Liga punktowa Fantasy Baseball Mock Draft Head-to-Head (H2H) na rok 2025: Produkcja gwiazd może być dostarczana w podstępnych pakietach

Konwencjonalne myślenie w ligach Head-to-Head Points było takie, że najlepszym rozwiązaniem jest rzucanie z wysokiej półki. Sam nigdy nie podzielałem tego myślenia, z powodów, w które nie warto teraz wchodzić, ale było w tym logika w czasach, gdy rzucający z wysoką liczbą startów rzucali ponad 220 inningów.

Ale starting pitcherzy, nawet ci z najwyższej półki, już tego nie robią, co oznacza, że ​​scenariusz niemal się odwrócił. To, co dostajesz od high-endowego miotacza, to nie tyle objętość, co skuteczność, która objawia się bardziej w postaci ERA, WHIP i strikeoutów — trzech czynników o dużym znaczeniu w tradycyjnym punktowaniu 5x5, ale o łagodniejszym, niemal peryferyjnym wpływie w standardowym punktowaniu CBS. Nie oznacza to, że Tarik Skubal i Paul Skenes nie są najlepszymi miotaczami do draftu w tej drugiej kategorii — z pewnością są w dyskusji — ale później w lidze punktowej będziesz bliżej naśladowania ich produkcji niż w, powiedzmy, lidze Rotisserie.

Przynajmniej wśród samozwańczych ekspertów, słowo to najwyraźniej się rozeszło. W naszym najnowszym symulowanym zestawieniu punktów Head-to-Head, pierwszy miotacz został wybrany jako 11. w klasyfikacji generalnej. Drugi został wybrany jako 14. w klasyfikacji generalnej. Obaj trafili do tego samego draftera i radzę wam przyjrzeć się temu, jak wypadł jego zespół. Bez dalszego komentarza — po prostu spójrzcie.

Więc jeśli pitching nie jest moim celem na początku, to na czym? Impact bats — taki, który mógłby faktycznie wyróżnić twoją drużynę w formacie, w którym żaden skład nie będzie wyglądał źle — na jak największej liczbie pozycji. W końcu jest tylko dziewięć miejsc dla odbijających do obsadzenia, więc posiadanie czegokolwiek innego niż gwiazdki na jednym z nich jest potencjalnym obciążeniem. Dlatego punkty Head-to-Head to format, w którym najprawdopodobniej wybiorę gwiazdorskiego łapacza, i rzeczywiście tak zrobiłem w tym symulowanym meczu, wybierając Williama Contrerasa na początku 4. rundy.

Niestety, ta grupa drafterów również była na bieżąco z tym pomysłem, ponieważ pod koniec rundy 5 wszystkie pałki o dużym wpływie zniknęły (szczególnie w kontekście ligi punktowej, gdzie trudno byłoby mi powiedzieć, że ktoś taki jak Oneil Cruz się kwalifikuje). W związku z tym skończyłem na tym, że wziąłem moich pierwszych dwóch miotaczy startujących wcześniej w tym symulowanym meczu (rundy 5 i 6) niż w jakimkolwiek innym.

Ale możesz dojść do uderzenia wpływowych na inne sposoby, czy to identyfikując tych, którzy słabo się rozwijają w mniej znanym formacie, czy też rzucając kostką w postrzegane ryzyko kontuzji. ​​To było myślenie stojące za moim celem Christian Yelich , który średnio zdobywał więcej punktów na mecz w zeszłym roku niż Mookie Betts , i Nico Hoerner , który był czwartym najlepszym drugobazowym w tym formacie w zeszłym roku i trzecim najlepszym dwa lata temu. Kiedy nadeszła kolej rundy 5-6, miało więcej sensu czekać na nich, niż zadowalać się produkcją średniego poziomu.

Oczywiście, jest powód, dla którego zostali zdyskontowani, ale nawet jeśli coś pójdzie nie tak, w tym formacie w składzie jest tylko 252 graczy, co sprawia, że ​​rezerwy są płodne w kompetentnych zastępców. Chciałbym również zaryzykować i wybrać Carlosa Correę lub Xaviera Edwardsa , aby spełnić moje zapotrzebowanie na shortstopa, ponieważ ich średnie punktów na mecz w zeszłym roku dorównywały odpowiednio Trea Turnerowi i Elly De La Cruz , ale ostatecznie czekałem na obu zbyt długo, co sprawiło, że shortstop stał się moją najbardziej potrzebną pozycją w sezonie.

