Scaloni skupia się na półfinałach Ligi Narodów: Niemcy kontra Portugalia i Hiszpania kontra Francja, bezpośredni wrogowie Argentyny.

Cztery z dziesięciu najlepszych drużyn narodowych na świecie , według często omawianych rankingów FIFA , oraz trzej mistrzowie tego turnieju w trzech poprzednich edycjach spotkają się w Niemczech w tych dniach, aby rywalizować w ostatniej fazie Ligi Narodów Europy . Gospodarze i Portugalia zmierzą się ze sobą w środę o 16:00 (czasu argentyńskiego) na Allianz Arena w Monachium w pierwszym półfinale, podczas gdy Hiszpania i Francja będą gospodarzami drugiego meczu w czwartek o tej samej porze na MHP Arena w Stuttgarcie. Oba mecze będą transmitowane na ESPN i platformie Disney+ .

Dla Niemiec będzie to okazja nie tylko do gry w decydującej rundzie tych rozgrywek po raz pierwszy, ale także do zakończenia serii rozczarowań na najważniejszych turniejach, która prześladuje ich od Mistrzostw Świata 2018 w Rosji, gdzie nie udało im się przejść fazy grupowej. Powtórzyli frustrujące doświadczenie z Kataru 2022, odpadli w 1/8 finału Euro 2020 i w ćwierćfinale zeszłorocznego turnieju. Nigdy nie dotarli do Final Four Ligi Narodów w trzech poprzednich edycjach .

Po porażce z Hiszpanią w ćwierćfinale ubiegłorocznych Mistrzostw Europy, drużyna Juliana Nagelsmanna nie przegrała już nigdy więcej . Zajęli pierwsze miejsce w Grupie 3 tej Ligi Narodów (dzieląc tę ​​samą grupę co Holandia, Węgry oraz Bośnia i Hercegowina) i wyeliminowali Włochy w ćwierćfinale. Wygrali 2-1 w Mediolanie w pierwszym meczu i zremisowali 3-3 (po roztrwonieniu prowadzenia 3-0 w pierwszej połowie) w rewanżu w Dortmundzie.

Mannschaft będzie miał wsparcie swoich fanów, chociaż niektórzy z jego najważniejszych graczy będą nieobecni: Antonio Rüdiger , Nico Schlotterbeck , Kai Havertz i Jamal Musiala nie zostali powołani z powodu kontuzji. ​​Oprócz tych nieobecności, obrońca Yann Aurel Bisseck został niedawno kontuzjowany. Doznał kontuzji lewego uda podczas przegranego przez jego drużynę finału Ligi Mistrzów z Paris Saint-Germain w sobotę.

Nagelsmann, który objął funkcję selekcjonera reprezentacji od września 2023 r. (zastąpił Hansiego Flicka), ponownie będzie miał do dyspozycji bramkarza Marca-André Ter Stegena, pomocnika Floriana Wirtza i napastnika Niclasa Füllkruga, którzy wszyscy wyleczyli się z kontuzji, które wykluczyły ich z meczu z Włochami w marcu.

„Kiedy patrzę na twarze naszych graczy, widzę motywację i podekscytowanie” – powiedział Nagelsmann, który pochwalił swojego nadchodzącego przeciwnika: „Portugalia to bardzo dobra drużyna, z wieloma bardzo dobrymi graczami i bardzo, bardzo dobrym trenerem. To z pewnością będzie trudny mecz”.

Portugalia już doświadczyła radości z podnoszenia trofeum Ligi Narodów, wygrywając inauguracyjną edycję turnieju w 2019 r. (pokonując Holandię 1:0 po golu Gonçalo Guedesa w finale rozgrywanym w Porto). Dotarli do swojego drugiego Final Four po wygraniu Grupy A (pokonując Chorwację, Szkocję i Polskę) i trudnej porażce z Danią w ćwierćfinale. Przegrali 1:0 w Kopenhadze, wygrali 3:2 w 90 minutach w Lizbonie i świętowali w dogrywce dzięki bramkom Francisco Trincão i Gonçalo Ramosa.

Hiszpan Roberto Martínez, który kieruje drużyną od stycznia 2023 r., po odpadnięciu w ćwierćfinale Mistrzostw Świata w Katarze, skompletował kadrę, w której znaleźli się młodzi piłkarze, tacy jak Gonçalo Inácio , Nuno Mendes i João Neves, a także zawodnicy średniego pokolenia, tacy jak Rúben Dias , Bernardo Silva i Bruno Fernandes , a także niestrudzony Cristiano Ronaldo .

40-letnia gwiazda jest zawodnikiem, który rozegrał najwięcej meczów (219) i strzelił najwięcej goli (136) w historii męskiej piłki nożnej międzynarodowej . Ale CR7, który jeszcze nie zdecydował, w którym klubie będzie kontynuował karierę (jego kontrakt z saudyjskim Al-Nassr wygasa pod koniec miesiąca) , nie jest tylko członkiem przeszłości: strzelił pięć goli w fazie grupowej i jednego w meczu rewanżowym z Danią, aby poprowadzić swoją drużynę do tej Final Four.

Chociaż jego drużyna nie jest faworytem do zdobycia tytułu, Roberto Martínez jest bardzo pewny swoich szans. „W międzynarodowej piłce nożnej nie ma wielu okazji do wygrywania trofeów i nie ma nic lepszego niż to. Ważne jest, że jesteśmy tutaj. Ta drużyna wykazała się wielką odpornością przez te dwa i pół roku, a mecze z drużynami takimi jak Niemcy, Hiszpania i Francja są idealnym wyzwaniem, aby kontynuować przygotowania do Mistrzostw Świata” – stwierdził trener.

