Rozpoczął się 32. Międzynarodowy Festiwal Filmowy Adana Golden Boll.

Rozpoczął się 32. Festiwal Filmowy Golden Boll w Adanie .

Festiwal rozpoczął się ceremonią wręczenia nagród pracowniczych Orhana Kemala i koncertem Ceylana Ertema .

Uroczystość Złotego Bolla rozpoczęła się ceremonią wręczenia nagród pracowniczych Orhana Kemala i koncertem Ceylana Ertema.

Nagrody Orhana Kemala dla Pracowników Kina, przyznawane pracownikom kinematografii ku pamięci pisarza z Adany, Orhana Kemala, którego powieści i opowiadania zainspirowały tureckie kino, a także w uznaniu jego wysiłków i dzieł filmowych, otrzymali reżyser i producent Biket İlhan, aktor Mahmut Cevher oraz reżyser Yaşar Seriner.

Podczas uroczystości odczytano wiadomość głosową wysłaną przez burmistrza gminy metropolitalnej Adana Zeydana Karalara z Silivri.

Uroczystość otwarcia, która wzbudziła ogromne zainteresowanie mieszkańców Adany, artystów filmowych i pracowników, rozpoczęła się od wiadomości głosowej od burmistrza Zeydana Karalara, który przebywa w areszcie w Silivri.

W ceremonii uczestniczyła także żona Zeydana Karalara, Nuray Karalar.

"JESTEM Z WAMI CAŁYM SERCEM I DUSZĄ"

Karalar powiedział w swojej wiadomości:

Drodzy mieszkańcy Adany, nasz kraj niestety przechodzi przez trudne czasy, których nie chcemy. Od dawna warunki ekonomiczne życia stają się coraz trudniejsze. Dziś żyjemy w czasach, w których życie intelektualne również boryka się z trudnościami. A przecież wychowaliśmy się na filozoficznych słowach: „Myślę, więc jestem”. Myślenie, wyrażanie myśli i krytyka należą do najbardziej fundamentalnych praw człowieka. Muszę z przykrością stwierdzić, że prawa te zaczęto dziś postrzegać niemal jak zbrodnie. Ludzie są teraz zmuszeni dwa razy się zastanowić, zanim wypowiedzą nawet najbardziej niewinną krytykę. Taka sytuacja pozbawia również artystów i artystki ich wolności. Jednak w środowisku, w którym artyści nie czują się wolni, nie ma mowy o produkcji. Artyści muszą mieć swobodę tworzenia i wyrażania siebie, aby ich kreatywność nie została przyćmiona. Dziś tworzenie sztuki, produkcja filmowa i tworzenie dzieł jest trudniejsze niż kiedykolwiek. Mimo to z całego serca gratuluję naszym artystom, którzy z honorem kontynuują swoją pracę pomimo wszystkich wyzwań. Właśnie dlatego z coraz większym entuzjazmem organizujemy Festiwal Filmowy Golden Boll, aby wspierać tureckie kino i naszych artystów. Ten festiwal, który stał się marką w Turcji, odbywa się corocznie. Idziemy naprzód.

Chociaż w tym roku nie mogę być z Wami fizycznie, wiedzcie, że jestem z Wami sercem i duszą. Składam serdeczne podziękowania wszystkim artystom, którzy ubogacają festiwal i dzięki którym się rozwija.

Adana to miasto, z którego jesteśmy dumni za wspaniałych artystów, których wychowało. Dlatego, zgodnie z obietnicą, rozpoczęliśmy budowę Muzeum Yılmaz Güney. Choć z pewnym opóźnieniem, cieszymy się, że udało nam się dotrzymać tej obietnicy. Chciałbym szczególnie podziękować pani Fatoş Güney. Wspierała nas na każdym etapie tego procesu. Naszym celem było przygotowanie Muzeum Yılmaz Güney na Festiwal Filmowy Golden Boll. Jednak ze względu na naszą skrupulatność, proces ten zajął trochę więcej czasu. Zapraszamy do obejrzenia prac.

Przesyłam Wam wszystkim moją miłość i pozdrowienia, mając nadzieję na ponowne spotkanie w środowisku, w którym sztuka i artyści są wolni i każdy może swobodnie wyrażać siebie.

Zwracając się do gości i mieszkańców Adany, zastępca burmistrza gminy metropolitalnej Adana Güngör Geçer rozpoczął swoje przemówienie od złożenia gratulacji artystom Biketowi İlhanowi, Mahmutowi Cevherowi i Yaşarowi Serinerowi, którzy otrzymali nagrody honorowe.

ZORGANIZOWALIŚMY NASZ FESTIWAL POD TEMATEM POKOJU, WOLNOŚCI I NADZIEI

Güngör Geçer kontynuował:

Niestety, w tym roku straciliśmy wielkie postacie kina naszego kraju: Filiz Akın, Ali Özgentürk, Şerif Gören, prof. dr Sami Şekeroğlu, Ferdi Tayfur, Sırrı Süreyya Önder, Osman Sınav, Selim İleri, Bedia Ener i Şinasi Yurtsever... Wspominamy ich wszystkich z szacunkiem, wdzięcznością i tęsknotą. Nasze miasto, nasz kraj, a nawet nasz region przeżywają trudne chwile pod względem politycznym, społecznym i gospodarczym. W takich czasach bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy uzdrawiającej, jednoczącej i dającej nadzieję mocy sztuki.

