że podczas gdy on czekał na przejście Lynga na emeryturę, Michael Rice i James „Cha” Fitzpatrick wślizgnęli się przed nim.
„Powiedziałem im, żeby po prostu tam wskoczyli i nie czekali rok, dwa czy trzy lata, myśląc, że wtedy dostaną swoje miejsce” – wyjawił Fennelly w swojej wiadomości WhatsApp.
Osiem lat później Kilkenny przeżywa najdłuższą passę bez sukcesu w All-Ireland, a jeśli chodzi o kolejne nazwisko, prawdziwie pokoleniowe talenty, będące odbiciem złotych czasów, w których grał zawodnik Shamrocks, to wciąż czekają na pojawienie się takiego nazwiska.
Jeden z kolegów Fennelly'ego z czasów prosperity, Jackie Tyrrell, poruszył ten temat w rozmowie z Radiem Kerry po Mistrzostwach 2021.
„Po prostu nie mieliśmy tak zachwycającego miotacza, odkąd dołączył Richie Hogan w sezonie 2007/2008 – czyli 13 lat temu” – powiedział Tyrrell.
„Co roku, jeśli się cofniesz, był jakiś „Cha” Fitzpatrick, był jakiś Richie Power, był jakiś Tommy Walsh, JJ Delaney, Henry Shefflin.
„Mieliśmy wszystkich tych graczy w ciągu 10, 15 lat. Minęło już 13 lat i nie mieliśmy tak wspaniałego miotacza od czasów TJ Reida i Richiego Hogana”.
Hogan przeszedł na emeryturę po sezonie 2023, chociaż Reid nadal gra. A Kilkenny nadal czerpie inspirację od 37-latka.
To zrozumiałe, oczywiście. Jest talentem pokoleniowym, ale jako jeden z zaledwie trzech zawodników pozostałych w drużynie – pozostali to jego brat Richie i bramkarz Eoin Murphy – z medalem All-Ireland Senior z 2015 r., jest coraz bardziej otoczony przez srebrne pokolenie wykonawców.
Tyrrell zasugerował, że Eoin Cody z czasem może stać się prawdziwą ikoną. Joe Canning, gracz „wow” z czasów, gdy Galway było u szczytu jako mistrzowie All-Ireland w 2017 r., powiedział coś podobnego o Codym przed finałem All-Ireland w 2022 r.
Omawiając poszczególnych zawodników w swojej kolumnie w Irish Times, Canning wskazał na Cody'ego jako na gracza, który „ma potencjał, by zostać jednym z najlepszych napastników Kilkenny”.
Choć Cody w 2023 roku zdobył tytuł All-Star, to kontuzje, nierówna forma i znakomita forma Limerick jak dotąd uniemożliwiły mu osiągnięcie statusu supergwiazdy.
Ani Lyng, ani jego poprzednik Brian Cody nie mogą być oskarżeni o siedzenie z założonymi rękami w tej sprawie. Allianz League jest domem eksperymentów, a Kilkenny było zajęte rozdawaniem debiutów wiosennych. Nawet w pięciomeczowej kampanii 2020, dotkniętej Covidem, Cody wykorzystał 34 różnych graczy w lidze, szukając w każdym zakamarku kolejnego TJ lub DJ.
W 2022 r. korzystał z 32 zawodników, podczas gdy Lyng po objęciu stanowiska w 2023 r. prowadził własną selekcję, oddając czas gry 37 różnym zawodnikom w lidze w tamtym sezonie. W 2024 r. liczba ta wyniosła 35, a w tym roku 32.
Okazja do eksperymentowania w mistrzostwach zdarza się rzadko, więc gdy w ubiegłą niedzielę drużyny Kilkenny i Wexford spotkały się w beznamiętnym meczu Leinster SHC, Lyng znów wykazała się kreatywnością.
Peter McDonald, Zach Bay Hammond, Padraic Moylan, Killian Doyle, Luke Connellan, Peter Connellan, Billy Drennan i Owen Wall wystąpili w swoich pierwszych meczach o mistrzostwo w 2025 roku. Gearoid Dunne, Niall Shortall i Shane Staunton pojawili się na boisku po raz pierwszy w tegorocznych mistrzostwach.
Luke Connellan zrobił wrażenie, zdobywając dwa punkty, ale Wexford wygrał, a Lyng nie był zachwycony całością gry, ubolewając nad faktem, że Kilkenny „nie osiągnęło wyniku i nie zaprezentowało się lepiej”.
Wygląda na to, że poszukiwania trwają nadal.
