Ukryte zagrożenia związane z metalowymi piercingami, kolczykami i pierścionkami

Przekłucie pępka jest częstą przyczyną niepłodności i innych problemów zdrowotnych. Takie jest przekonanie kilku ekspertów Tradycyjnej Medycyny Chińskiej (TCM), którzy opowiedzieli Nascer do SOL o kilku przypadkach kobiet, które zaszły w ciążę dopiero po usunięciu tego elementu ozdobnego.

Współcześni praktycy medycyny, której początki sięgają ponad 2500 lat wstecz, a która ma miejsce w żyznym dorzeczu Żółtej Rzeki, wbijają igły terapeutyczne w co najmniej 361 kluczowych punktów na ciele człowieka. Unikają jednak, w miarę możliwości, stymulacji pępka igłami ze względu na skutki uboczne, zarówno u kobiet, jak i mężczyzn.

Blizna, która powstaje przy narodzinach po przecięciu pępowiny, jest uważana za „Bramę Ducha”. Trwale przekłuta, blokuje jeden z głównych meridianów energetycznych ciała, zwany „Naczyniem Poczęcia”. „Jeśli ktoś zgłasza się na leczenie niepłodności i ma kolczyk w pępku, zalecamy jego usunięcie” – mówi Pedro Choy, pionier tradycyjnej medycyny chińskiej w Portugalii.

Syn Chinki i ojca Ribatejo, który uzyskał doktorat na Uniwersytecie w Chengdu, twierdzi, że trwałe przekłucie „shenque”, jak nazywają je Chińczycy, jest niebezpieczne dla obu płci. U kobiet zwiększa ryzyko niepłodności, nieregularnych miesiączek, powikłań hormonalnych i zaburzeń układu hormonalnego. U mężczyzn może prowadzić do agresji. Każdy jest narażony na zaburzenia libido: w większości przypadków drastyczny spadek popędu seksualnego. A także na problemy trawienne i emocjonalne, takie jak depresja lękowa. „Osoby z piercingiem w pępku powinny być świadome niestabilnej emocjonalności oraz gwałtownych i intensywnych zmian nastroju w ciągu dnia” – wyjaśnia Pedro Choy.

W medycynie zachodniej ginekolodzy i położnicy również często zalecają kobietom usuwanie piercingu, ale z innych powodów: aby uniknąć ran i infekcji w czasie ciąży. Literatura naukowa zwraca uwagę na te zagrożenia, zwłaszcza w przypadku piercingu narządów płciowych. Zalecenia z reguły nie „zabraniają” tego zabiegu, lecz koncentrują się na konieczności ścisłego nadzoru i higieny. Bezpieczeństwo zaczyna się oczywiście od wyboru specjalistów o wysokich standardach aseptyki podczas implantacji. Medycyna konwencjonalna uważa, że ​​nawet piercing sutków nie wyklucza karmienia piersią.

WOLNE CIAŁA METALOWE

W Centrum Medycyny Integracyjnej Ana Moreira w Porto, argentyński lekarz słynie z nalegania na zdejmowanie piercingu, kolczyków, naszyjników, zegarków i innych metalowych ozdób z ciała. Kiedy pacjentki się temu sprzeciwiają, zwraca uwagę na piękno biżuterii wykonanej z innych materiałów, takich jak perły czy koral.

Gonzalo Andina specjalizował się w medycynie zachodniej: pediatrii i chirurgii dziecięcej na Uniwersytecie w Buenos Aires; urologii dziecięcej na Uniwersytecie w Montpellier; oraz chirurgii pediatrycznej i oparzeń wysokiego ryzyka na Uniwersytecie w Tours. Później z pasją zajął się neuraloterapią, dziedziną medycyny integracyjnej, która postrzega ciało jako „elektromodną”, bioelektryczną sieć wrażliwą na zakłócenia.

„W naszym ciele działa narząd elektryczny. Teraz, jeśli włożysz jakikolwiek metal, drut lub śrubę do gniazdka, na pewno dostaniesz porażenie” – mówi Gonzalo Andina, który zamienił skalpel na zastrzyki z rozcieńczonego środka znieczulającego, aby przywrócić równowagę ludzkiego „elektromu”.

TVI zarejestrowało szokujący incydent podczas konsultacji z psychologiem Patrícią Ferreirą 20 czerwca. Pacjentka, nosząca kolczyki, naszyjnik i metalowe kolczyki, miała pięciocentymetrową przerwę między stopami, jakby jedna noga była dłuższa od drugiej. Po ich zdjęciu objaw zniknął. Wykonała ten test trzy razy.

Pacjentka wyrzuciła piercing do śmieci, a resztę metalowych artefaktów spakowała do walizki. Po prawie czterech miesiącach jest zadowolona. „Kierowała mną głównie ciekawość, nie zdając sobie sprawy, jaki wpływ będzie to miało na moje życie. Od razu poczułam się lżejsza, z większą witalnością i nową energią. Najbardziej imponujące jest to, że ta poprawa nie była chwilowa: do dziś czuję się bardziej zrównoważona, mam większą jasność umysłu i energię” – relacjonuje Patrícia Ferreira, aktywna członkini Portugalskiego Stowarzyszenia Psychologów. Teraz nosi złote kolczyki tylko przez kilka godzin, na święta.

Istnieją badania przemawiające za tymi terapiami, ale brakuje im niezbędnej solidności, aby potwierdzić dowody naukowe lub prawdy akceptowane w świecie zachodnim. Wymaga to zaangażowania tysięcy osób i dziesiątek, a nawet setek badaczy w ośrodkach w różnych krajach. Badania te wymagają rygorystycznych protokołów, komisji etycznych i pisemnej świadomej zgody wszystkich uczestników. Eksperyment musi być zaślepiony i randomizowany: grupa leczona jest porównywana z inną, która otrzymuje placebo. Wszystko to wymaga znacznych funduszy, które trudno uzyskać, chyba że prowadzi to do zyskownych patentów przemysłowych, takich jak skuteczne leki.