WEWNĄTRZ EFL: Jak Walsall wydostał się z 20-letniego kryzysu i zaczął walczyć o awans, dzięki amerykańskiej rewolucji, jednemu z najlepszych młodych menedżerów w Anglii... i inwestycji w Togo

Kibice Walsall już od dawna nie mieli powodów do radości.

Od czasu zwycięstwa Saddlers w League Two w sezonie 2006-07 w kolejnych 17 sezonach drużyna raz grała w barażach, w sezonie 2018-19 spadła do czwartej ligi, a w League One i League Two 14 razy plasowała się między 10. a 20. miejscem.

Mówiąc brutalnie, to był istny chaos i przeciętność, a Walsall ledwo flirtowało z powrotem do League One w ciągu pięciu sezonów od spadku, przy czym w ubiegłym sezonie zajęli 11. miejsce, co było ich najwyższym wynikiem.

Jednak dzięki wpływowi Mata Sadlera, jednego z najlepszych młodych trenerów w EFL, który w czasach swojej kariery piłkarskiej wystąpił 113 razy w barwach trafnie nazwanego zespołu Saddlers, wcześniej podzielona i rozczarowana grupa fanów ma znów powód, by marzyć.

Po wtorkowym remisie 2:2 z Cheltenham, Walsall ma siedem punktów przewagi na szczycie League Two na 13 kolejek przed końcem, 10 punktów przewagi w wyścigu o automatyczny awans i jest na czele stawki, która zapewniła mu awans po raz pierwszy od 18 lat.

Są również najlepszymi strzelcami ligi z 63 golami w 33 meczach, co daje im drugie miejsce w całej EFL, za Leeds , gdzie zdobyli 71 goli w 34 meczach i jest tylko o sześć mniej niż w całej kampanii poprzedniego sezonu.

Mat Sadler odmienił sytuację Walsall i wyciągnął drużynę z 20-letniego kryzysu

Walsall jest w świetnej formie i stoi na skraju pierwszego awansu od prawie dwóch dekad

Sadler odegrał kluczową rolę, stając się jednym z najlepszych młodych trenerów w Wielkiej Brytanii

„Klub podążał tylko jedną drogą, więc musieliśmy się z tego wycofać” – mówi Sadler w wywiadzie dla Mail Sport . „To był naprawdę trudny czas i wśród kibiców panowała raczej apatia niż wiara”.

„Mieliśmy jeden przyzwoity sezon w ostatnich 20, co pozostawia ślad. Kibice byli zdesperowani, żeby się czegoś trzymać i zrobiliśmy z tym niezłą robotę, ale jest jeszcze wiele do zrobienia”.

Były obrońca przyznaje, że był częścią tych rozczarowujących momentów.

W 2021 roku przeszedł na emeryturę po zakończeniu drugiego sezonu gry na Bescot Stadium, ale od 2020 roku 40-latek pełnił w klubie rolę grającego/asystenta menedżera, zanim został trenerem pierwszego zespołu.

Przełom w karierze Sadlera nastąpił w ostatnich trzech meczach sezonu 2022-23, gdy został mianowany tymczasowym menedżerem po zwolnieniu Michaela Flynna i latem tego samego roku otrzymał stałe stanowisko.

Sadler, który żartował, że dostał tę pracę tylko ze względu na przydomek klubu, wygrał 48 ze 100 meczów, co całkowicie odmieniło nastrój wokół Walsall.

Władze Walsall chwalą jego przywództwo, uczciwość i silne wartości, a jego metody wyraźnie działają.

Prawda jest taka, że ​​ta transformacja była niezwykła, a niektórzy bukmacherzy dawali Walsallowi 50-1 na wygranie tytułu League Two w okresie przygotowawczym. Ta sama gazeta teraz daje Saddlers 1-4 jako faworytów do zdobycia chwały, a menadżerowi w zeszłym miesiącu przyznano nową, trzyipółletnią umowę.

Walsall jest najlepszym strzelcem w League Two, a w tym sezonie w EFL więcej bramek zdobył tylko Leeds

Klub przeszedł transformację i obecnie ma siedem punktów przewagi na szczycie League Two

Frekwencja wzrosła, w ostatnich tygodniach liczba kibiców na trybunach często przekraczała 6500, co stanowi znaczny wzrost w porównaniu ze średnią liczbą 5618 kibiców w poprzednim sezonie.

