Najlepsi kandydaci NBA w 20 różnych cechach i umiejętnościach: Gdzie Flagg, Bailey i Fears się wyróżniają
Biura NBA przeszukiwały cały glob przez ostatni rok, przygotowując się do draftu 2025 , szukając kandydatów i zawężając ich listę. Teraz nadszedł czas na podejmowanie decyzji.
Raporty zwiadowcze są pełne szczegółów i opisów, które pozwalają odróżnić kandydatów. Ocena obejmuje oczywiście niezliczone czynniki -- ale którzy kandydaci zasłużyli na superlatywy? Kto przychodzi na myśl jako najlepszy rozgrywający, strzelec i obrońca w tej klasie?
Teraz, gdy do draftu pozostało mniej niż dwa tygodnie (pierwsza runda rozpocznie się 25 czerwca o 20:00 czasu wschodniego na kanałach ABC i ESPN), analityk Jeremy Woo porównał 20 kandydatów z cechami, które czynią ich wyjątkowymi, aby zrozumieć, jak wypada ta klasa i w jaki sposób najlepsi gracze mogą osiągnąć swój długoterminowy potencjał.
Więcej relacji z draftu NBA: Oferty handlowe dla nr 1 | Konkursy wyboru loterii Najnowszy projekt próbny: Potrzeba kontra najlepsza wartość Aktywa projektu | Rankingi 100 najlepszych | Top 30 Peltona
Najlepszy rozgrywający: Jeremiah Fears , G, OklahomaRanking 100 najlepszych : nr 7
Strach zniszczył oczekiwania w Oklahomie, w dużej mierze dzięki jego wyjątkowemu prowadzeniu piłki i umiejętności poruszania się po całym boisku z żywym dryblingiem, utrzymując obrońców w równowadze. Wywiera nieustanną presję na polu trzech sekund, nie będąc największym ani najsilniejszym obrońcą, wykorzystując swoją zmianę tempa, nerwowy styl i instynkt, aby zejść w dół.
Fears jest płynny i zdecydowany z piłką w rękach i nie marnuje tylu dryblingów, ile można by oczekiwać od obrońcy w jego wieku — jest bardziej funkcjonalny niż błyskotliwy w tym, jak tworzy przestrzeń. To niezwykle imponujące jak na 18-latka, który przekwalifikował się, aby rozpocząć studia rok wcześniej. W miarę jak zagrożenie jego rzutem z wyskoku będzie rosło, a jego podejmowanie decyzji ulegnie poprawie, Fears powinien stać się jeszcze bardziej niebezpiecznym kryciem.
Najlepszy twórca zdjęcia: Dylan Harper , G, RutgersRanking 100 najlepszych : nr 2
Rozmiar, siła, tempo, umiejętności wykańczania i wizja Harpera łączą się, aby uczynić go najlepszym twórcą rzutów w tym drafcie. Było to widoczne w jego najlepszych momentach w Rutgers — pomimo suboptymalnej drużyny wokół niego — dzięki jego zdecydowaniu i wybuchowości, które pozwalały mu analizować obronę i tworzyć rzuty dla siebie i kolegów z drużyny.
Harper znalazł się na 87. percentylu (wliczając asysty) wśród rozgrywających pick-and-roll, według Synergy, i trafił solidne 36,8% rzutów w sytuacjach izolacji. Trafił również 67,6% rzutów spod obręczy. Jego wszechstronne statystyki ofensywne pomagają poprzeć porównania do obecnych graczy NBA Cade'a Cunninghama iJalena Brunsona .
Umiejętność Harpera do podejmowania szybkich decyzji, gry mimo kontaktu z piłką, rozdzielania kryć i wykonywania podań rozproszonych po całym boisku wyróżnia go na tle innych graczy tej klasy jako zawodnika z predyspozycjami, który ostatecznie będzie w stanie wziąć na siebie ciężar skutecznej ofensywy NBA.
Najlepszy rozgrywający pick-and-roll: Kasparas Jakucionis , G, IllinoisRanking 100 najlepszych : nr 10
Jakucionis okazał się szczególnie wymagającym kryciem, pracując z zasłoną przed sobą, gdzie jego wizja, kreatywność i wyczucie czasu przecinają się, czyniąc z niego wybitnego operatora. Zdecydowana większość jego ofensywnego obciążenia pracą przypadała na zasłony piłki — jego 501 posiadania piłki na zasłonie (jedne z najwyższych wyników w kraju) doprowadziło do kosza w 41,7% przypadków, wliczając asysty (65. percentyl w kraju), liczba ta jest tym bardziej imponująca, że Illini nie mieli stałych rzutów za 3 punkty ani idealnego rozstawienia wokół siebie w zeszłym sezonie.
