Uniwersytet Guadalajara ignoruje kryzys związany z nieobecnością studentów: Politico MX

Uniwersytet Guadalajary przedstawił raport ostrzegający przed wzrostem liczby zaginięć osób w wieku od 15 do 19 lat. Jednak nie opiera się on na oficjalnych aktach śledztwa, lecz na nakazach przeszukania, czyli dokumentach, które można powielać, anulować lub które nie skutkują formalnym procesem.

Jak podaje serwis Político MX, metodologia ta została zakwestionowana przez ekspertów i autorytety, ale prawdziwy problem wykracza poza debatę techniczną.

Wiele z tych zaginięć dotyczy młodych ludzi, będących częścią społeczności uniwersyteckiej; Nawet UdeG przyznał w raporcie, że to jego studenci znikają, podkreśla serwis informacyjny.

W tym miejscu narracja się rozpada. W jaki sposób instytucja może żądać odpowiedzialności, skoro sama jej nie wzięła na siebie? „Jak możesz prosić o większy budżet, jeśli nie przeznaczyłeś zasobów, działań ani skutecznych protokołów na opiekę nad swoimi ludźmi?” Jak zauważa Político MX.

Jak podaje strona internetowa, największy uniwersytet w stanie postanowił przekształcić żałobę w dyskurs polityczny.

Ponadto zauważa, że ​​chociaż rząd stanowy utworzył wyspecjalizowany Sekretariat do poszukiwań ludzi, to rozmieszczono w 66 terminalach operacje, przekazano bezpośrednie wsparcie ponad 500 rodzinom i zorganizowano stałe spotkania z grupami. „Ile funduszy UdeG przeznaczył na wzmocnienie bezpieczeństwa w swoich szkołach średnich? Jakie działania podjął, aby zagwarantować bezpieczne środowisko na swoich kampusach? Odpowiedzią jest cisza”.

Politico MX wskazuje, że rzeczywistość jest taka, że ​​młodzi ludzie znikają, a wielu z nich to studenci, „którzy przekroczyli bramę, nie wiedząc, czy wrócą”.

Jeśli istnieje przestrzeń, w której powinni czuć się bezpiecznie, to jest to uniwersytet. A jeśli istnieje instytucja, która powinna reagować odpowiedzialnie, to jest to taka, która definiuje się jako publiczna, krytyczna i zaangażowana w sprawy społeczeństwa” – podkreśla portal.

Wspomina jednak, że UdeG nie wypełnia tej misji.

Zamiast wziąć odpowiedzialność za swoją część, woli wskazywać palcem na zewnątrz. Zamiast analizować swoje wady, woli szukać winnego. Zamiast działać, woli oskarżać.