Dni sztuki Art Suites w Bodrum

W spotkaniu zatytułowanym „Stąd do dokąd?” wzięli udział czołowi malarze współczesnego malarstwa tureckiego, m.in. Reyhan Abacıoğlu, Atilla Atar, Dilşad Atasoy, Resul Aytemür, Erol Batırbek, Çetin Bilgin, Zahit Büyükişleyen, Mustafa Dulda, Nihat Kahraman, Baran Kamiloğlu, Süleyman Karakul, Musa Köksal, Veli Mert, Hayati Misman, Necmettin Özlü, Kadir Öztoprak, Sibel Ünalan, Selahattin Yıldırım i Mehmet Yılmaz.

ZAKOŃCZY SIĘ WYJĄTKOWĄ WYSTAWĄ 27 WRZEŚNIA

Podczas warsztatów miłośnicy sztuki mają okazję doświadczyć nie tylko ukończonych dzieł, ale także procesu twórczego. Celem tego wydarzenia jest przełamanie dystansu między artystą a publicznością, przekształcając proces twórczy we wspólne doświadczenie.

Sztuka nie przedstawia wyłącznie tego, co widzialne; kurator Karaoğlu stwierdził w manifeście tego wspaniałego spotkania; „Sztuka nie przedstawia wyłącznie tego, co widzialne; jest ona również badaniem upływu czasu, zakamarków pamięci i przyszłych możliwości przyszłości.

W naszym warsztacie artystycznym zatytułowanym „Stąd dokąd?” spotykają się różne pokolenia. To spotkanie przeplata się ze świadectwem przeszłości, pulsem teraźniejszości i intuicją przyszłości.

Tutaj nie tylko spotykają się style różnych pokoleń; nasz warsztat jest miejscem spotkań, gdzie się one mnożą i odzwierciedlają. Doświadczenia, obrazy i orientacje estetyczne artystów przekształcają się w dialog, który przerywa linearny upływ czasu. W ten sposób wczorajsze pytania przeplatają się z dzisiejszymi poszukiwaniami estetycznymi, a dzisiejsza niepewność otwiera drzwi jutrzejszej wyobraźni.

Pytanie „co dalej?” nie wymaga jednoznacznej odpowiedzi. Stanie się ono również wieloznaczne w umysłach odbiorców: niepokój jednego pokolenia stanie się nadzieją kolejnego; indywidualny wyraz może nawet nakreślić zbiorową pamięć.

Ta koncepcja wskazuje nie cel, lecz kierunek. Ścieżka, która zaczyna się tutaj, będzie się rozciągać „tam” – ku przyszłości, której nazwy jeszcze nie znamy, której kształt jest nieznany i którą można jedynie przeczuć.

Ta koncepcja ukazuje nam sztukę nie jako proroctwo, lecz jako możliwość. Bo sztuka ostatecznie nie wytycza mapy przyszłości, a jedynie wskazuje jej horyzont.

A nasze pytanie zawsze pozostaje otwarte: Co dalej?