Roberta Flack, legendarna piosenkarka soulowa z Killing Me Softly, zmarła w wieku 88 lat

BICIE

Roberta Flack, kultowa piosenkarka pop i R&B, której kariera nabrała rozpędu na początku lat 70., kiedy to jej utwory zdobyły nagrody Grammy: The First Time Ever I Saw Your Face i Killing Me Softly, zmarła w wieku 88 lat.

W poniedziałek jej rzecznik prasowy wydał oświadczenie potwierdzające, że zmarła rano. Brzmiało ono: „Jesteśmy załamani, że wspaniała Roberta Flack odeszła dziś rano, 24 lutego 2025 r.

„Umarła spokojnie, otoczona rodziną. Roberta przełamała granice i rekordy. Była również dumna z bycia edukatorką”.

W oświadczeniu nie podano przyczyny śmierci Roberty.

Flack urodziła się w Black Mountain w Karolinie Północnej w rodzinie o tradycjach muzycznych. Jej inspiracją było już dzieciństwo, kiedy to nauczyła się grać na pianinie w wieku dziewięciu lat.

Mając zaledwie 15 lat, zapisała się na prestiżowy Uniwersytet Howarda, otrzymując pełne stypendium. Jednak jej akademicka kariera muzyczna została przerwana przez śmierć ojca, przez co musiała uczyć w Karolinie Północnej i Dystrykcie Kolumbii.

Kariera muzyczna Flack nabrała decydującego zwrotu, gdy zaczęła występować w klubie nocnym w Waszyngtonie, gdzie odkrył ją pianista jazzowy Les McCann. McCann przedstawił ją wytwórni Atlantic Records, która podpisała z nią kontrakt w 1968 roku.

Jej debiutancki album First Take ukazał się w 1969 roku, ale to wykorzystanie przez Clinta Eastwooda utworu The First Time Ever I Saw Your Face w jego filmie Play Misty for Me z 1971 roku przyczyniło się do ogromnego sukcesu tej piosenki i utworu Flack.

Piosenka wspięła się na pierwsze miejsce na listach przebojów i pomogła albumowi utrzymać tę pozycję przez pięć tygodni. W styczniu 1973 r. zdobyła nagrodę Grammy za Nagranie Roku.

Dynamiczne duety Flacka z Donnym Hathawayem pozostawiły niezatarty ślad na listach przebojów, dając początek sensacyjnym hitom, takim jak Where Is the Love, który zdobył nagrodę Grammy za najlepszy popowy występ wokalny duetu lub grupy w 1973 r. i wspiął się na pierwsze miejsce na listach przebojów R&B. W latach 70. Flack wypuszczał jeden hit za drugim, a hity takie jak Feel Like Making Love królowały na falach radiowych.

Kontynuowała produkcję muzyki aż do nowego tysiąclecia; w 2012 r. ukazał się jej ostatni hołd dla Beatlesów, Let It Be Roberta.

W trakcie swojej bogatej kariery Flack zgromadziła mnóstwo hitów w pierwszej dziesiątce zarówno na listach przebojów pop, jak i R&B, zdobywając ostatnią główną nominację do nagrody Grammy w 1995 r. za najlepszy tradycyjny występ wokalny pop za album „Roberta”, na którym mistrzowsko zaśpiewała klasyczne standardy. W listopadzie 2021 r. u Flack zdiagnozowano ALS, znane również jako choroba Lou Gehriga. Ta postępująca choroba neurodegeneracyjna znacząco wpłynęła na jej zdolność do występów i publicznych wystąpień.

Fani zwrócili się do X, by opłakiwać stratę ikony: „Roberta Flack miała tak rozdzierająco piękne piosenki. Słuchałem i tańczyłem do WIELU jej utworów w czasach, gdy byłem tancerzem. Spoczywaj w pokoju, legendo”. Inny napisał: „Podczas naszego ślubu w sierpniu 2021 r., gdy szliśmy „do ołtarza” na przyjęciu weselnym, puszczano „The first time I saw your face”. Taka piękna muzyka. Spoczywaj w pokoju, Roberta Flack”.

Flack, która rozwiodła się ze Stephenem Novoselem w 1972 r., pozostawiła syna, muzyka Bernarda Wrighta.