Jak więc Sadler tego dokonał i czy wyczyny Walsalla w ogóle go zaskoczyły?

„Od grudnia ubiegłego roku mieliśmy przyzwoitą formę i chcieliśmy ją kontynuować” – mówi. „Udało nam się utrzymać drużynę w całości, tak dobrze jak tylko mogliśmy, co nie jest normą w tej dywizji.

„Ta ciągłość była kluczowa i na tym budowaliśmy fundamenty pod dobry sezon.

„Przed nami mnóstwo wielkich wyzwań, ale chcieliśmy coś zbudować i chcieliśmy to zrobić w ten sposób”.

Skupienie się na kulturze ma kluczowe znaczenie i Sadler stara się uzupełnić to działaniami rekrutacyjnymi.

Kadra Walsall jest bardzo zrównoważona, a w jej składzie są doświadczeni zawodnicy, tacy jak była gwiazda Aston Villi Albert Adomah (37), weteran ataku Jamille Matt (35) i obrońca Donervon Daniels (31), a także młodzi, utalentowani zawodnicy.

W rzeczywistości podjęto działania mające na celu wykorzystanie pozycji Walsall w ekosystemie piłkarskim West Midlands.

Albert Adomah jest jednym z wielu doświadczonych profesjonalistów, którzy zostali sprowadzeni, aby wzmocnić drużynę Walsall

Walsall musiał walczyć o lepsze dni, ale teraz znów jest na fali wznoszącej

Choć mogą znajdować się w cieniu klubów takich jak West Brom, Aston Villa, Birmingham, Stoke City i Wolves, Sadler wykorzystał to na swoją korzyść, aby wypożyczyć młode talenty. Przedstawił ten pomysł w swojej prezentacji, aby dostać pracę w 2023 r. - i opłaciło się to hojnie.

Doskonałym przykładem jest przybycie latem do Stoke Nathana Lowe'a, który strzelił 18 goli w 30 meczach, zanim został powołany w styczniu. Nie przeszkodziło to w walce o awans, wbrew przewidywaniom osób z zewnątrz klubu.

Kolega Lowe'a z drużyny Stoke, Tommy Simkin, udowodnił, że jest numerem jeden w Walsall, natomiast George Hall, Alfie Chang (Birmingham) i Reyes Cleary (West Brom) to kolejni młodzi miejscowi piłkarze, którzy w tym sezonie podpiszą tymczasowe kontrakty.

„Pochodząc z tej miejscowości i mając w niej kontakty, pomyślałem, że mógłbym pomóc wzmocnić klub” – wyjaśnia Sadler. „A od jakiegoś czasu nie korzystaliśmy z tych powiązań”.

Podejmowano również działania mające na celu pozyskanie talentów z lokalnych klubów spoza ligi. W zeszłym sezonie Jamie Jellis przybył z Tamworth, a Harry Williams z siódmej ligi Alvechurch – i obaj są teraz integralnymi członkami zespołu Sadlera.

„Doświadczeni zawodnicy są dla nas prawdziwymi architektami kultury” – dodaje Sadler. „Do tego potrzebujemy młodych, głodnych sukcesu graczy, którym zależy na dobrych wynikach”.

„Wcześniej działaliśmy na zasadzie „okno w okno”, za każdym razem rozwalając wszystko i zaczynając od nowa, być może z powodu panującej niestabilności”.

Stabilność tę udało się osiągnąć częściowo dzięki wpływowi właścicieli z Alabamy, Trivela Group, którzy przejęli klub latem 2022 r.

Amerykańscy właściciele Walsall pozwolili klubowi kupić stadion Bescot i uwolnić się od płacenia 500 000 funtów rocznie za wynajem

Współprzewodniczący Leigh Pomlett pozostanie na stanowisku przez pierwsze cztery lata przejęcia Trivela

Początkowo sceptycznie podchodzino do tego, dlaczego amerykańska grupa, do której portfolio należą obecnie irlandzka drużyna Drogheda United, togijski klub Trivela FC i duński klub Silkeborg, inwestowała w miasteczko targowe w West Midlands.

Jednak podejrzenia te szybko zastąpiono świętowaniem i wdzięcznością. Zapomnijmy o pojęciu, że sieci multiklubowe są tylko dla takich klubów jak Manchester City, Chelsea i Nottingham Forest, bo niżej w hierarchii też można znaleźć wartość.