Jakucionis stał się również bardziej pewny siebie, gdy obrona zapełniała pole karne, a jego rzut stał się realną odpowiedzią na jego przeciętną eksplozywność pod obręczą. Chociaż czasami naciska, co prowadzi do agresywnych strat, jego rozmiar, bezinteresowna mentalność i instynkt poruszania się w ruchu ulicznym powinny dobrze przełożyć się na rolę w NBA, czy to jako pełnoetatowy rozgrywający, czy też rozgrywający combo.
Najlepszy zawodnik kończący grę pick-and-roll: Ryan Kalkbrenner , C, CreightonRanking 100 najlepszych : nr 33
Kalkbrenner rozwinął się w niezwykle skutecznego finishera w ciągu pięciu lat w college'u, nawet jeśli niektórzy mogliby uznać jego grę za nudno skuteczną. Ten mierzący 7 stóp i 2 cale wielki mężczyzna rzucił niezwykłe 73,1% rzutów do kosza w zeszłym sezonie i przez trzy kolejne sezony trafiał ponad 70% swoich prób rzutów za 2 punkty. Można uczciwie zapytać, jak bardzo ten poziom ataku się przełoży, ponieważ Kalkbrenner nie jest najszybszy na parkiecie ani najpotężniejszy w grze przez kontakt.
Jednak 23-latek ma doskonałą świadomość przestrzenną, dobrze radzi sobie z tworzeniem sobie celu i ma niezawodne ręce, co przyczynia się do ogromnego promienia łapania, który czyni go użytecznym zagrożeniem w postaci lobów. Chociaż skauci NBA nie przewidują, że będzie stałym starterem — w najlepszym razie jest w późnej pierwszej rundzie — liczby potwierdzają jego pozycję jako wysoce wydajnego, mało wymagającego środkowego, którego główną wartością dodaną będzie ochrona pola trzech sekund w defensywie.
Najlepszy strzelec z podciągania: Ace Bailey , F, RutgersRanking 100 najlepszych : nr 3
Żaden zawodnik w tej klasie draftu nie jest groźniejszy w ciasnym oknie niż Bailey, którego umiejętność wznoszenia się i strzelania ponad obrońcami pod trudnymi kątami i trafiania trudnych strzałów z odbicia czyni go kuszącym kandydatem do zdobywania punktów. Chociaż jest wciąż stosunkowo nieoszlifowany w wieku 18 lat i działał bez mnóstwa pomocy poza Harperem w Rutgers, ten element umiejętności Baileya zabłysnął w minionym sezonie; jest daleki od najbardziej konsekwentnego zawodnika w tej klasie draftu, ale nie ma żadnego zawodnika z podciąganiem się, który byłby tak przewidywalny w dłuższej perspektywie.
W zeszłym sezonie Bailey trafiał imponujące 47% rzutów ze średniego dystansu — wiele z nich było niecelnych — co wskazuje na jego talent do rzutów, choć powinien jeszcze sporo poprawić w rzutach wolnych i za trzy. Niektórzy skauci widzą w nim potencjał gwiazdy w jego zdolności do wysokiej skuteczności, co jest rzadką umiejętnością u skrzydłowego jego wzrostu (206 cm).
Sędzia Jeffrey Anderson wtrąca się do akcji, gdy Ace Bailey zdobywa bramkę dla Rutgers.
Najlepszy skaczący/dunker: VJ Edgecombe , G, BaylorRanking 100 najlepszych : nr 4
Wsad Edgecombe'a przeciwko Gonzadze na początku sezonu 2024-25 był jego wstępem do koszykówki uniwersyteckiej. Jest ekscytującym i wysoce funkcjonalnym sportowcem, który potrafi wykorzystać swoją eksplozywność w grze, co daje mu potencjalnie dużą przewagę jako twórcy rzutów w dłuższej perspektywie. W tym sezonie zaliczył 33 wsady w Baylor — doskonały wynik jak na rozgrywającego — potrafi grać większymi niż jego gabaryty i spotykać się z przeciwnikami pod obręczą zarówno jako kończący, jak i w defensywie.
