Rosnąca popularność kanadyjskiego rugby kobiet może doprowadzić do dobrego występu w Pucharze Świata

Kanadyjczycy uchodzą za ludzi uprzejmych i generalnie życzliwych — ale co, gdybym ci powiedział, że utalentowana drużyna Kanadyjek jedzie do Wielkiej Brytanii, by popychać, atakować i okładać pięściami każdego, kto stanie im na drodze?

Tak, moi drodzy! Kanadyjska żeńska reprezentacja seniorów w rugby wkrótce rozpocznie kampanię na Pucharze Świata w Rugby Kobiet 2025.

W sobotę na York Community Stadium, zajmująca 2. miejsce w rankingu Kanadyjczycy zmierzą się z Fidżi (14. miejsce na świecie) w ramach rozgrywek Grupy B. Następnie Kanada zagra odpowiednio ze Szkocją i Walią.

Kanadyjska reprezentacja rugby 7 zachwyciła cały świat, zdobywając srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w zeszłym roku, ale drużyna stale się rozwija i wzmacnia swój talent.

Zapytałem Olivię Apps, członkinię kanadyjskiej reprezentacji narodowej, o obecną sytuację w kraju, jeśli chodzi o sporty kobiece — a w szczególności o rugby.

„Mam wrażenie, że jesteśmy w samym środku czegoś, co zaraz eksploduje” – powiedziała mi po meczu.

„Mam nadzieję, że ten Puchar Świata w Rugby przyniesie to samo, szczególnie w przypadku rugby kobiet, ale i w ogóle w sporcie kobiecym. Mam jednak nadzieję, że to [nie tylko] chwilowe. … Mamy Igrzyska Olimpijskie w Los Angeles, które Kanada rozgrywa praktycznie u siebie. To już niedaleko. A w Kanadzie panuje teraz ogromne podekscytowanie tym sportem”.

Podobnie jak wiele sportsmenek, społeczność rugby działa na własną rękę i jest zaangażowana. Kampania zbierania funduszy ma na celu ograniczenie kosztów Mistrzostw Świata. Chociaż rugby zajmuje wysokie miejsce w rankingach światowych, w Kanadzie nie jest to sport zawodowy dla kobiet. Kobiety wspierają i promują ten sport, pomagając zachęcać do uczestnictwa i dumy z niego.

Obecnie jedną z największych gwiazd tego sportu na świecie jest Ilona Maher, najchętniej śledzona zawodniczka rugby na świecie.

Popularność Maher wzrosła gwałtownie po igrzyskach olimpijskich, na których zdobyła brązowy medal w rugby 7 w reprezentacji Stanów Zjednoczonych, a następnie zajęła drugie miejsce w programie Dancing With The Stars .

Szczera rozmowa Maher o pozytywnym podejściu do ciała i sile jako pięknie znalazła oddźwięk u wielu kobiet i dziewcząt. Zgromadziła miliony fanów, którzy postrzegają jej siłę fizyczną jako siłę, a jej postawę jako odpowiednio bezkompromisową.

Stadion dosłownie ryczał z radości, gdy po meczu przechadzała się po TD Place, machała do kibiców i pozowała do zdjęć. Pomimo że gospodarze znacznie przewyższyli reprezentację USA, Maher zdawała sobie sprawę z jej znaczenia. I wykorzystała to.

Spotkałem się z nią i zapytałem o rozwój rugby jako popularnego sportu. Byłem też zaskoczony, jak bezczelnie przypisywała sobie (słuszną) zasługę za przyciągnięcie nowych fanów do rugby. Nie wiem, dlaczego mnie to zaskoczyło, bo była szczera. Obecność Maher przyciągnęła nowe spojrzenie na kobiece rugby. Ale nie musimy szukać daleko, by znaleźć niesamowite wzorce do naśladowania na boisku i poza nim.

OBEJRZYJ | Zmiana w podejściu Kanadyjczyków przed Pucharem Świata w Rugby Kobiet:

Apps jest rozpoznawalną twarzą kobiecego rugby w Kanadzie.

