Zapowiedź konferencji Mountain West: Czy Boise State zdoła powtórzyć ten wyczyn?
Co około trzy dekady, sytuacja futbolu amerykańskiego na zachodzie musi się najwyraźniej zniszczyć i odrodzić. W 1962 roku Western Athletic Conference utworzyła się ze szkół, które uważały, że są zbyt silne dla swoich braci z Border i Skyline Conference. Pierwotni członkowie: Arizona, Arizona State, BYU, Nowy Meksyk, Utah i Wyoming. Przez chwilę wydawało się, że odrzucone Pacific Coast Conference Oregon, Oregon State i Washington State dołączą do nich, ale ostatecznie stały się częścią tego, co miało stać się konferencją Pac-8.
W 1998 r. Mountain West powstało ze szkół, które uważały, że są zbyt silne dla 16-zespołowego mega-WAC. Pierwotni członkowie: Air Force, BYU, Colorado State, New Mexico, San Diego State, UNLV, Utah i Wyoming. WAC utrzymało się przez chwilę, dodając szkoły takie jak Boise State, Nevada i Utah State, ale ostatecznie MWC również je przejęło, a WAC opuściło biznes futbolowy.
Począwszy od 2026 roku będziemy mieć zasadniczo dwa Mountain Wests. Po pozornej implozji Pac-12, MWC zaangażowało się w burzę mózgów, rozważając nie tylko dodanie odrzuconych Pac-12 Oregon State i Washington State, ale także dodanie całkiem wielu innych programów i wprowadzenie wielopoziomowej struktury awansów i spadków. To oczywiście jest w sam raz dla mnie . Ostatecznie jednak Pac-12 zrobiło coś bardziej sprawdzonego: najechało MWC. Boise State, Fresno State, San Diego State i Utah State — szkoły, które wspólnie wygrały 12 z ostatnich 13 koron piłkarskich MWC — dołączą do OSU i Wazzu (oraz Gonzaga w sportach niepiłkarskich) w nowym Pac-12 w przyszłym sezonie. To będzie swego rodzaju MWC+, ale MWC wykonało wystarczająco dobrą robotę, powstrzymując innych przed dezercją, więc nadal jest przygotowane na całkiem zdrowe życie w 2026 roku i później. I hej, technicznie rzecz biorąc, nie jest za późno, aby wszyscy wrócili do tej kwestii spadku; po prostu mówię.
Niezależnie od tego, MWC w obecnej formie przetrwa jeszcze jeden sezon (podobnie jak teraz niezręczny układ harmonogramu z OSU i Wazzu). A faworyt jest strasznie znajomy. Przyjrzyjmy się Mountain West!
Co tydzień przez całe lato Bill Connelly będzie zapowiedź kolejnej konferencji FBS wyłącznie dla ESPN+, ostatecznie obejmując wszystkie 136 drużyn FBS. Zapowiedzi będą obejmować analizy z 2024 r., zapowiedzi z 2025 r. i podsumowania drużynowe. Oto MAC i Conference USA .
Z punktu widzenia czystej jakości, Boise State i UNLV wyprzedziły stawkę w 2024 roku. Broncos i Rebels byli w pierwszej czterdziestce drużyn, przy czym BSU uzyskało 12-0 przeciwko drużynom spoza College Football Playoff, a UNLV uzyskało 11-1 przeciwko drużynom spoza Boises. BSU dojechało Ashton Jeanty i zdecydowanie najgłębszy skład konferencji do szanowanego występu w pierwszym w historii 12-zespołowym CFP. (Broncos są zdecydowanie faworytami do ponownego zakwalifikowania się w tym sezonie).
Wszyscy pozostali w konferencji zajęli co najmniej 49 miejsc niżej niż BSU i UNLV, chociaż trzy zacięte zwycięstwa i dobra passa w połowie sezonu dały Colorado State solidną kampanię ośmiu zwycięstw. Na dole konferencji znajdowały się programy, które ciężko pracowały w pierwszym sezonie trenera (Nevada, SDSU, Wyoming), ostatnim sezonie (Utah State) lub w obu (New Mexico).
Tabela ciągłościTabela ciągłości bierze pod uwagę poziomy produkcji powracających zespołów (atak, obrona i ogólna), liczbę startów FBS w 2024 r. zarówno powracających, jak i przychodzących graczy oraz przybliżoną liczbę pierwszorocznych rezerwowych w składzie przed 2025 r. (Dlaczego „przybliżona”? Ponieważ szkoły czasami bardzo utrudniają ustalenie, kto był rezerwowym, a kto nie). Ciągłość to coraz trudniejsza sztuka w zarządzaniu składem, ale niektórym zespołom udaje się to lepiej niż innym.