Jego imponujący skok w pionie, mocna sylwetka (ważąca 193 funty) i szybki pierwszy krok podkreślają jego potencjał jako zawodnika, który według niektórych zespołów może się rozwinąć w utalentowanego fizycznie rozgrywającego, który w dłuższej perspektywie będzie grał na pozycji rozgrywającego.
Najlepsza klatka: Carter Bryant , F, ArizonaRanking 100 najlepszych : nr 12
Bryant jest solidnie zbudowany, ma około 6 stóp i 8 cali w butach, rozpiętość ramion 6-11¾, szerokie ramiona i waży 215 funtów. Jego malownicze ciało koszykarza było argumentem sprzedażowym dla skautów przez cały sezon. Chociaż jego długość nie jest poza skalą, przewidywalność jego sylwetki, która według skautów ma miejsce na dodanie większej ilości mięśni, jest dużą częścią jego atrakcyjności: nie chodzi tylko o to, że jest solidnym kandydatem do gry w 3-and-D; może również być w stanie legalnie pilnować 2-, 3- i 4-, ponieważ nadal się rozrasta.
Najbliższy wymiar fizyczny Bryanta to Los Angeles Laker Dorian Finney-Smith , który miał długą i wartościową karierę w NBA. Naturalna siła Bryanta powinna jednak przynieść jeszcze większą wszechstronność defensywną. W wieku 19 lat profil fizyczny Bryanta pozostawia miejsce na optymizm i wzmocnił jego argumenty za późną loterią.
Najlepszy strzelec z miejsca: Kon Knueppel , G, DukeRanking 100 najlepszych : nr 8
Knueppel jest automatyczny, gdy jego nogi są ustawione, trafiając 48,8% rzutów z wyskoku bez dryblingu, 43% wszystkich rzutów z wyskoku po złapaniu i rzucie (92. percentyl w Synergy) i 40,6% rzutów za 3 punkty. Jego czysta mechanika i podręcznikowe wypuszczenie piłki potwierdzają te liczby, a nie ma wątpliwości, że jego rzuty oferują wartościowe rzuty na zewnątrz.
Większość jego rzutów była wspomagana, a nie radził sobie tak dobrze z odbiciami (32,8%), ale doskonałe odstępy, jakie Knueppel zapewni, powinny zapewnić wartość jego kontraktu nowicjusza. Jeśli uda mu się przenieść go na wyższy poziom, strzelając z odbicia, jego wysokie wyniki zaczną być interesujące.
Najlepszy strzelec w ruchu: Tre Johnson , G, TexasRanking 100 najlepszych : nr 5
Johnson udowodnił, że jest strzelcem na wysokim poziomie w Teksasie, gdzie wymagano od niego, aby dużo robił z piłką w rękach. Był również szczególnie skuteczny w strzelaniu zza zasłony, uzyskując ocenę w 91. percentylu w tych typach gry w kraju, według Synergy, przy 52,1% skuteczności rzutów i udowodnieniu, że jest równie zdolny do gry w lewo i w prawo.
Johnson ma szybką, kompaktową mechanikę strzelania, a jego potencjał, by zostać elitarnym strzelcem bez piłki, daje mu cenną ścieżkę do sukcesu w NBA, ponieważ zagrożenie jego rzutem prawdopodobnie otworzy przestrzeń. Johnson nie powinien być opcją nr 1, aby być wartościowym, co znacznie podnosi jego poziom podczas projekcji.
Najlepsza wizja sądu: Egor Demin , G, BYURanking 100 najlepszych : nr 11
Mając oszałamiającą liczbę podań do dyspozycji przy wzroście 6 stóp i 9 cali, Demin jest najbardziej estetycznym rozgrywającym w drafcie, z rozmiarem pozwalającym mu widzieć nad obroną i chęcią wypróbowania rzeczy, których większość graczy nie zrobi. Jest kreatywnym rozgrywającym z doskonałym wyczuciem czasu, umiejętnością, która powinna sprawić, że będzie miał wpływ na grę bez względu na to, czy gra na pełnym etacie z piłką, czy poza nią.
