Dlaczego wszyscy nowi pracownicy na własny rachunek w Hiszpanii to obcokrajowcy i na czym polega ich praca?

Według Krajowej Federacji Pracowników Samozatrudnionych (ATA) aż 96,5 procent nowych autónomos w Hiszpanii, którzy zarejestrowali się w ciągu ostatnich czterech lat, to obywatele zagraniczni.

Od marca 2021 r. do tego samego miesiąca w 2025 r. 108 155 nowych osób prowadzących działalność na własny rachunek przystąpiło do specjalnego systemu dla osób prowadzących działalność na własny rachunek (RETA) – 104 338 z nich to przedsiębiorcy zagraniczni.

„Dane są przytłaczające: społeczność zagranicznych samozatrudnionych stała się fundamentalnym filarem wzrostu RETA w ciągu ostatnich czterech lat. To nie jest tylko statystyka; to rzeczywistość, która pokazuje witalność i dynamikę, jakie wnoszą do hiszpańskiej struktury produkcyjnej” – wyjaśnił prezes ATA Lorenzo Amor.

W rzeczywistości liczba zagranicznych autónomos (osób prowadzących działalność na własny rachunek) niemal się podwoiła w ciągu ostatnich 10 lat, zwiększając się o 92 procent od 2015 r.

Liczba zagranicznych pracowników samozatrudnionych wzrosła we wszystkich 17 regionach, z wyjątkiem Ceuty i Melilli, które straciły osoby wpłacające składki do systemu.

Regiony z największą liczbą zagranicznych samozatrudnionych pracowników od 2021 r. to Walencja z 22 391 zagranicznymi samozatrudnionymi pracownikami, Katalonia z 21 046 i Andaluzja z 15 509. Jest to zrozumiałe, ponieważ są to również regiony cieszące się największą popularnością wśród obcokrajowców, obok Madrytu.

Jednocześnie w ciągu ostatnich pięciu lat liczba hiszpańskich autonomów spadła w dziewięciu regionach: Aragonia, Asturia, Kantabria, Kastylia i León, Kastylia-La Mancha, Galicja, Nawarra, Kraj Basków i La Rioja.

Ponieważ jednak liczba obcokrajowców wzrosła, całkowita liczba zapisanych osób również wzrosła.

Wzrost liczby zagranicznych pracowników samozatrudnionych był większy niż wzrost liczby obywateli Hiszpanii w większości regionów, z wyjątkiem Andaluzji, Wysp Kanaryjskich i Madrytu, gdzie wzrost liczby pracowników samozatrudnionych pochodzenia hiszpańskiego jest większy niż wzrost liczby obcokrajowców.

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ: Czy osoby mówiące po angielsku nadal mają przewagę na rynku pracy w Hiszpanii?

ATA ujawniło, że liczba zagranicznych pracowników samozatrudnionych wzrosła w ciągu ostatnich czterech lat, szczególnie w sektorze budowlanym (+17 446 zagranicznych pracowników samozatrudnionych), w sektorach profesjonalnych, naukowych i technicznych (+13 906 pracowników samozatrudnionych), hotelarskim (+12 670) oraz informacyjno-komunikacyjnym (+11 115).

Dziedziny zawodowe, naukowe i techniczne obejmują autonomię w zakresie księgowości, architektury i inżynierii, badań i analiz technicznych, doradztwa, badań, nauk społecznych i humanistycznych, reklamy, public relations i komunikacji, fotografii, medycyny weterynaryjnej, projektowania, tłumaczeń, interpretacji i badań rynku.

„To zagraniczni pracownicy prowadzący działalność na własny rachunek pomagają rekompensować spadki w tradycyjnych sektorach, takich jak handel i rolnictwo, i to oni napędzają wzrost w takich dziedzinach jak budownictwo, hotelarstwo i usługi profesjonalne” – wyjaśnił prezes ATA.

Władze Hiszpanii otwarcie mówią o kluczowej roli, jaką zagraniczni pracownicy na własny rachunek odgrywają w Hiszpanii. Są potrzebni w kraju ze starzejącą się populacją i na obszarach, które cierpią z powodu wyludnienia.

CZYTAJ TAKŻE: Cudzoziemcy dają Hiszpanii nowe życie

„Przedsiębiorczość zagraniczna stanowi fundamentalny filar gospodarki naszego kraju” – powiedział prezes hiszpańskiego Związku Specjalistów i Pracowników Samozatrudnionych (UPTA) Eduardo Abad, a jego organizacja szacuje, że w ciągu najbliższych pięciu lat Hiszpania będzie potrzebowała kolejnych 200 000 zagranicznych autónomos .

Skąd więc tak gwałtowny wzrost liczby przedsiębiorców zagranicznych i spadek liczby przedsiębiorców hiszpańskich?

Zmiana liczb ma kilka przyczyn.