Trivela nie tylko pomógł klubowi Walsall kupić stadion – obecnie znany jako Poundland Bescot Stadium dzięki lukratywnej umowie sponsorskiej – i położył kres pobieraniu przez klub czynszu wynoszącego 500 000 funtów rocznie, ale także zaangażował się w działalność społeczną.

Wcześniej zaniedbany klub kibiców obok Bescot został reaktywowany, Fundacja Walsall zyskała nowe życie, a Trivela regularnie spotyka się z grupami fanów.

Współprzewodniczący Ben Boycott mówił o „inwestowaniu w dziedzictwo” i wykorzystywaniu piłki nożnej jako „narzędzia do czynienia dobra”, a Trivela przyciągnęła do klubu jego historia i zaangażowanie społeczności.

Byli również pod wrażeniem sposobu, w jaki klub był prowadzony pod wodzą Leigh Pomletta, który zgodził się pozostać partnerem Boycotta przez cztery lata po przejęciu.

„Właściciele to fantastyczni ludzie, którzy wierzą w ten sam sposób budowania rzeczy” — mówi Sadler, który w 2017 r. współtworzył firmę inwestycyjną zajmującą się nieruchomościami, aby pomóc sobie w przygotowaniu się do emerytury. „Nie są tutaj na krótką metę, aby rzucać w to pieniędzmi, a potem odejść.

„Chcą się stale doskonalić, a gdy wszystkim zarządzają doświadczeni i pewni siebie ludzie, pomaga to w dalszej stabilizacji sytuacji”.

Wypożyczony ze Stoke'a Tommy Simkin ugruntował swoją pozycję jako numer 1 w Walsall

Częścią modelu obejmującego wiele klubów jest rozwój ścieżki rozwoju graczy, z dużą liczbą transferów między Droghedą i Walsall.

Obrońca Evan Weir dołączył do Saddlers w styczniu, natomiast Elicha Ahui i Douglas James-Taylor zostali wypożyczeni do Irlandii. Siedem goli tego drugiego pomogło Droghedzie zdobyć irlandzką wersję Pucharu Anglii w październiku.

Dotychczas Walsall rzadko spotykał się z zespołami Silkeborg i Trivela FC, ale w okresie przygotowawczym grał z drużyną Drogheda w trafnie nazwanym Trivela Cup. W kolejnych latach turniej ten może zostać rozszerzony.

Projekt w Togo jest jeszcze świeży, ale inwestycja ma na celu poprawę infrastruktury i podniesienie poziomu edukacji w tym regionie. Istnieje również ambitny długoterminowy plan budowy najlepszego klubu piłkarskiego w Afryce Zachodniej.

Istnieje również chęć uwolnienia piłkarskiego potencjału Togo, kraju, który wydał Emmanuela Adebayora, ale który tylko raz wystąpił na Mistrzostwach Świata.

Wybitny sezon Walsall daje im pewną swobodę w końcówce sezonu, przed decydującym tygodniem pod koniec marca, kiedy to w ciągu siedmiu dni zmierzą się z rywalami w walce o awans – Doncaster (obecnie trzecie miejsce), Port Vale (szóste miejsce) i AFC Wimbledon (czwarte miejsce).

Jednak Sadler, który podpisał nowy kontrakt w związku z powiązaniami z klubem Plymouth, ma pełną świadomość, że jego zadanie jest dalekie od ukończenia.

„Jeszcze nic nie zrobiliśmy” – wyjaśnia Sadler, który do swoich trenerskich inspiracji zalicza Deana Smitha, byłego menedżera Aston Villi, Norwich, Leicester i Brentford, którego kariera menedżerska rozpoczęła się od czterech lat w Bescot.

Były trener Leicester, Aston Villa, Norwich, Brentford i Walsall Dean Smith jest jedną z głównych inspiracji trenerskich Sadlera

Minęło 18 długich lat, odkąd Walsall ostatni raz wywalczył awans, kiedy to w 2007 roku zdobył tytuł League Two

Moje długoterminowe ambicje nie mają znaczenia, ponieważ musimy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby wygrać następny mecz.

'Nie można oderwać oczu, bo każdy tydzień to nowe wyzwanie.