To raczej niesprawiedliwe, że jedynym zespołem MWC, który plasuje się w pierwszej 60-tce pod względem powracającej produkcji lub powraca do co najmniej 200 startów z zeszłego roku, jest ten, który już był najlepszy w pokazie. Boise State musi zastąpić nieziemską supergwiazdę w Jeanty, a także doskonałych graczy, takich jak slot receiver Cam Camper, defensywny koniec Ahmed Hassanein, linebacker Andrew Simpson i nickel back Seyi Oladipo . Ale Broncos mają zdecydowanie najlepszą głębię w konferencji, na której mogą polegać, i prawdopodobnie nadal mają najwięcej gwiazd, dzięki powrotowi rozgrywającego Madduxa Madsena , tight end Matta Lautera , edge rushera Jaydena Virgin-Morgana i cornerbacków A'Marion McCoy i Jeremiah Earby . Ponadto, po przetrwaniu serii kontuzji w linii ofensywnej, Broncos mają niemal cały skład z dwoma zawodnikami w pierwszej linii, a zastępcy Jeanty'ego z 2024 roku (mianowicie Dylan Riley i Sire Gaines ) mogą stać się gwiazdami z większą liczbą szans.
Poza BSU mamy zasadniczo dwie kategorie drużyn: te, które wracają solidnie i mogą spodziewać się poprawy w tym roku (Wyoming, SJSU, Hawaii, SDSU, Air Force, Colorado State) i te, które będą wyglądać niemal zupełnie inaczej w tym sezonie (wszyscy inni). UNLV nadal może być drużyną wysokiej jakości — skład zawiera więcej byłych blue chipperów niż niektóre zespoły z konferencji Power — ale nowy trener Dan Mullen wystawi skład z 20 nowymi starterami.
Projekcje na rok 2025Być może nie jest zaskakujące, że BSU zaczyna daleko przed resztą. Tymczasem dwa zespoły na dole lub blisko dołu (Utah State i New Mexico) wprowadzają nowych pracowników, których naprawdę lubię (odpowiednio Bronco Mendenhall i Jason Eck) i podejrzewam, że jeden z nich może znacznie przewyższyć oczekiwania na starcie. Tylko nie pytajcie, który.
Jedną z kluczowych cech tych prognoz przedsezonowych jest konserwatyzm. Biorąc pod uwagę ilość niepewności, jaka istnieje tak daleko w przyszłość, wrzucam do tych prognoz sporo rozbieżności, dlatego widzisz Boise State z tak znaczącą przewagą i tylko 37% szans na wygranie tytułu. Założę się, że kursy są znacznie wyższe, ale w tym sporcie nieoczekiwane rzeczy zdarzają się dość często.
Pięć najlepszych gier 2025 rokuDo każdego podglądu wybieram pięć gier konferencyjnych, które charakteryzują się (a) najwyższymi łącznymi ocenami SP+ dla obu drużyn i (b) przewidywaną przewagą punktową poniżej 10 punktów. Ponieważ Boise State nie ma ani jednego meczu przewidywanego w granicach jednocyfrowych przez cały rok, nieco naginamy zasady: Oto trzy gry, które pasują do tych parametrów, plus dwie ogromne okazje poza konferencją.
UCLA kontra UNLV (6 września) . Po niemal całkowitym rozmontowaniu składu (drugim w ciągu trzech lat), UNLV może być niemal wszystkim w 2025 roku. Jeśli Mullen i spółka zdołają wygenerować natychmiastową siłę napędową i potencjał wzrostu, ten mecz może być w zasięgu Rebels. Tak czy inaczej, dość szybko dowiemy się wszystkiego, co musimy wiedzieć o Rebels.
Boise State w Notre Dame (4 października) . BSU ma naprawdę atrakcyjny harmonogram meczów poza konferencją, który obejmuje wyjazd do USF w 1. tygodniu, wizytę Appalachian State w 5. tygodniu i ten pokazowy mecz, wyjazd do South Bend w 6. tygodniu. Notre Dame jest prawdopodobnie zbyt dobre, aby uczynić z tego okazję do wielkiej niespodzianki, ale dowiemy się, jak Broncos bez Jeanty'ego mogą konkurować z drużynami z pierwszej dziesiątki. To przydatny punkt danych.