Apps cierpi na łysienie plackowate, chorobę autoimmunologiczną powodującą wypadanie włosów. Mówi o tym głośno i chociaż w dzieciństwie nosiła peruki, zaakceptowała swoją piękną łysinę. Jej rola w zespole pozwala jej nagłośnić ten problem.

„Chociaż miałam zaledwie siedem lat, wiedziałam, że jest coś niesamowicie potężnego w tym, że mogę po prostu powiedzieć: 'Hej, taka właśnie jestem i tak naprawdę nie obchodzi mnie, co myślą inni'” – powiedziała w wywiadzie .

Chciałabym, aby dzieci na całym świecie zyskały taką pewność siebie i akceptację.

Rosnąca atrakcyjność w domu

Na północy nie jesteśmy jeszcze w miejscu, gdzie kapitan Sophie de Goede (właśnie wracająca po kontuzji więzadła krzyżowego przedniego), Pamphinette Buisa (która cztery dni temu nie grała w Mistrzostwach Świata z powodu kontuzji) czy Apps są powszechnie znane – jeszcze. Mogę zapewnić, że te zawodniczki to jedne z najbardziej skromnych, oddanych, pełnych pasji i wspaniałych osób, jakie kiedykolwiek spotkałem w swojej karierze.

Są hojni i życzliwi pod względem zawodowym. Nie boją się prosić o to, czego potrzebują i nie wahają się o to zabiegać. Wracają po kontuzjach, dając z siebie wszystko. Poza tym ich media społecznościowe są świetne.

Szczerość rugbistów jest niezbędna dla sportu, który wciąż się rozwija w kraju, który otrzymuje ułamek wsparcia finansowego w porównaniu z innymi czołowymi drużynami. W Anglii finał odbędzie się na stadionie Twickenham, który jest już wyprzedany .

Doceniam media społecznościowe i opowieści graczy rugby z całego świata, ale wzrost wsparcia dla Kanadyjczyków nadal ma kluczowe znaczenie.

Utwory, które celebrowały zwycięstwo, to „New Orleans is Sinking” i „Blow at High Dough ” zespołu The Tragically Hip. Zawodnicy tej drużyny byli zapewne dość młodzi, gdy te piosenki zostały wydane, ale pozostają one kanadyjskimi hymnami kultury i intensywności.

Kilka dni po meczu w Ottawie byłem podekscytowany, gdy dowiedziałem się, że The Hip nawiązał współpracę z drużyną, aby pomóc w zebraniu funduszy na Mistrzostwa Świata.

Skontaktowałem się z Rugby Canada, a tam powiedziano mi, że pomysł zrodził się z chęci zaproszenia kanadyjskich ikon do przesyłania filmów i składania życzeń drużynie na Puchar Świata w Rugby (najlepiej transmitowany w Ottawie).

Jednak szybko się zmieniło, ponieważ zespół chciał odwdzięczyć się organizacji „Mission Win Rugby World Cup” za pomocą koszulki z limitowanej edycji. Akcją kierował David Fortier, członek zarządu Rugby Canada, współzałożyciel i partner w Boat Rocker Studios.

„To partnerstwo ma na celu zachęcenie całej Kanady do wspierania jednej z najbardziej inspirujących, nieopowiedzianych historii w tym kraju. To wsparcie zespołu i całego narodu na arenie międzynarodowej, wspieranie naszych kobiet w dążeniu do spełnienia marzeń” – napisali członkowie zespołu w oświadczeniu .

W idealnym świecie ani gwiazdy rocka, ani sportowcy nie musieliby zbierać funduszy, aby pomóc kobietom w spełnieniu sportowych marzeń i reprezentowaniu Kanady na najwyższym poziomie. Jednak Kanadyjczycy coraz bardziej kochają kobiece rugby i chcą wspierać drużynę, co daje im pewną szansę na zdobycie Pucharu Świata.

I rób to z wdziękiem.