„Chcę dalej dobrze sobie radzić, sprawiać ludziom radość, wywoływać uśmiechy na twarzach i dawać im coś, w co mogliby uwierzyć. Zaczęliśmy to robić i chcemy więcej”.

Dziwaczna kariera Harrisa

Był to smutny dzień dla dziennikarzy, gdy Garry Monk opuścił Abbey w tym miesiącu, a Cambridge United znalazło się na samym dnie League One.

Drugie przyjście Neila Harrisa do klubu rozpoczęło się w idealnym stylu, kiedy to Stany Zjednoczone pokonały walczący o awans Stockport w zeszły weekend, ale jego powrót jest zwieńczeniem dziwnych 18 miesięcy w jego karierze menedżerskiej.

Były napastnik został zwolniony z League Two Gillingham w październiku 2023 r. i w grudniu przybył do League One Cambridge na swój pierwszy okres gry.

Neil Harris wrócił do Cambridge United po tym, jak Garry Monk został zwolniony z klubu League One

Po dwóch imponujących miesiącach został przejęty przez swój były klub Millwall i pomógł uchronić klub przed spadkiem z Championship, zanim w grudniu podjął decyzję o odejściu.

Teraz Harris wrócił do League One z drużyną USA, a były menedżer Cambridge, Mark Bonner, został ogłoszony dyrektorem sportowym, co tylko podsyciło zamieszanie na menadżerskiej karuzeli.

Klub będzie miał trudne zadanie, aby przetrwać, ponieważ wciąż traci osiem punktów do bezpiecznego miejsca, a Harris może wkrótce wrócić do League Two. Mimo to klub stworzył sobie najlepszą możliwą szansę na ucieczkę.

Cóż za reklama dla EFL

Zacięta rywalizacja, kompletna widownia i dramatyczne zakończenie meczu dwóch czołowych drużyn – każdy, kto oglądał w poniedziałek decydujące starcie Sheffield United z Leeds, zobaczył najlepsze momenty EFL.

Wszystko to odbyło się w szalonym tempie i było świetną reklamą widowiska, jakim były Mistrzostwa.

Dzięki temu zwycięstwu Leeds ma doskonałą pozycję wyjściową i może powrócić do Premier League, podczas gdy Burnley i Sheffield United będą prawdopodobnie walczyć o drugie miejsce gwarantujące automatyczny awans.

Nie można jednak wykluczać kolejnych zwrotów akcji – w końcu Leeds ma historię załamań formy pod koniec sezonu!

Kibice Leeds United świętują po tym, jak Ao Tanaka wyprowadził ich na prowadzenie pod koniec meczu na Bramall Lane

Zdrowy dotyk Cleverley'a

We wtorek wieczorem na Vicarage Road doszło do wzruszającej chwili, gdy trener Watfordu Tom Cleverley i jego pierwsza drużyna w pełnym składzie pojawili się na meczu reprezentacji klubu do lat 18 w ćwierćfinale FA Youth Cup.

Cleverley i pierwsza drużyna Watfordu na ćwierćfinale Pucharu Młodzieży

Akademia Watfordu ma bogatą historię, w której wychowali się tacy zawodnicy jak były skrzydłowy reprezentacji Anglii i Manchesteru United, Ashley Young

Warto było zapłacić za wstęp, gdyż Hornets wygrali 2:1 z Southampton po emocjonującym spotkaniu.

Watford wygrał rozgrywki w 1982 i 1989 roku i chociaż byłoby ogromną niespodzianką, gdyby w tym sezonie odniósł triumf, mając w ćwierćfinale takie drużyny jak Arsenal, Manchester United i Manchester City, to jednak dobra passa jest świadectwem talentu klubowej akademii, która wychowała m.in. reprezentantów Anglii, Davida Jamesa, Ashleya Younga i Tima Sherwooda.

Cleverley, który wcześniej trenował drużynę U-18 i zna wartość silnej akademii, ponieważ osiągnął sukcesy pod wodzą Sir Alexa Fergusona w United, a sam zdobył 13 meczów w reprezentacji Anglii, radzi sobie świetnie, a Hornets mają trzy punkty przewagi nad play-offami po dwóch zwycięstwach z rzędu.

Mimo że w ostatnim czasie pojawiały się spekulacje na temat jego przyszłości, piłkarz buduje swoją przyszłość na długi okres i Watford dobrze by zrobił, gdyby go zatrzymał.