Air Force w UNLV (11 października) . Podczas gdy BSU zaczyna z dużą przewagą, cztery drużyny mają 7-12% szans na tytuł konferencji, a dwie z nich spotkają się w Vegas w 7. tygodniu. Rebels mogą mieć 6-0 po tym meczu (z wyjazdem do BSU na pokładzie), ale jeśli to bardziej sezon twardego resetu, mogą mieć również około 3-3 lub 2-4.
UNLV kontra Colorado State (8 listopada) . To siódmy z rzędu mecz CSU, który obecnie jest przewidywany w granicach sześciu punktów, według SP+. Podobnie jak UNLV, Rams mogą być niemal wszystkim w tym sezonie.
Fresno State w San Jose State (29 listopada) . Fresno State przechodzi w tym roku dość trudny reset, ale poziom talentu nadal wydaje się przyzwoity; SJSU tymczasem nie będzie potrzebowało aż tylu przerw, aby zdobyć status najlepszego poza Boise.
Kandydaci do tytułu konferencji (a zatem i CFP) 
Trener główny : Spencer Danielson (drugi pełny rok, 15-3 w klasyfikacji generalnej)
Prognoza na rok 2025 : 33. miejsce w SP+, średnia wygranych 9,8 (7,1 w Mountain West)
Boise State rzeczywiście było klasą Grupy 5 w zeszłym sezonie, jadąc na finale Heismana na wyżyny niewidziane od ponad dekady. Broncos przegrali tylko z późniejszym mistrzem Big Ten Oregon w sezonie regularnym, a Ducks potrzebowali kilku powrotnych przyłożeń, aby ich odeprzeć. I tylko słaby początek powstrzymał ich przed Penn State w CFP: ewidentnie zardzewiali po wolnym w pierwszej rundzie, nie trafili gola polowego w swoim pierwszym ataku i pozwolili na dwa przyłożenia w ciągu trzech minut; ten 17-punktowy zamach zrobił ogromną różnicę w ostatecznej przegranej 17 punktami. Ostatecznie przewyższyli PSU o 25 jardów, ale wczesne uszkodzenia były zbyt duże.
Czas na kolejną próbę. BSU szczyci się solidną bazą NIL i całym wsparciem programowym, które pozwoliło mu stać się wzorcowym programem średniej wielkości 15-20 lat temu. Gdyby awanse i spadki rzeczywiście istniały w tym sporcie, byłby to program najwyższej ligi. Zamiast tego walczy z rosnącym trendem „mający kontra niemający”, a bramki są coraz dalej. Mimo to Broncos prawdopodobnie znów będą niesamowicie dobrzy w 2025 roku. Dzięki wspomnianym powyżej meczom poza konferencją, a także wczesnosezonowej wizycie w tym, co może być odradzającym się Air Force, zagrają w serii ekscytujących wczesnych meczów, a mając wciąż dostępną gwiazdę, powinni być gotowi na wyzwanie.
Mając na uwadze kluczowych powracających graczy, o których wspomniano powyżej, Spencer Danielson nie musiał szaleć w portalu transferowym. Ale wykonał dobrą robotę, dodając sprawdzonych zawodników MWC, takich jak rozgrywający Malik Sherrod (Fresno State) i defensywny rozgrywający Dion Washington (Hawaje), ekscytujące lokalne gwiazdy FCS, takie jak defensywny rozgrywający Malakai Williams (Idaho) i safety Derek Ganter Jr. (Eastern Washington), a także ofensywnego liniowego Milesa Walkera (Ohio State) i obrońcę Jadena Mickeya (Notre Dame), kilku byłych rekrutów z najwyższej półki, którzy nie mogli znaleźć miejsca w elitarnych programach.
Dziwne, ale jest więcej pytań o korpus odbierający niż o jednostkę running back bez Jeanty'ego. Jeanty był jednym z nich, ale między Sherrodem, byłym gwiazdorskim rekrutem Jambresem Dubarem i dynamitowymi młodymi zawodnikami Dylanem Rileyem i Sire Gainesem, BSU nadal ma najlepszą salę RB w konferencji. Gaines jest szczególnie intrygujący: stracił cały sezon z powodu kontuzji w meczu 3 po zdobyciu 200 jardów w zaledwie 23 dotknięciach (20 prób, trzy przyjęcia). Może stać się wyjątkowy wcześniej niż później. Jednak bez Campera ktoś niesprawdzony będzie musiał przebić się na WR. Ścisły koniec Matt Lauter (619 jardów, siedem TD) jest doskonały, a Latrell Caples (473 jardy, pięć TD) jest niezawodny, ale Camper miał średnio 15,6 jarda na przyjęcie, a żaden powracający wideout nie miał średnio więcej niż 12,5.