Potrafi rzucać trudne diagonalne podania, które zmuszają obronę do rotacji, co często prowadzi do asyst w stylu hokejowym, które nie pojawiają się w statystykach. Chociaż Demin nie jest naturalnym graczem izolującym, który tworzy dla siebie izolację, powinien być wystarczająco niebezpieczny z zasłoną piłki lub jako inicjator drugiej strony, o ile wykona wystarczająco dużo rzutów, aby utrzymać obronę w ryzach.
Najlepszy ochraniacz obręczy: Joan Beringer , C, Cedevita Olimpija (Liga Adriatycka)Ranking 100 najlepszych : nr 15
Akcje Beringera gwałtownie wzrosły w tym sezonie, ponieważ skauci stopniowo odwiedzali go w Europie, gdzie jego doskonałe instynkty obronne i blokowanie strzałów w wieku 18 lat były widoczne. W swoim pierwszym sezonie gry w seniorskim klubie Cedevita Beringer zakończył z najlepszym procentem bloków w Lidze Adriatyckiej — 2,9 strzałów na 40 minut w tempie dostosowanym do wszystkich rozgrywek.
Mając 208 cm wzrostu i rozpiętość ramion wynoszącą 213 cm, radzi sobie całkiem nieźle jak na zawodnika, który wciąż przyzwyczaja się do swojego ciała i ma niewielkie doświadczenie.
Beringer ma dobre stopy w defensywie, a jego zasięg powinien pozwolić mu odnieść sukces w różnych osłonach ekranu, będąc w stanie przełączać się i zabezpieczać lepiej niż większość graczy jego rozmiarów. Chociaż jego atak jest wciąż w trakcie pracy, jego wpływ na patrolowanie pola karnego sprawił, że został wzięty pod uwagę jako potencjalny wybór loterii z dużym polem do poprawy.
Zapoznaj się z najważniejszymi wydarzeniami, które uczyniły Joan Beringer jedną z czołowych kandydatek do draftu NBA.
Najlepszy obrońca bez piłki: Collin Murray-Boyles , PF/C, Karolina PołudniowaRanking 100 najlepszych : nr 14
Zanurzenie się w defensywnych nawykach Murraya-Boylesa pokazuje, dlaczego niektórzy skauci wysoko oceniają jego perspektywy w NBA. Pomimo wzrostu 6-6 boso, co jest zbyt małym wzrostem jak na czterech graczy, jest graczem, który regularnie wykorzystuje to, co ma w defensywie, głównie dzięki swojej wyjątkowej świadomości, silnym dłoniom i doskonałemu wyczuciu czasu. To wyróżniało się nawet w kontekście przegranej w South Carolina.
Murray-Boyles jest wystarczająco wszechstronny, aby zmieniać pozycje i świetnie radzi sobie z czytaniem i reagowaniem na zagrania, czy to poprzez rotację w celu zablokowania, kopanie w dół, aby uderzyć piłkę, czy ustawianie się w odpowiednim miejscu, aby działać jako środek odstraszający. Te cechy pomagają mu w prognozowaniu na poziomie NBA: Będą pewne pojedynki jeden na jeden, w których jego rozmiar może być wyzwaniem, ale Murray-Boyles jest świetnym kandydatem do ulepszenia schematów obronnych i podniesienia koszykarskiej inteligencji swojej drużyny na parkiecie.
Najlepszy obrońca z piłką: Drake Powell , SG/SF, Karolina PółnocnaRanking 100 najlepszych : nr 31
Choć jego akcje spadły po nierównym pierwszym sezonie, zdolność Powella do pilnowania obwodu pozostaje mocnym argumentem sprzedaży jako inwestycja rozwojowa. Mając 6 stóp wzrostu i 7 stóp rozpiętości ramion, Powell może usiąść w pozycji i ślizgać się z mniejszymi obrońcami, walczyć przez zasłony i skutecznie zmieniać się w punkcie ataku — lepsze połączenie cech defensywnych niż jakikolwiek skrzydłowy w tej klasie. Jego siła, zasięg i zwinność sprawiają, że jest trudnym przeciwnikiem dla większości rozgrywających.
Jako znakomity zawodnik w biegu i skoku, który potrafi blokować strzały w pogoni i wpływać na linie podań, Powell ma oczywisty potencjał jako defensywny trybik. Może być to korzystne dla cierpliwego zespołu, który wybierze go później w drafcie, pod warunkiem, że będzie w stanie oddać wystarczająco dużo strzałów, aby być użytecznym graczem w ataku.
