Lojalność wobec kogo?

W czasach niezadowolenia lojalność wysuwa się na pierwszy plan w polityce . Nie zostało to powiedziane jasno, ponieważ byłoby wstyd przyznać, że lojalność odnosi się obecnie do ludzi, a nie do instytucji ani do pojęć mających jakąś treść i istotę, takich jak republika czy demokracja . Kiedy ci u władzy powołują się na lojalność wobec projektu, w rzeczywistości mówią o lojalności wobec Lópeza Obradora , ponieważ projekt jest nim, a propozycje zmian pochodzą od niego. Inicjatywy tego rządu, takie jak zniesienie obowiązku kolejnych reelekcji i zakaz nepotyzmu, są niczym w porównaniu ze zmianą reżimu promowaną przez przywódcę moralnego.

Jak rozwiązać kwestię lojalności, skoro pierwotny przywódca symbolicznie i prawnie wycofał się z władzy instytucjonalnej? Proste, z uwzględnieniem zobowiązań wobec symboli założycielskich ze strony osoby stojącej na czele rządu. Dlatego też, jeśli chodzi o przetrwanie projektu, prezydent Sheinbaum słusznie powołuje się na swoje zaangażowanie na rzecz Andrésa Manuela Lópeza Obradora .

Zbieżność nazwisk prezydenta i byłego prezydenta nie jest ani egoistyczna, ani wyrachowana. Dzieje się tak, ponieważ istnieje tożsamość w tym, co istotne, czyli w zniszczeniu ustroju demokratycznego , a także w tym, co przypadkowe, czyli w wykorzystaniu codziennego porannego spotkania z mediami jako zasobu propagandy i kontroli programu informacyjnego. Oczywiście, że istnieją style, jak często prezydent określa Donalda Trumpa, ale pod względem politycznym różnice te nie wynikają z odmiennego wykształcenia politycznego i zawodowego. Prezydent Sheinbaum znalazł żyzną drogę do sprawowania władzy bez przeciwwag, które są nieodłączną cechą demokracji . To spirala, z której nie ma powrotu.

Problem pojawia się, gdy zmieniają się warunki lub wyzwania, przed którymi stoi kraj i jego rząd. Sprawowanie władzy przy wykorzystaniu znacznych zasobów w postaci funduszy powierniczych, inwestycji i oszczędności, a także zrównoważonych finansów publicznych , nie jest tym samym, co sprawowanie jej w tak krytycznych warunkach finansowych, jakie zastała prezydent Sheinbaum obejmując władzę. Nie jest tym samym zdobycie władzy bez podejrzeń o zmowę ze zorganizowaną przestępczością . Ponadto rządzenie za pomocą Trumpa 1.0 nie jest tym samym, co rządzenie za pomocą Trumpa 2.0. Oczywiste jest, że warunki uległy zmianie i w związku z tym konieczna jest korekta decyzji rządowych, przy czym najbardziej oczywista dotyczy obszaru bezpieczeństwa.

Aby jakikolwiek reżim mógł przetrwać, konieczny jest proces adaptacji do zmian, jakie narzuca rzeczywistość. Na tym polegała magia PRI i jej rzekomej polityki sześcioletniego wahadła, dopóki nie została ona wchłonięta przez demokratyczną konkurencję i jej wewnętrzną sztywność, uniemożliwiającą jej przyjęcie. Teraz konieczne są zmiany, które należy wprowadzać ostrożnie, aby nie obudzić bezwładności lub wrażenia pęknięcia; niezwykłe, konieczne i wygodne pod względem bezpieczeństwa , gdyż sytuacja była nie do utrzymania.

Nie będzie przesadą stwierdzenie, że największym zagrożeniem dla suwerenności narodowej , z jakim musiało zmierzyć się państwo Meksyk w ostatnim stuleciu, były różnorodne zorganizowane grupy przestępcze. Takiej powagi nie było podczas II wojny światowej ani w okresie zimnej wojny, jeśli chodzi o ryzyko, jakie stanowią grupy przestępcze, kwestionujące prawo państwa do legalnego monopolu na przemoc, sprawiedliwość i zarządzanie publiczne. Sytuacja jest już poważna z powodu samozadowolenia Obradoryzmu, które jest aktualizowane i wzmacniane przez żądania Trumpa i jego ludzi. Meksyk czuje się zagrożony przez swojego północnego sąsiada, argumentując to zmową lub niezdolnością jego władz do walki z przestępcami. Opinia publiczna uznała za normę tę nieprawidłowość, co oznacza, że ​​najbardziej głośne przypadki ścigania przestępczości zorganizowanej mają miejsce w sąsiednim kraju. García Luna nie usłyszał żadnych zarzutów w Meksyku, El Chapo został aresztowany po dwukrotnej ucieczce z państwowych więzień o zaostrzonym rygorze, mając przy sobie informacje wywiadowcze z USA, a El Mayo został schwytany w ramach operacji uzgodnionej, wynegocjowanej lub przeprowadzonej przez Chapitos z władzami Ameryki Północnej.

Lojalność wobec Meksyku jest tym, czego najbardziej potrzeba w tych trudnych czasach. Demokracja przegrała i ta wielka porażka uniemożliwia poczucie jedności wokół prezydenta, tym bardziej, że ci u władzy upierają się przy wykluczeniu , nietolerancji, bezkarności wobec własnego narodu i frakcyjnym wykorzystywaniu rządu. Należy uznać działania podejmowane w sferze bezpieczeństwa kraju, ale należy również domagać się, aby prawo było stosowane wobec wszystkich, także wobec tych w reżimie, którzy współdziałają z przestępczością; Należy wspierać działania mające na celu ochronę migrantów, ale bez oficjalnych przekłamań; musi wspierać rząd w jego stosunkach ze Stanami Zjednoczonymi, ale bez uległości ani ukrytych lub jawnych porozumień, które mogłyby zagrozić suwerenności narodowej.