Adrian Mullen, podobnie jak Cody, ma potencjał, by zostać jednym z graczy „wow” Tyrrella, choć czas nie jest jego sprzymierzeńcem. Jego młodszy brat, Jake, w tym roku rozwala w mistrzostwach niższej ligi i zdecydowanie warto go obserwować w dłuższej perspektywie, mając na uwadze potencjalny status gwiazdy.
Mullen starszy grał w tym meczu przeciwko Wexford na pozycji środkowego obrońcy, co było nowatorską zmianą.
Fionan Mackessy, była gwiazda Kerry, również wybiegł na boisko, zaledwie w trzecim starcie w mistrzostwach dla Kilkenny po mało prawdopodobnym transferze międzyokręgowym. Kilkenny rzadko dokonywało takich transferów przez lata. Lyng ewidentnie musi szukać czegoś, czym Cody został obdarzony – wybitnych talentów w praktycznie wszystkich liniach boiska.
Brian Dowling, menadżer finału Pucharu Joe McDonagh z Kildare, niedawno mówił o przebiciu się do jednego ze starszych zespołów Cody'ego jako nastolatek. Odszedł po kilku sezonach i nigdy nie dostał drugiej szansy. Dowling powiedział, że pozostawiło mu to masę żalu.
Cody miał ten luksus, że mógł po prostu odwrócić się do swojej ławki i dać znak kolejnemu fenomenowi, który zazwyczaj przychodził uzbrojony w medale All-Ireland Junior i U-20.
W latach 2002–2014, gdy Cody był trenerem seniorów, drużyny z Kilkenny zdobyły pięć tytułów All-Ireland Junior Championship oraz cztery tytuły All-Ireland U-20.
Od 2014 roku? Ani jednego mniejszego zwycięstwa i tylko jeden tytuł U-20, w 2022 roku.
Moylan, Doyle, McDonald, Drennan i Dunne byli w tej zwycięskiej drużynie U-20 z 2022 r. Doyle jest jednym z utalentowanych młodych graczy z Kilkenny, którzy zdobyli medal Croke Cup z St Kieran's College. College zdobył dwa tytuły z rzędu w 2023 i 2024 r.
Moylan wygrał Fitzgibbon Cup All-Star na początku tego roku z DCU. Wielu innych, jak Harry Shine, absolwent St Kieran's, który zaczął przeciwko Offaly w mistrzostwach w zeszłym miesiącu, przyszło do panelu seniorów z dużą reputacją.
„W szeregach Kilkenny pojawili się bardzo utalentowani zawodnicy, jak na przykład Harry Shine” — powiedział Walter Walsh, który zasłynął z niezwykłego talentu, zdobywając 1-3 dla Kilkenny w swoim debiucie w 2012 roku przeciwko Galway w powtórce finału All-Ireland.
Tegoroczna drużyna U-20 dotarła do decydującego meczu All-Ireland, przegrywając z Tipperary, a kto wie, potężny napastnik Marty Murphy z tej drużyny może być kolejnym Walterem Walshem. On również jest z tego samego klubu. Eoghan Lyng z drużyny 20s jest już w panelu seniorów, wchodząc przeciwko Antrim w mistrzostwach Leinster.
Najbardziej prawdopodobne jest jednak, że Kilkenny postawi na wypróbowanego i zaufanego zawodnika w dzisiejszym finale Leinster. Martin Keoghan, w wieku 26 lat i w składzie od 2018 roku, był ich najlepszym zawodnikiem w tym sezonie. Co bardziej niepokojące, średni wiek drużyny, która wystąpiła przeciwko Dublin w rundzie 4 – ostatnim razem, gdy wystawili najsilniejszą drużynę – wynosił 28 lat.
„Wciąż nie znaleźli takiego zawodnika, jakiego Tipperary znalazło w osobie Darragha McCarthy’ego” – powiedział Walsh.
Nie żeby Lyng narzekał na cokolwiek z tego. Dla niego suma indywidualnych wysiłków wszystkich jego graczy składa się na potężny kolektyw. A czekanie, aż historia się powtórzy i pojawi się kolejny Henry Shefflin lub Tommy Walsh, nie spędza mu snu z powiek.
„Cały czas porównujemy się do poprzednich drużyn i musimy przestać to robić” – powiedział po zwycięstwie nad Dublinem.
„Mamy tutaj zespół, który naprawdę dobrze i ostro rywalizuje. Myślę, że prawdopodobnie istnieje narracja, że będziemy zespołem, który był tam 10, 15 lat temu, cokolwiek to było. Tak nie jest. To Kilkenny z 2025 roku”.
The 42