Drake Powell zdobywa punkt i upada
Najlepszy defensywny rozgrywający: Adou Thiero , PF, ArkansasRanking 100 najlepszych : nr 32
Atrakcyjność Thiero w NBA od dawna koncentruje się wokół jego doskonałego potencjału obronnego. Kiedy jest zdrowy i w najlepszej formie, ten mierzący 6 stóp i 8 cali napastnik lata po boisku, co czyni go jednym z najbardziej destrukcyjnych obrońców w koszykówce uniwersyteckiej. Thiero ma świetne połączenie szybkości, siły, zasięgu i wybuchowości, co czyni go zagrożeniem dla nieba w blokach, przeskakuje linie podań i rozwala akcje.
Jego świadomość i ogólne tendencje mogłyby być lepsze -- może podejmować zbyt wiele ryzyka i być niespójny -- ale ma zdolność do wykonywania akcji godnych uwagi, których większość graczy nie potrafi. Thiero opuścił koniec sezonu z powodu kontuzji i nadal jest projektem, ale jego zdolność do tworzenia strat (1,9 przechwytów i 1,3 bloków dostosowanych do tempa na 40) sprawia, że warto zainwestować w niego w celach rozwojowych.
Najlepszy zbierający piłkę w ataku: Johni Broome , C, AuburnRanking 100 najlepszych : nr 40
Potężna obecność Broome'a na tablicach była istotną częścią sukcesu Auburn w ciągu ostatnich kilku lat — w zeszłym sezonie średnio zdobywał 3,6 zbiórek ofensywnych na mecz (14% wskaźnika OReb) i trafiał 64,5% z odbić. Mając 6 stóp i 10 cali wzrostu, ważąc prawie 250 funtów i mając rozpiętość ramion wynoszącą około 7 stóp i 1/4 cala, Broome konsekwentnie polegał na fizyczności i pozycjonowaniu, aby polować na 50-50 piłek ze szkła, pomimo poniżej przeciętnej wertykalności na boisku.
A z 14,1 tablicami na 40 minut, dostosowanymi do tempa, Broome był najlepszym zbierającym w NCAA wśród kandydatów w rankingu 100 najlepszych ESPN. Podczas gdy wiek Broome'a (19 lipca kończy 23 lata) i jego profil sportowy budzą uzasadnione pytania o to, w jakim stopniu przełoży się to na NBA, trudno krytykować jego konsekwentną pracę na tablicach i jej ogólny wpływ na wygrywanie.
Najlepszy konkurent: Cooper Flagg , F, DukeRanking 100 najlepszych : nr 1
Spędziliśmy sporą część tego cyklu draftu, podkreślając różnorodność umiejętności i wpływu Flagga — ale szczególną cechą, która łączy to wszystko i odróżnia go od rówieśników, jest jego intensywna, ale kontrolowana rywalizacja i wewnętrzny pęd. Ten element jego osobowości nie ma wyłącznika, co oceniający w nim uwielbiają i widzieli w każdym dotychczasowym otoczeniu. Jako kręgosłup udanego sezonu Duke'a i biegu Final Four, a także jeden z najmłodszych graczy w koszykówce uniwersyteckiej, Flagg udowodnił, że jest sobą nie tylko dzięki swojej produktywności, ale także swojemu podejściu.
Jest pewien poziom naturalnego przywództwa, który wynika z tego, jak się zachowuje, co czyni go rzadkim graczem nadającym ton w wieku 18 lat. Kiedy połączysz charakter Flagga z umiejętnościami koszykarskimi, wszechstronnością rozgrywającego i inteligencją na boisku, niezwykle łatwo jest poczuć się dobrze z tym, co przyniesie przyszłość.
Energia i przywództwo Coopera Flagga to największe cechy, które wyróżniają Jonathana Givony'ego.
Najlepszy zawodnik w grze w zwarciu: Walter Clayton Jr. , PG, FlorydaRanking 100 najlepszych : nr 27
Mistrzostwa NCAA Florydy zostały w dużej mierze pobudzone przez teatralne zagrania Claytona, z serią wielkich występów i kluczowych rzutów, które zamieniły rozgrywającego w bohatera marca. Jego umiejętność tworzenia separacji po odbiciu, dochodzenia do własnego rzutu i rzucania w konkursach z opanowaniem wyróżniały go spośród rówieśników i w pojedynkę podniosły jego notowania w drafcie w realny sposób.
