Okres przydatności do spożycia: Kevin Wilson

Witaj w Shelf Life, kolumnie książek ELLE.com , w której autorzy dzielą się swoimi najbardziej pamiętnymi lekturami. Niezależnie od tego, czy szukasz książki, która Cię pocieszy, głęboko poruszy lub rozśmieszy, rozważ rekomendację pisarzy z naszej serii, którzy tak jak Ty (skoro tu jesteś), kochają książki. Być może jeden z ich ulubionych tytułów stanie się również jednym z Twoich.

Kevin Wilson pisze o ludziach „przeżywających mroczne rzeczy ”. Jego trzecia powieść Nothing To See Here , napisana w dziesięć dni, opowiada o dwójce dzieci, które stają w płomieniach, gdy są zdenerwowane. (Dorastając, Wilson był zafascynowany samozapłonem.) Teraz wydaje swoją piątą, Run for the Hills . Wilson opisuje historię w następujący sposób: „Madeline Hill spotyka swojego nieznanego przyrodniego brata, Rube'a, i dowiaduje się, że jej nieobecny ojciec, którego nie widziała od 20 lat, ciągle zakładał nowe rodziny i je porzucał. Wyrusza na zachód PT Cruiserem w niezwykłą podróż, aby spotkać swoje pozostałe przyrodnie rodzeństwo i poskładać historię swojego ojca, który w każdej rodzinie był najwyraźniej inną osobą”. Dodaje: „To historia o rodzinie we wszystkich jej dziwnych formach i miejscach, do których może nas ona zaprowadzić”.

Jego debiutancka powieść, The Family Fang , została zaadaptowana na potrzeby filmu z Nicole Kidman w roli głównej, którego reżyserem był Jason Bateman. Nothing to See Here również zostanie przeniesiona na duży ekran (Wilson będzie producentem wykonawczym ). Wilson jest stypendystą MacDowell i Yaddo , napisał również dwa zbiory opowiadań.

Urodzony i wychowany w Tennessee autor bestsellerów uczy języka angielskiego i kreatywnego pisania na University of the South; studiował na uniwersytecie Vanderbilt; pracował jako asystent w programie studiów genderowych na Harvardzie; dorastając czytał komiksy o Archiem przy stole; jako zdjęcie wykładowcy używa karykatury narysowanej przez studenta; ma dwóch synów ze swoją żoną poetką (jedno dziecko nazwane jest na cześć dobrej przyjaciółki Ann Patchett ; drugie imię drugiego to Fodder-Wing, na cześć postaci z powieści The Yearling autorstwa Marjorie Kinnan Rawlings ); ma psa o imieniu Puck i kota o imieniu Dolly.

Ulubione jedzenie: kanapki z mortadelą .

Lubi: Maine; Memphis Grizzlies; muzyka rap; Hospitality Shop w Sewanee, Tennessee; aplikacja Radioooo ; pisanie przez długi czas; jedzenie pod wpływem stresu

Nie lubi: książek powyżej 400 stron ; wysokości .

Uzupełnij swoją listę TBR poniższymi rekomendacjami.

Książka, którą: …polecam wciąż i wciąż:

Prawdziwe męstwo Charlesa Portisa. Ludzie zazwyczaj znają albo adaptację braci Coen, albo film Johna Wayne'a, ale książka jest tak zaskakująca w swojej oryginalności, a Mattie Ross, młoda kobieta, która wyrusza na nieznane terytoria, aby zemścić się na łajdaku, który zamordował jej ojca, jest prawdopodobnie najbardziej przyjemnym głosem w amerykańskiej literaturze. Jej wyjątkowe skupienie na sprawiedliwości, w połączeniu z brakiem sentymentalizmu, czyni ją tak zabawną i inspirującą postacią. Otwórz dowolną stronę, a znajdziesz obserwację, która wydaje się idealna. Gdybym mogła być dowolną postacią w literaturze, wybrałabym Mattie.

...przeczytałam jednym tchem, tak dobra była:

The Longshot autorstwa Katie Kitamura .

