Rada Sądownictwa zwolniła wysokiego urzędnika za podwyższenie sobie wynagrodzenia.

Krajowa Rada Sądownictwa zwolniła we wtorek kluczowego urzędnika po tym, jak odkryto, że jako szef działu kadr agencji wypłacał sobie wynagrodzenia zastępcze, jakby był sędzią, a także korzystał ze składek emerytalnych w niższym procencie niż ustalony dla jego stanowiska. Był odpowiedzialny za ogólną podadministrację agencji i dział kadr. Decyzję podjęła Komisja ds. Administracji i Finansów, która również zleciła ocenę skarg karnych przeciwko niemu.

Do swojej obrony Federico Vincent wyznaczył José Manuela Ubeirę, prawnika Cristiny Kirchner w sprawie próby zamachu na byłą prezydent.

Sankcja spadła na Vincenta, który kiedyś stał się jednym z najpotężniejszych urzędników zarządzających budżetem i zasobami sądownictwa. Dołączył do sądów w 1996 r. jako asystent, a po jej utworzeniu dołączył do Rady Sądownictwa. Awansował, zostając szefem Departamentu Zasobów Ludzkich Sądownictwa, a jednocześnie ogólnej podadministracji Rady. To właśnie jego samolubne niewłaściwe zarządzanie decyzjami w tej dziedzinie zakończyło teraz jego karierę.

Jednocześnie Vicent złożył skargę dotyczącą domniemanego molestowania seksualnego wobec pracownicy.

Decyzję tę głosowali członkowie Komitetu ds. Administracji Finansowej pod przewodnictwem Sebastiána Amerio, wiceministra sprawiedliwości i przedstawiciela Krajowej Władzy Wykonawczej, a następnie przyjęto ją w formie dwóch rezolucji, o których powiadomiono wszystkich członków rady.

Pod koniec ubiegłego roku Rada nakazała przeprowadzenie dochodzenia. Grupa audytorów poczyniła postępy w tej analizie w lutym ubiegłego roku, wydając oświadczenia i raporty dotyczące sześciu spraw wszczętych przeciwko niemu za różne wykroczenia.

O co został oskarżony? Jednym z zarzutów było zmodyfikowanie na swoją korzyść procentu potrąceń emerytalnych. Jako najwyższy autorytet w Administracji Generalnej, z powodu wakatów na stanowisku szefa i Dyrektora Generalnego Zasobów Ludzkich, sam urzędnik nakazał swoim podwładnym zmodyfikowanie potrąceń emerytalnych, które historycznie były dokonywane z jego pensji.

Spowodowało to dodatkowy wzrost o 6 932 807 USD jego ostatniej pensji od maja 2024 r. Uczynił to bez przestrzegania jakiejkolwiek procedury, bez usprawiedliwienia, bez opinii prawnej, która by to poparła, a podczas gdy odpowiedź, którą sam wygenerował, była wciąż w toku, zgodnie ze źródłami sądowymi. Stanowiło to, że zamiast potrącania 18 procent jako potrącenia emerytalnego, jak ma to miejsce w przypadku wynagrodzeń urzędników sądowych, potrącenie wyniosłoby 11 procent, z limitem. Martin Culaciati, zastępca Vincenta w Dyrekcji Zasobów Ludzkich, również został zbadany w związku z tym incydentem.

Innym oskarżeniem przeciwko niemu było umożliwienie lub ułatwienie dwóm urzędnikom sądowym uchylania się od płacenia alimentów, które byli prawnie zobowiązani płacić . Zgodnie z aktami sprawy, płacił im nadgodziny na osobne konta, bez żadnego ważnego powodu. Korpus Audytorski ustalił, że „dr Federico Arturo Vincent, wówczas odpowiedzialny za Generalną Dyrekcję Zasobów Ludzkich, rzekomo angażował się w arbitralne i uznaniowe zarządzanie biurem”. Zarzucił również, że „podejmował decyzje i wydawał polecenia, które mogłyby zaszkodzić osobom trzecim, w przypadku nieletnich, których interesy są chronione konstytucyjnie, a także interesom Rady Sądowniczej, wpływając na jej przejrzystość, wbrew zasadom etyki publicznej”.

Lista aktów oskarżenia obejmuje również nieprawidłowe pobieranie dodatku z tytułu macierzyństwa zastępczego. Od marca 2020 r. do 30 kwietnia 2022 r. Federico Vincent otrzymywał kwoty z tytułu macierzyństwa zastępczego w ramach pełnienia funkcji Dyrektora Generalnego ds. Zasobów Ludzkich, z bezpośrednią korzyścią finansową, biorąc pod uwagę, że stanowiły one 33% więcej niż jego wynagrodzenie. Od tej daty otrzymywał ten sam procent, ale na stanowisku urzędnika Sądu Najwyższego do końca lutego 2024 r. Ściśle rzecz biorąc, macierzyństwo zastępcze jest przewidziane dla sędziów, gdy zajmują oni wakujące stanowisko. W tym przypadku oskarżyciel wskazuje, że właściwy organ nie wydał żadnego przepisu administracyjnego upoważniającego do pobierania tego dodatku na rzecz Vincenta, ani nie objął on stanowiska urzędnika sądowego, które uzasadniałoby tę decyzję dla jego własnej korzyści.

Vincent był również badany pod kątem twierdzenia, że ​​reprezentuje Radę Sądownictwa w sprawie eksmisji wniesionej przeciwko Radzie Sądownictwa przez trzy sądy federalne w Morón. Urzędnik pojawił się w sprawie i zażądał „pilnego” przesłuchania, nie mając do tego uprawnień, a następnie przedstawił „propozycję finansową” powodowi.