Oświadczenie Ministerstwa w sprawie choroby CCHF
W pisemnym oświadczeniu ministerstwa stwierdzono, że Turcja jest krajem, w którym panują dogodne warunki geograficzne do namnażania się kleszczy.
Podkreślono, że kleszcze są intensywnie obserwowane w obszarach, w których prowadzona jest hodowla zwierząt i gdzie znajdują się pastwiska, i odnotowano następujące: „Nie stwierdziliśmy, aby zagęszczenie kleszczy w Turcji było wyższe niż w latach ubiegłych. Należy wiedzieć, że nie wszystkie kleszcze przenoszą chorobę, innymi słowy, nie każda osoba, która jest przyczepiona do kleszcza, zarazi się chorobą. Nasza walka z CCHF, o którym wiadomo, że jest przenoszony przez kleszcze, trwa z determinacją. Przypadki CCHF, które zaobserwowano w regionie Centralnej Anatolii w Turcji w 2002 r., przyciągnęły uwagę i zostały ostatecznie zdiagnozowane w 2003 r., są aktywnie monitorowane za pomocą „Tabeli powiadomień o przypadkach CCHF” przygotowanej przez Ministerstwo Zdrowia i internetowego „Systemu informacji CCHF” uruchomionego w 2011 r.”.
„NIE MA ŻADNYCH DANYCH NAUKOWYCH, ŻE POWODUJE CHOROBY”W oświadczeniu stwierdzono, że diagnozę stawia się w laboratoriach referencyjnych wyznaczonych przez Ministerstwo Zdrowia, a ośrodki w 19 regionach pełnią dyżur w zakresie kierowania pacjentów i leczenia choroby, a także wykorzystano następujące oświadczenia: „Kleszcze typu 'Haemaphysalis longicornis', które, jak stwierdzono, zostały wykryte w Tokat, są specyficzne dla Azji Wschodniej. Zgłoszono, że ten gatunek kleszcza występuje w dziesięciu krajach, głównie w Azji Wschodniej, USA, Australii i Nowej Zelandii. Nie ma danych naukowych wskazujących, że przenosi on wirusa CCHF na ludzi, powoduje chorobę CCHF lub powoduje jakąkolwiek inną chorobę w regionie. Nasze oceny dotyczące badań, które mają zostać przeprowadzone na tym gatunku kleszcza, są w toku”.
Podkreślono, że indywidualne środki ostrożności, które należy podjąć w zależności od rodzaju kleszcza, nie różnią się, i podano następujące informacje: „Po powrocie z obszarów zagrożonych kleszczami należy sprawdzić ciało (w tym za uchem, pod pachami, w pachwinach i za kolanem) pod kątem kleszczy. Jeśli kleszcz jest przyczepiony do ciała, należy go bezzwłocznie usunąć za pomocą odpowiedniego materiału (takiego jak pęseta, rękawiczki, szmatka i plastikowa torba) i udać się do najbliższej placówki służby zdrowia. Kleszczy przyczepionych do ciała lub na zwierzętach nigdy nie należy zabijać ani wyciskać gołymi rękami. Ponieważ choroba może być przenoszona przez krew i płyny ustrojowe osób, które się nią zaraziły, osoby, które mają kontakt z pacjentem, powinny podjąć niezbędne środki ochronne (rękawiczki, fartuch, maska itp.)”.
Habertürk