Burmistrz Adana Metropolitan Municipality Zeydan Karalar, który nie mógł być dziś obecny i przebywa w więzieniu Silivri, od lat poświęca wiele wysiłku na rzecz Festiwalu Złotego Bolla, zapewniając jego kontynuację w każdych okolicznościach. Dzięki jego determinacji, Złoty Boll zyskał niezachwiane miejsce w pamięci kulturowej Adany.

My również dążymy do osiągnięcia sukcesu w tym przedsięwzięciu z tą samą determinacją i determinacją. Ponieważ wiemy, że kino i sztuka to najpotężniejsze formy ekspresji, które jednoczą ludzi we wspólnych emocjach. Kino, choć kształtuje dziedzictwo kulturowe i pamięć narodową narodu, może nas również przemienić, zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo; może sprawić, że to, co niewidoczne, skrywane za widzialnym, stanie się słyszalne, a cisza skrywana za dźwiękiem – usłyszana.

Właśnie z tą myślą zorganizowaliśmy tegoroczny festiwal pod hasłem „Pokój, Wolność i Nadzieja”. Bo kino jest głosem pokoju, wolności i nadziei w obliczu wojen, niesprawiedliwości i zakazów.

Ludzka tragedia rozgrywająca się w Strefie Gazy, pożary lasów w naszym kraju i niszczenie gajów oliwnych, zagrażające środowisku naturalnemu, po raz kolejny przypominają nam, jak ważna jest obrona „życia”. Ukazując te realia, kino staje się głosem sumienia ludzkości.

"ADANA STAŁA SIĘ MIASTEM KULTURY"

Poruszając kwestię znaczenia artystycznej strony Adany, Güngör Geçer kontynuował swoje przemówienie w następujący sposób:

Jestem dumny z mojego miasta; Adana stała się miastem kultury, znanym nie tylko z żyznych ziem, przemysłu i rolnictwa, ale także ze swojej artystycznej strony, festiwali, targów i gastronomii. W zeszłym tygodniu gościliśmy największe na świecie targi kamienia naturalnego i różańca. W tym tygodniu spotykamy się na Festiwalu Filmowym Golden Boll; zaraz potem rozpoczynamy Festiwal Smaków, a następnie Festiwal Teatralny. Wszystkie te wysiłki i starania objęły mieszkańców Adany, skutecznie czyniąc ich nieodłączną częścią jej kultury.

Chcielibyśmy również podkreślić, że nasz Festiwal Filmowy Golden Boll to nie tylko filmy. Wnosimy życie w przyszłość, sadząc sadzonki dla naszych dzieci i dajemy nadzieję młodym ludziom poprzez programy akademickie.

Podczas festiwalu widzowie zobaczą 190 filmów na 400 seansach. Podzieliliśmy się magią kina z dziesiątkami tysięcy mieszkańców podczas plenerowych seansów na terenach dotkniętych trzęsieniem ziemi. W tym roku naszym celem jest dotarcie do 40 000 widzów.

Dodatkowo, w tym roku gościmy na naszym festiwalu 200 pracowników naukowych i studentów z 20 uniwersytetów za pośrednictwem Akademii Filmowej Złotego Bola Çukurova, którą prowadzimy od czterech lat. Sadzimy również drzewka w Lesie Pamięci Złotego Bola dla naszych dzieci, które przychodzą oglądać filmy dla dzieci. Dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do tego wspaniałego wydarzenia i z miłością, szacunkiem i wdzięcznością oddaję hołd wszystkim artystom, którzy przyczyniają się do rozwoju tureckiego kina. Niech żyje pokój, niech żyje wolność, niech żyje kino, niech żyje nadzieja.

Po tym, jak Jülide Ateş przedstawiła program festiwalu, w napisach początkowych pokazano filmy finalistów.

NIECH OLIWKI, NARÓD PALESTYŃSKI I CZARNI ZEYDAN BĘDĄ WOLNI

Przemawiając podczas wręczania tablic pamiątkowych instytucjom i organizacjom, które wsparły festiwal, prezes Zarządu Festiwalu Menderes Samancılar powiedział: „Brakuje nam jednej osoby; nasz Karayağız (Zeydan Karalar) wkrótce dołączy do nas, jeśli Bóg pozwoli, czekamy”.

Samancılar powiedział: „Hasłem naszego festiwalu, jak zawsze, jest pokój, wolność, demokracja oraz wyrwane drzewa oliwne i naród palestyński. Stoimy po stronie uciśnionych, wyrwanych z korzeniami i przeciwko tym, którzy ich wyrywają. Chcemy, aby zarówno drzewa oliwne, jak i naród palestyński byli wolni”.