Choć Clayton może mieć nierówne wyniki, pokazał, że potrafi docenić wielkie momenty, wskakując do pierwszej rundy draftu podobnie jak Shabazz Napier w 2014 roku. To właśnie na tego typu mentalność wielbiciela zespoły lubią stawiać, mając nadzieję, że Clayton w krótkim czasie stanie się przydatnym graczem rezerwowym i katalizatorem zmian.
Najlepszy motor: Hugo Gonzalez , SG/SF, Real Madryt (Hiszpania)Ranking 100 najlepszych : nr 23
Rola Gonzaleza w Realu Madryt była niespójna — typowa dla nastoletniego kandydata próbującego przebić się w jednym z najlepszych klubów świata — ale jego wizytówką jako piłkarza od dawna jest fakt, że gra wyjątkowo ostro. To przejawia się w defensywie, gdzie wykonuje brudną robotę: gra na liniach podań, spieszy się po zbiórki, a nawet wrzuca do gry bloki. Będzie biegł ostro po boisku w przejściu, idąc w drugą stronę i zawsze jest gotów poświęcić własne ciało dla dobra drużyny.
Poziom chęci i pragnienia, z jakim gra Gonzalez, zawsze był ujmujący dla skautów i pomógł mu zdobyć większe zaufanie i minuty w ciągu ostatniego miesiąca. Jego sporadyczna produkcja ofensywna utrudniła poprawę jego notowań w ciągu ostatniego roku, ale zespoły NBA wiedzą, jaki rodzaj wysiłku wnosi, dając mu szansę na wyrobienie sobie roli w odpowiednim czasie.
Zapoznaj się z najważniejszymi momentami, które uczyniły Hugo Gonzaleza jednym z najlepszych kandydatów do draftu NBA.
Najlepsza historia: Maxime Raynaud , C, StanfordRanking 100 najlepszych : nr 24
Późno rozkwitająca kariera koszykarska Raynauda rozwijała się w wyjątkowy sposób: nie zajął się tym sportem na stałe aż do ostatniego roku liceum w Paryżu, gdzie skupiał się na pływaniu i szachach. Nie był postrzegany jako perspektywiczny zawodnik nawet po dołączeniu do francuskiego klubu Nanterre, gdzie zbliżył się do wschodzącej gwiazdy o imieniu Victor Wembanyama, zanim ostatecznie zdecydował się grać w koszykówkę na studiach w Stanford. Przyciągnięty do szkoły ze względów akademickich (pierwotnie planował studiować astrofizykę), uczęszczał tam jako student bez stypendium, zanim przeszedł na pełne stypendium i ostatecznie został środkowym.
Raynaud jest ceniony za swoją przyjazną osobowość, a drużyny NBA postrzegają go jako gracza z niewykorzystanym potencjałem, odkąd poświęcił się koszykówce na cały etat. Przełomowy występ podczas NBA Combine w Chicago pomógł mu ugruntować swoją pozycję jako kandydata na poziomie pierwszej rundy draftu.
Najlepsze wartości niematerialne i prawne: Khaman Maluach , C, DukeRanking 100 najlepszych : nr 6
Oczekuje się, że Maluach będzie pierwszym środkowym, który zniknie z planszy, ze względu na jego wpływ na Duke jako jednego z najlepszych odstraszaczy w koszykówce uniwersyteckiej, ale jego atrakcyjność jako kandydata do NBA ma również wiele wspólnego z tym, kim jest jako osoba i co wniesie do szatni. Urodzony w Sudanie Południowym, zanim jego rodzina schroniła się w Ugandzie, Maluach późno trafił do koszykówki, zanim trafił do NBA Academy Africa, gdzie zbudował mocną reputację.
Maluach spełnia wszystkie wymagania, których zespoły szukają poza boiskiem: jest uważany za ukochanego kolegę z drużyny, zaciekłego rywala, doskonałego komunikatora na boisku i pracowitego, który doda organizacji wartości pod tymi względami. Jego znacząca poprawa w ciągu ostatnich kilku lat z perspektywy umiejętności i spójności odzwierciedla jego charakter, ponieważ w krótkim czasie przekształcił się z projektu w czołowego kandydata.
espn