Kitamura jest jedną z najgenialniejszych pisarek na świecie, a jej debiutancka powieść, The Longshot , nadal jest moją ulubioną. Nie byłam przygotowana na powieść, która na pierwszy rzut oka jest o walce, że tak całkowicie mnie podbije. Akcja rozgrywa się w ciągu trzech dni, prowadząc do walki w mieszanych sztukach walki, w której Cal, zawodnik, który stracił wszystkie swoje obietnice i brnie przez życie, oraz jego trener, Riley, godzą się z możliwością, że ta walka może być ich ostatnią. Jest precyzyjna i piękna, a także jedną z najlepszych medytacji na temat męskości, jakie kiedykolwiek czytałam. Pamiętam, jak siedziałam w pokoju hotelowym podczas trasy promującej książkę — gdzie szczerze mówiąc, trudno się skoncentrować i nie panikować — i nie mogłam jej odłożyć, siedząc do późna w nocy, aby dotrzeć do zakończenia, które było zarówno rozdzierające serce, jak i afirmujące życie.

…aktualnie stoi na mojej szafce nocnej:

Obecnie na mojej szafce nocnej stoi kiepsko skonstruowana wieża z 17 książek, ale ta, którą wyciągnę jak klocek z gry Jenga, to „Colored Television” Danzy’ego Senny , którą dostałem z powrotem we wrześniu z First Editions Club wydawnictwa Parnassus Books . Uwielbiałem zbiór „You Are Free ” Senny i zawsze interesowały mnie powieści, które skupiają się na tworzeniu czegoś — jak sztuka wpisuje się w rytm naszego życia.

…rozśmieszyło mnie do łez:

Rufi Thorpe, Margo ma kłopoty finansowe .

Ta powieść jest wirtuozerska w swojej zdolności do pochylania się nad swoją wrodzoną i cudowną dziwnością i sprawiania, że ​​ją kochasz. Nigdy nie uderza fałszywą nutą ani nie wydaje się ironiczna lub zdystansowana, co sprawia, że ​​humor jest jeszcze bardziej niesamowity. Historia podąża za młodą kobietą przez tak wiele króliczych nor i dziwnych objazdów na drodze do znalezienia życia, które ją utrzyma, i jest to świadectwo Thorpe'a, że ​​możesz się tak bardzo śmiać, bez względu na to, jak zmieniają się pływy.

…opisuje miejsce, które chciałbym odwiedzić:

Tom Lake autorstwa Ann Patchett .

Nigdy nie chcę nigdzie wychodzić. To naprawdę przerażające, gdy wychodzę z domu, ponieważ nigdy nie wiem, jak mój mózg i ciało zareagują na świat, ale poszłabym za Ann Patchett wszędzie. Jest moją ulubioną pisarką wszech czasów, amerykańskim skarbem, a częścią tego, co kocham, jest to, że Ann zabiera mnie do pałacu prezydenckiego w Ameryce Południowej, albo do jakiegoś odległego miejsca w amazońskiej dżungli, albo do domu dla samotnych matek prowadzonego w Kentucky, i nawet jeśli nie sądziłam, że kiedykolwiek będę chciała tam być, sprawia, że ​​czuję się tak mocno osadzona w tych miejscach, że tak łatwo mogę do nich wracać w myślach. Ale aby odwiedzić prawdziwe miejsce, chciałabym zobaczyć farmę wiśni w Michigan, bardzo podobną do tej w jej najnowszej (i być może najlepszej) powieści, Tom Lake .

…najczęściej czytam ponownie:

Jennifer Egan 's A Visit from the Goon Squad . Prawie nigdy nie czytam ponownie książki, ponieważ część tego, co kocham w czytaniu, to dziwne, upiorne fragmenty książki, którą uwielbiałeś, ale nie czytałeś od lat — sposób, w jaki twój mózg wybiera zapamiętywanie historii. I tak naprawdę łatwo na to odpowiedzieć, ponieważ przeczytałem powieść-w-opowiadaniach Egan ponad 20 razy. Głównym powodem jest to, że uczę tego na prawie wszystkich moich zajęciach na University of the South . Nie wiem, czy muszę czytać ją ponownie tak dokładnie za każdym razem, ale nie mogę się powstrzymać. Uważam, że jest to najdoskonalsza książka, jaką kiedykolwiek przeczytałem pod względem wykonania, emocji i mądrości. Za każdym razem reorganizuje mój mózg i moje serce i zawsze jest moment, nie zawsze ten sam, który sprawia, że ​​płaczę.