Jak pewnie już wywnioskowałeś, szkicowałem z kilkoma naprawdę ostrymi hombres. Pozwól, że ich ci przedstawię:

1) Nick Fox , NBC Sports ( @CT_FOX ) 2) Chris Towers , CBS Sports ( @CTowersCBS ) 3) Sean Millerick , Marlins Maniac ( @miasportsminute ) 4) Steve Giangaspro , Tablesetters: Podcast o baseballu ( @SGroundballTS ) 5) Jeremy Heist , Pitcher List ( @heistjm ) 6) Anthony Kates , SportsEthos ( @akfantasybb ) 7) Chris Mitchell , FantasyData ( @CJMitch73 ) 8) Frank Stampfl , CBS Sports ( @Roto_Frank ) 9) Devin Milligan , Tablesetters: Podcast o baseballu ( @tablesetters ) 10) Nathan Judah , Express & Star ( @NathanJudah ) 11) B_Don , Razzball ( @RazzBDon) ) 12) Scott White , CBS Sports ( @CBSScottWhite )

Zanim przejdziemy do wyników, jeszcze kilka uwag:

• Wspomniałem gdzie indziej, że pierwsza baza to pozycja, na której najprawdopodobniej zostaniesz wykluczony, ponieważ różne grupy talentów są zazwyczaj wybierane w grupach. Postarałem się uniknąć tego bólu serca w tym drafcie, wybierając Vladimira Guerrero zamiast Francisco Lindora w rundzie 2, mimo że format nieco faworyzuje tego drugiego. Okazuje się, że nigdy nie miałem już szansy na pierwszego basemana kalibru początkowego, co umacnia moje przekonanie, że jeśli na początku debatujesz nad dwoma zawodnikami, remis powinien być z pierwszym basemanem.
• Wartość closerów jest znacznie zmniejszona w tym formacie, ponieważ tylko 24 relieverów jest rozpoczynanych w danym momencie, a wielu z nich to starting pitcherzy, którzy mają uprawnienia relievera. Ponownie, ta grupa drafterów została poinstruowana o tym myśleniu, co doprowadziło do tego, że tylko jeden closer ( Emmanuel Clase przy wyborze 79) został wybrany w pierwszych dziewięciu rundach. Był to niesamowity pokaz zbiorowej dyscypliny i pomaga wyjaśnić, dlaczego ci gwiazdorzy tak wcześnie się wyczerpywali. Ja sam czekałem do moich ostatnich dwóch wyborów , aby wybrać relieverów i nadal trafiłem na kilku w miarę przyzwoitych w Trevor Megill i Jordan Romano . Nie są niezawodni, ale jeśli się nie sprawdzą, będę mógł ich łatwo zamienić.
• Wspomniałem, że starting pitcherzy z uprawnieniami relievera (lub SPARPs, jak są czasami nazywani) są popularnymi wyborami zamiast closerów w tym formacie, i zasadniczo każdy, kto pasował do tego opisu, został tym razem wybrany, w tym nie tylko Bowden Francis (wybór 144), Jackson Jobe (146) i Clay Holmes (155), ale także Grant Holmes (176), Kris Bubic (188), Nick Martinez (191), Drew Rasmussen (195), Mike Soroka (218) i Hayden Wesneski (234). To trochę przesada w tej strategii, jak dla mnie, ale logikę łatwo zrozumieć.
• Każdy draft ma swoje dziwaczne wybory, a te, które wyróżniały się w tym, to Cody Bellinger w rundzie 3, przed Mattem Olsonem i Pete Alonso , oraz Ryan Jeffers w rundzie 13. Wybór Jeffersa był najwyraźniej po prostu błędem, więc nie doszukuj się w tym zbyt wiele. Wybór Bellinger'a był szokujący sam w sobie, ale średnio zdobywał więcej punktów na mecz (3,00) niż Olson (2,75) lub Alonso (2,85) w tym, co było dla niego słabym rokiem, i spodziewamy się, że poprawi się po przeprowadzce na Yankee Stadium. Mimo to trudno sobie wyobrazić, aby jego potencjał był na poziomie tych dwóch.