Kto by to zniszczył!

Wytwórnia płytowa Satélite K właśnie wydała na winylu Orgia (1971), Qualsevol nit pot sortir el sol (1975) i Sisa & Melodrama (1979). Redaktor Enric Pedascoll jest bardzo podekscytowany: powiedział mi, że stopniowo będzie wydawał wszystkie albumy Sisy na winylu. W reedycji Sisa & Melodrama znajdują się klucze, dzięki którym można pobrać wersję demo i posłuchać koncertu na żywo w Saragossie. W ostatnich latach zaprzyjaźniłem się z Dionísem i Tonim Olivé, wokalistą i basistą zespołu Melodrama. Wszyscy pochodzimy z Poblenou. Spotkaliśmy się w Centrum Moralno-Kulturalnym, gdzie mogli opowiedzieć mi o swoich przeżyciach jako grupa wsparcia Sisy. To dziwny dzień, ponieważ dziś rano pochowano Carlesa Collazosa, perkusistę zespołu. Edycja Satellite K pozostanie hołdem dla przyjaciela, który grał w wersję demonstracyjną. Podczas nagrywania albumu jego nerka zaczęła szwankować, a perkusistą był Jerónimo Martínez.

Wyjaśnili mi, że Manel Valls i Carlos Pazos zatrudnili ich do występu w Select Dances w Cibeles Hall przy ulicy Còrsega. „Odgrywali rolę odkrywców à la Warhol ” – mówi ze śmiechem Dionis . Zeleste chciał zorganizować trasę koncertową Sisy w Hiszpanii. „Przyszedł do mnie do domu, nauczył mnie piosenek, a ja przekazałem je grupie. Ćwiczyliśmy je jak szaleni”. Między Sisą a Dionísem była różnica trzech lub czterech lat, pozostali Melodramatycy - Carles Collazos, Eduardo Laguillo, Joan Navarro i Toni Olivé - byli nieco młodsi. Udawali, że są dziećmi, a Sisa była corrido. Dionís: „W dniu pierwszego koncertu byliśmy przerażeni na śmierć. Sisa złapała wąż, który był na scenie i zaczęła rozmawiać z publicznością o tym, czy zadziałał, czy nie. Zobaczyliśmy, że jest bestią na scenie i że wszystko będzie dobrze”. Toni: „Kiedy nabraliśmy pewności siebie, zaczęliśmy skakać i tańczyć w rytm kroków Chucka Berry’ego. Sisa nie chciała zostać w tyle i zachowywała się głupio. Pewnego dnia trzymała rum z colą i wyrzuciła go sobie przez głowę”.

Sisa pokazała mu plakat: „To ja jestem na plakacie!” Jednak bramkarz nie zszedł z osła.

Grali na boisku sportowym w Valladolid, a facet przy bramce nie chciał ich wpuścić. Sisa pokazał mu plakat: „ To ja jestem na plakacie!” Jednak bramkarz nie chciał zejść z osła, mimo że wygląd osła i jego kręcone włosy nie pozostawiały wątpliwości. „Ile to kosztuje? Nie wiem, pewnie 30 peset. I zapłacił za wejście każdego”. -Toni pamięta- Proszę ich, żeby opowiedzieli mi jakąś historię o Carlesie Collazosie. „Był najszczęśliwszym i najzabawniejszym członkiem grupy. Tego lata byliśmy w Walencji kilka razy. Przyjechaliśmy furgonetką i przejechaliśmy obok złomowiska samochodów” – zauważa Dionís. „Zobacz jak parkuje samochody w Walencji!” Za każdym razem, gdy mieli jakiś problem w barze czy hotelu, Carles mówił: „The Who by to zniszczyli!” A wszystkie Melodramaty skandowały: „Kto, kto, kto!” Pytam ich, jak powstała ta przerażająca wersja „La noia de Hawai”, która jest jedną z najlepszych piosenek Sisa & Melodrama . Powiedz mi, a ja powiem ci w przyszłym tygodniu. Ku pamięci Carlesa Collazosa.