Jeśli Maddux Madsen (3018 jardów, 23 TD) ma potrzebnych mu łapaczy podań, trudno znaleźć obawy gdzie indziej. Obrona nadal ma jednych z najlepszych rozgrywających MWC (zwłaszcza Jaydena Virgin-Morgana), a linia ofensywna powraca z 10 z 11 graczy, którzy przynajmniej raz zaczynali w zeszłym sezonie. Posiadanie Jeanty w zeszłym sezonie dało BSU szczególnie wysoki pułap; przynajmniej BSU ma zdecydowanie najwyższy pułap spośród wszystkich drużyn z Grupy 5 w 2025 roku.
Trener główny : Dan Mullen (pierwszy rok)
Prognoza na rok 2025 : 75. miejsce w SP+, średnia wygranych: 7,8 (5,2 w Mountain West)
Podczas gdy Deion Sanders zyskał najwięcej rozgłosu dwa lata temu, gdy przybył do Kolorado i zmienił niemal cały skład w ciągu jednego okresu poza sezonem, Barry Odom zasadniczo zrobił to samo w UNLV, i z lepszymi natychmiastowymi wynikami. CU potrzebowało roku, aby wygenerować jakikolwiek prawdziwy postęp, ale Rebels Odoma natychmiast wznieśli się z 5-7 do 9-4 w 2023 r., a następnie wystawili to, co było, według SP+, ich najlepszą drużyną w historii w 2024 r.
5 najlepszych drużyn UNLV wszech czasów według SP+
2024 (11-3, 36. w SP+)
1984 (11-2, 40.)
1980 (7-4, 42.)
1979 (10-2, 53.)
1978 (7-4, 57.)
W ciągu 28 lat przed przybyciem Odoma, UNLV osiągał średnio 3,3 zwycięstw na sezon, w 13 latach osiągał dwa lub mniej zwycięstw, a tylko w trzech sześć lub więcej zwycięstw. Następnie Rebels wygrali 20 w ciągu dwóch lat pod wodzą Odoma. Teraz jest w Purdue.
Kiedy osiągasz znacznie więcej niż twoja historyczna norma, a następnie tracisz głównego trenera, który zaprojektował te ponadprzeciętne osiągnięcia, to zazwyczaj jest to żelazna gwarancja natychmiastowego regresu . Ale wraz z transferami i natychmiastowymi przebudowami, które stają się coraz bardziej normą, historia może znaczyć trochę mniej niż kiedyś. UNLV zastąpił Odoma prawie najbardziej sprawdzonym dostępnym trenerem — w 13 sezonach w Mississippi State i na Florydzie, Dan Mullen wygrał co najmniej osiem meczów osiem razy z sześcioma miejscami w pierwszej piętnastce SP+ — i będzie nadzorował skład pełen byłych blue-chipperów i/lub zawodników podpisujących kontrakty z Power-Conference. Wśród nich:
QB : Anthony Colandrea (Wirginia) i Alex Orji (Michigan)
RB : Jaylon Glover (Utah) i Keyvone Lee (Penn State/Mississippi State)
WR : Daejon Reynolds (Floryda/Pitt), Troy Omeire (Teksas/stan Arizona), JoJo Earle (TCU/Alabama), Koy Moore (LSU/Auburn/WKU), Taeshaun Lyons (Utah)
OL : Ben Christman (Ohio State/Kentucky), Malik McGowan (Karolina Północna)
DL : Chief Borders (Floryda/Pitt), Tunmise Adeleye (Texas A&M/TXST), Jalen Lee (LSU)
LB : Elias Rudolph (Miami), Isaiah Patterson (UCLA)
DB : Denver Harris (Texas A&M/UTSA), Laterrance Welch (LSU/Arizona State), Jake Pope (Georgia)
Według moich obliczeń w składzie jest 16 byłych blue chipperów. I prawie żaden z nich nie grał wcześniej ze sobą. Łatwo zobaczyć, jak to wszystko pięknie się układa, szczególnie w ataku, gdzie zespoły Mullena prawie zawsze były solidne, a Mullen zatrudnił intrygującego młodego koordynatora w osobie Coreya Dennisa. Ale to także gigantyczny eksperyment z chemią, który może pójść nie tak w dość oczywisty sposób. Niepewność sprawia, że UNLV jest jedną z bardziej intrygujących drużyn w kraju; sprawia również, że trudno jest prognozować z pewnością siebie.