Tablice pamiątkowe otrzymali Cafer Esendemir, prezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Çukurova i Hilal Solmaz w imieniu agencji informacyjnej ANKA.

Członek Zarządu Festiwalu Nebil Özgentürk wręczył plakietki Esendemirowi i Solmazowi.

„WIERZĘ, ŻE BĘDZIECIE Z NAMI NA OTWARCIU MUZEUM YILMAZA GÜNEYA”

„Święto Prezydenta jest naprawdę jak Adana” – powiedział Nebil Özgentürk, dodając:

„Kiedy byłem dzieckiem, byli ludzie, którzy karmili gołębie na dachach, robiąc to z pasją. I nadal tak jest. Gdyby tysiące gołębi poleciały z Adany do Silivri, gdzie urzęduje burmistrz, moglibyśmy nazwać je gołębiami wolności. Zeydan Ağabey przybędzie tak szybko, jak to możliwe i będzie z nami na otwarciu Muzeum Yılmaz Güney. A podczas gdy my się uśmiechamy lub gorączkowo pracujemy, w Palestynie mordowane jest kolejne dziecko, na Morzu Egejskim wyrywane jest kolejne drzewo oliwne. Potępiamy tyrana Izraela i przesyłamy naszą miłość tym, którzy wyrywają nasze oliwki”.

Następnie wręczono laureatom Nagrody Orhana Kemala za Pracę. Güngör Geçer wręczył Nagrodę Orhana Kemala za Pracę producentowi i reżyserowi Biketowi İlhanowi.

„DZIĘKUJĘ KARALAROWI I KIEROWNIKOM FESTIWALU”

Dzieląc się swoimi odczuciami z uczestnikami, Biket İlhan powiedziała:

Praca to bardzo cenne słowo. Składam serdeczne podziękowania dyrektorom festiwalu i panu Zeydanowi za docenienie moich 45 lat ciężkiej pracy i uznanie mnie za godnego tej nagrody. Mam nadzieję, że wkrótce do nas dołączy. Chcę odebrać tę nagrodę w imieniu wszystkich pracowników kin. Chcę ją również odebrać w imieniu pracowników Yeşilçam za filmy, które nakręcili z wielkim trudem i solidarnością, z których wielu straciliśmy. Chcę im przekazać wyrazy szacunku. Kolejnym ważnym aspektem tej nagrody jest to, że została przyznana w imieniu tak znanej postaci literackiej jak Orhan Kemal.

DUMA ADANY SLOGANY ZEYDANA KARALERA

Aktor Mahmut Cevher odebrał z rąk Nuraya Karalara Nagrodę Pracy im. Orhana Kemala. Kiedy Karalar wszedł na scenę, mieszkańcy Adany wypełnili amfiteatr i wyrazili swoje poparcie, skandując hasła takie jak „Zeydan Karalar, duma Adany”.

"ADANA JEST ZA NIM"

Dzieląc się swoimi odczuciami związanymi z tym procesem, Nuray Karalar powiedziała: „Czas jest dla nas bardzo trudny. Odwiedzamy go, widujemy. Przytulanie go, wąchanie go jest dla nas dobre. Jak widzicie, Adana stoi za nim. Cieszę się, że wszyscy tu jesteście, bardzo wam dziękuję. Mam nadzieję, że sprawiedliwości wkrótce stanie się zadość i prezydent Zeydan wróci do nas. Przesyłam mu moje serdeczne pozdrowienia i pozdrowienia z tego miejsca. Prezydencie Zeydanie, bardzo cię kocham i przesyłam mnóstwo całusów”.

Mahmut Cevher rozpoczął swoje przemówienie stwierdzeniem, że otrzymanie nagrody od żony prezydenta Zeydana Karalara sprawiło mu wiele radości, po czym kontynuował:

„To tak, jakby prezydent Zeydan stał obok mnie. Ja też to czuję. Chciałbym podziękować tym, którzy uznali mnie za godnego tej nagrody. Składam wyrazy szacunku wszystkim, którzy przyczynili się do powstania tego festiwalu”.

Innym filmowcem, który otrzymał Nagrodę Pracy im. Orhana Kemala, był reżyser Seriner.

Menderes Samancılar odebrał nagrodę w imieniu Yaşara Serinera, który nie mógł przybyć na uroczystość z rąk Işıka Öğütçü, syna Orhana Kemala.

Samancılar powiedział, że ich życzeniem jest, aby Yaşar Seriner z Adany jak najszybciej powrócił do zdrowia i do pracy.

Işık Öğütçü stwierdził również, że chociaż Zeydan Karalar nie był w tym roku wśród nich, widział tysiące mieszkańców Adany w amfiteatrze jako Zeydan Karalar. Zainspirowany dialogiem Nazıma Hikmeta z Orhanem Kemalem i cytując jego wiersz, Ögütçü podkreślił, że nie ma miejsca na rozpacz.

Po ceremonii wręczenia nagród odbył się koncert artysty Ceylana Ertema.