Historia będzie kolejnym przeciwnikiem, z którym zmierzy się Portugalia, która przegrała pięć ostatnich meczów z Niemcami i wygrała tylko trzy z 19 spotkań . Ostatnie zwycięstwo Portugalii miało miejsce ćwierć wieku temu, 20 czerwca 2000 r., kiedy wygrała 3-0 w fazie grupowej Mistrzostw Europy w Belgii i Holandii. Aby znaleźć ich ostatnie zwycięstwo na niemieckiej ziemi, musimy cofnąć się do 16 października 1985 r., kiedy wygrała 1-0 w meczu kwalifikacyjnym do Mistrzostw Świata 1986 w Meksyku.

Jeden z najatrakcyjniejszych (jeśli nie najciekawszy) meczów międzynarodowych, jakie europejska piłka nożna ma obecnie do zaoferowania, zostanie rozegrany w czwartek w Stuttgarcie: Hiszpania, aktualny mistrz Ligi Narodów i Pucharu Europy, zmierzy się z Francją, wicemistrzem Mistrzostw Świata 2022 w Katarze .

Od czasu triumfu w Lidze Narodów 2023 (pokonanie Chorwacji w rzutach karnych w finale w Rotterdamie) w składzie La Roja zaszła znacząca przebudowa: tylko 10 z 26 graczy, którzy pojechali do Holandii , aby wziąć udział w Final Four, jest teraz w Niemczech, mając nadzieję na powtórzenie tytułu. Wśród zaginionych są Rodri i Dani Carvajal, którzy opuścili prawie cały sezon z powodu kontuzji kolana. Ferran Torres, który trzy tygodnie temu przeszedł operację wyrostka robaczkowego, również zaginął.

Luis de la Fuente , architekt tej udanej drużyny, dodał do swojego składu wielu młodych ludzi. Niektórzy już odpowiedzieli w pikach, jak super-utalentowani Lamine Yamal i Nico Williams . Inni zdobywają swoje pierwsze doświadczenie, jak obrońcy Pau Cubarsí i Dean Huijsen , a także napastnik Samu Omorodion Aghehowa . Ponadto, w tej drużynie trener przywołał Isco Alarcóna, który powrócił do drużyny narodowej po sześcioletniej nieobecności i po świetnym sezonie z Betisem.

Hiszpania była drużyną, która zdobyła najwięcej punktów w fazie grupowej Ligi Narodów, gromadząc 16 punktów w fazie grupowej, dzieląc je z Danią, Serbią i Szwajcarią. Jednak w ćwierćfinale musieli pracować ciężej i cierpieć jeszcze bardziej, aby pokonać Holandię: zremisowali 2:2 w Rotterdamie i 3:3 w Walencji, a udało im się zwyciężyć dopiero w rzutach karnych.

„Od kiedy tu przybyłem, zawsze mówiłem, że ten turniej jest trudniejszy niż Euro w fazie grupowej. Damy z siebie wszystko; chcemy zapisać się w historii, stając się pierwszą drużyną, która dwukrotnie wygra Ligę Narodów. Będziemy nadal rywalizować na najwyższym poziomie z tymi przeciwnikami, którzy jutro mogliby z łatwością znaleźć się w finale Mistrzostw Świata” – ostrzegł Luis de la Fuente.

Francja była również mistrzem Ligi Narodów: w 2021 r. pokonała Hiszpanię 2:1 w finale w Mediolanie. Ale Iberyjczycy zemścili się w zeszłym roku, pokonując sąsiadów w Monachium w jednym z półfinałów Euro 2021. Jedenaście miesięcy później, w Stuttgarcie (190 kilometrów na północny zachód od Monachium), Les Bleus będą szukać rewanżu.

„Ta hiszpańska reprezentacja już udowodniła swoją jakość; to najlepsza drużyna narodowa w Europie i prawdopodobnie najlepsza na świecie. Mogą mieć też kilku młodszych zawodników. Ale mimo to moja drużyna zawsze potrafi utrzymać silny kolektywny i techniczny rytm” – powiedział Didier Deschamps , trener, który prowadzi drużynę od 14 lat.

Francja pokonała Włochy, Belgię i Izrael w Grupie 2 Ligi Narodów. W ćwierćfinale przegrali 2-0 z Chorwacją w Splicie, ale w meczu rewanżowym w Saint-Denis wygrali tym samym wynikiem, a następnie triumfowali w rzutach karnych. Wchodzą w decydującą rundę z osłabionym składem i niektórymi zawodnikami niemal bez odpoczynku.

William Saliba, Dayot Upamecano i Jules Koundé, trzej z czterech stałych zawodników defensywy, nie zagrają z powodu kontuzji, podobnie jak pomocnik Eduardo Camavinga. Siedmiu z ich zawodników grało w sobotnim finale Ligi Mistrzów w Monachium: pięciu wygrało z Paris Saint-Germain (Lucas Hernandez, Warren Zaïre-Emery, Ousmane Dembélé, Bradley Barcola i Désiré Doué), podczas gdy dwóch musiało zadowolić się drugim miejscem z Interem (Marcus Thuram i Benjamin Pavard).

Zwycięzcy tych dwóch półfinałów zmierzą się ze sobą w finale, który zostanie rozegrany w niedzielę o 16:00 na Allianz Arena w Monachium. Przegrani zmierzą się ze sobą tego samego dnia, ale o 10:00 na MHP Arena w Stuttgarcie, w pojedynku o trzecie miejsce.