…ma najfajniejszą okładkę książki:

Jen Fawkes's Daughters of Chaos . To może być stronniczość niedawności, ponieważ to ostatnia książka, jaką przeczytałam, ale oszałamiająca okładka Daughters of Chaos pasuje do historii w środku: czerwona okładka ze śladami pazurów, które otwierają fragmenty ukrytej historii, która znajduje się pod spodem. Powieść Fawkes, zupełnie dzika opowieść o „publicznych kobietach” wojny secesyjnej, tłumaczeniu, mitologii, okrętach podwodnych, wszystko to opakowane w subwersję i opór, spełni obietnicę tej okładki.

…który zawiera przepis na ulubioną potrawę:

Laurie Colwin's Home Cooking : „How to Fry Chicken”. Przyznam, że nigdy nie robiłam tego dania, a mimo to nie obchodzi mnie to, ponieważ jest to mój ulubiony przepis. Pewny siebie i zabawny esej Colwin, wraz z przepisem, który, jak naprawdę wierzę, byłby transcendentny, gdyby go przygotowano, jest tak doskonały, że za każdym razem, gdy go czytam, czuję się tak nasycona i radosna, jakbym go zjadła. Czasami, gdy czujemy się źle, mój najstarszy syn, Griff, i ja czytamy go razem, a on od razu nas rozwesela.

…przekazałbym dziecku:

Lucy Knisley's Relish . To bez wątpienia książka, którą najczęściej obdarowuję, i daję ją wszystkim grupom wiekowym, ale myślę, że jest szczególnie świetna dla dzieci. Ta wyjątkowa graficzna autobiografia jest zarówno opowieścią o dorastaniu, jak i rozważaniem na temat jedzenia i eksperymentów, wypełniona przepisami, które są absolutnie zwycięskie. Obrazy jedzenia są piękne, a historia Knisley dodaje odwagi do wypróbowania wszystkiego, co może się pojawić.

...zabrałam ze sobą w podróż poślubną:

Po ślubie z żoną pojechaliśmy na miesiąc miodowy do St. John's i pomyślałem, że powinienem zabrać ze sobą jedną książkę na tę podróż. Wziąłem więc tłumaczenie Lydii Davis Prousta W stronę Swanna i natychmiast, pięć minut po starcie samolotu, zdałem sobie sprawę, że popełniłem straszny błąd. Po prostu nie jestem osobą, która ma na tyle przytomności umysłu, by docenić Prousta, chociaż myślałem, że moje świeżo poślubione życie może mnie do tego doprowadzić. Na wyspie skończyłem czytając jedyne dzieło fikcyjne w całym domu, w którym mieszkaliśmy, czyli Maurice'a E.M. Forstera. Jeśli pojedziemy na drugi miesiąc miodowy, może znowu zabiorę Prousta.

…chciałbym, żeby zamieniono mnie w program telewizyjny:

Lone Women Victora LaValle'a. Wszystkie dzieła LaValle'a są tak żywe i wyjątkowe, że jego książki natychmiast wywołują dość dzikie obrazy podczas czytania, ale jego najnowsza, Lone Women , wydaje się absolutnie idealna do adaptacji, ponieważ młoda Afroamerykanka podpala swój dom rodzinny, w którym znajdują się jej zmarli rodzice, i wyrusza z wielkim, ciężkim kufrem, aby rozpocząć nowe życie w Montanie, gdzie może posiadać ziemię — rzadkość w 1915 roku — jeśli uda jej się ją osiedlić. Każda postać jest niezapomniana i niebezpieczna, a przerażająca dzikość krajobrazu wydaje się idealna dla medium wizualnego.

Organizacja literacka/charytatywna, którą wspieram:

Jak można nie kochać i nie doceniać tego, co Dolly Parton zrobiła z Imagination Library , która zapewnia książki dla każdego dziecka od urodzenia do rozpoczęcia szkoły? Łatwo jest przekazać darowiznę, aby pomóc jej misji i upewnić się, że dzieci mają przynajmniej jedną książkę każdego miesiąca. Zalecam również sprawdzenie, czy lokalna księgarnia ma program, który zapewnia książki osobom w potrzebie, lub dokonanie darowizny na rzecz lokalnej biblioteki lub biblioteki szkoły podstawowej w Twojej okolicy.