Po pierwsze, populacja Hiszpanii rośnie (obecnie 49,1 mln), a to również niemal w całości spowodowane jest przybyciem większej liczby cudzoziemców, a nie narodzinami większej liczby hiszpańskich dzieci. Nieuchronnie większa populacja migrantów częściowo odpowiada za większą liczbę zagranicznych autónomów .

PRZECZYTAJ TAKŻE: Dlaczego tak wiele różnych typów cudzoziemców decyduje się na przeprowadzkę do Hiszpanii

Kolejnym z najważniejszych powodów jest wprowadzenie Digital Nomad Visa (DNV) na początku 2023 roku.

Dzięki temu osoby pracujące zdalnie lub na własny rachunek u klientów za granicą uzyskały możliwość stałego pobytu w Hiszpanii. Rozwiązanie to okazało się bardzo popularne wśród obywateli państw spoza UE, zwłaszcza ze Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.

Jest ona również popularna wśród osób pochodzących z krajów, które mogą ubiegać się o obywatelstwo hiszpańskie po zaledwie dwóch latach pobytu, np. z Filipin i Ameryki Łacińskiej.

Aby móc ubiegać się o wsparcie, zagraniczni pracownicy prowadzący działalność na własny rachunek muszą złożyć obietnicę zapisania się do systemu autónomo .

PRZECZYTAJ TAKŻE: Wymagania dotyczące wizy dla cyfrowych nomadów w Hiszpanii

Innym powodem jest fakt, że obcokrajowcom często łatwiej jest założyć własną działalność gospodarczą niż polegać na lokalnym rynku pracy. Przy wysokim poziomie bezrobocia, stosunkowo niskich pensjach w porównaniu i wymogach językowych, znalezienie pracy tutaj jako obcokrajowiec może być trudne.

Dla wielu osób łatwiej jest podjąć próbę współpracy z klientami w ich krajach ojczystych lub rozpocząć działalność nastawioną na innych obcokrajowców.

Po trzecie, wielu obcokrajowców uważa, że ​​to dobry sposób na życie w Hiszpanii, ale nie doceniają, jak trudno jest tutaj prowadzić działalność na własny rachunek, i dlatego rejestrują się, nie wiedząc, jak to wszystko działa.

W rzeczywistości „marzeniem” wielu hiszpańskich pracowników jest zostanie urzędnikiem państwowym , a duża część tych, którzy doszli do tego wniosku, to byli autónomos .

Przepisy i regulacje podatkowe dotyczące samozatrudnienia w Hiszpanii mogą być niezwykle trudne do zrozumienia, a co więcej, musisz płacić jedną z najwyższych składek na ubezpieczenie społeczne w Europie. Aby spojrzeć na to z szerszej perspektywy, jeśli zarabiasz wystarczająco dużo, aby kwalifikować się do DNV (2763 EUR miesięcznie), będziesz płacić 440 EUR miesięcznie na ubezpieczenie społeczne.

I to nawet nie jest podatek – podatek jest płacony osobno. Prawdopodobnie będziesz musiał zapłacić gestorowi lub księgowemu za rozliczenie podatków, ponieważ są one tutaj tak skomplikowane – zmuszając cię do wyłożenia średnio kolejnych 50 € miesięcznie.

Kwota około 500 euro miesięcznie, którą trzeba zapłacić od razu, zanim zacznie się cokolwiek zarabiać, może być dla wielu osób zbyt wysoka, aby w ogóle rozpocząć działalność gospodarczą.

Bycie samozatrudnionym tutaj oznacza również surowsze zasady, jeśli chodzi o sposób wystawiania faktur, sposób otrzymywania zapłaty i to, co można odliczyć od podatku. Może to nie być takie samo, jak w Twoim kraju ojczystym.

Spadek liczby hiszpańskich samozatrudnionych pracowników można również wyjaśnić faktem, że zdają sobie sprawę z tego, jak trudny jest system i nie chcą brać na siebie tego ciężaru. Mogą być szczęśliwsi będąc po prostu pracownikami bez dodatkowego stresu.

W rzeczywistości dowodem na to może być fakt, że według sondażu przeprowadzonego przez stronę internetową dla przedsiębiorców Emprendedores, tylko trzech na dziesięciu (29,7 procent) Hiszpanów poleciłoby innym samozatrudnienie.

Jednakże, mimo wysokich opłat i rygorystycznych przepisów, będąc osobą pracującą na własny rachunek i płacąc składki na ubezpieczenie społeczne w Hiszpanii, można otrzymywać publiczną opiekę zdrowotną, zasiłek macierzyński i ojcowski, a w niektórych przypadkach także zasiłek chorobowy.

To także jeden z najłatwiejszych sposobów na przeprowadzkę do Hiszpanii, jeśli pochodzisz z kraju spoza UE i wielu obcokrajowców może sobie na to pozwolić.

Jeśli wiesz, co cię czeka, przeczytaj wszystkie przepisy i wiedz, ile będziesz musiał zapłacić, może to być świetna opcja, jeśli jesteś zdecydowany zamieszkać w Hiszpanii.