Trener główny : Ken Niumatalolo (drugi rok, 7-6 w klasyfikacji generalnej)
Prognoza na rok 2025 : 83. miejsce w SP+, średnia wygranych: 7,3 (5,3 w Mountain West)
Technicznie rzecz biorąc, San Jose State pogorszyło się w pierwszym sezonie Kena Niumatalolo na stanowisku. Spartanie zajmowali odpowiednio 79. i 77. miejsce w SP+, w dwóch ostatnich sezonach Brenta Brennana (2022-23), a następnie spadli na 92. miejsce w zeszłym sezonie. Ale biorąc pod uwagę, co mogło się wydarzyć, było to całkiem imponujące. SJSU zajęło 129. miejsce pod względem powracającej produkcji, a zatrudnienie Niumatalolo, trenera kariery z potrójną opcją, który obiecał, że nie będzie korzystał z potrójnej opcji w San Jose, wiązało się z pewną niepewnością. Atak generował solidną wydajność z tożsamością szybkich podań, która prawie przypominała atak z linii bocznej do linii bocznej; zatrudnienie koordynatora Craiga Stutzmanna, który ma zarówno wpływy biegu i strzału, jak i nalotu, wydaje się całkiem inspirującym wyborem. Tymczasem obrona koordynatora Holdover Derricka Oduma wykonała przyzwoitą rutynę bend-don't-break, mimo że musiała wystawić co najmniej raz 22 różnych graczy (po stracie ośmiu starterów z 2023 r.). To, że spadli tylko z 88. na 92. miejsce w defensywnym SP+, było zwycięstwem, a 7-6, nawet przy lekkim potknięciem w SP+, wydawało się piekielnie dobrym punktem wyjścia dla ery Niu.
Według standardów MWC, SJSU cieszy się całkiem solidną ciągłością zmierzając w kierunku Roku 2, powracając do swojego najlepszego rozgrywającego ( Walker Eget ) i atakującego ( Floyd Chalk IV ), plus około dwóch trzecich startów linii ofensywnej i 14 z 22 obrońców, którzy zaczęli przynajmniej raz. Korpus odbierający potrzebował zmiany po stracie pięciu z siedmiu facetów z co najmniej 15 przyjęciami, ale Niumatalolo sprowadził czterech transferów odbiorców (wśród nich: Masona Starlinga z Cal, Lelanda Smitha z Purdue i Danny'ego Scudero z Sacramento State) i parę JUCO. Obrońcy stracili również czterech z pięciu najlepszych w zeszłym roku, a Niumatalolo pozyskał blue chip transferów w postaci Caleba Presleya (Washington) i Malikiego Crawforda (USC), plus trzech kolejnych JUCO.
Tam, gdzie były luki, Niumatalolo wydawał się je całkiem dobrze wypełniać. Ale rywalizacja o MWC będzie wymagała wyłonienia kilku nowych gwiazd. Gdybym stworzył listę „najlepszych graczy SJSU” pod koniec zeszłego sezonu, pierwsza piątka prawdopodobnie składałaby się z rozgrywającego Nicka Nasha, obrońcy DJ Harveya , defensywnego rozgrywającego Soane'a Toi , prawego obrońcy Marista Talavou i defensywnego rozgrywającego Johna Warda . Wszyscy odeszli. Atak nadal ma Egeta, Chalka (który miał średnio 0,3 niecelnych ataków na dotknięcie) i 400-jardowego rozgrywającego Matthew Colemana , a obrona nadal ma znakomitych linebackerów w Jordanie Pollardzie i Tanieli Latu oraz safety Isiah Revis . Ale podczas gdy doświadczenie i ciągłość są znacznie wyższe niż rok temu, znana moc gwiazd jest znacznie niższa. Gdyby zaproponowano im taką wymianę, wielu trenerów prawdopodobnie by ją przyjęło, ale jeszcze nie wiemy wszystkiego, co musimy wiedzieć o zaletach SJSU.
Kilka przerw od biegu 
Trener główny : Matt Entz (pierwszy rok)
Prognoza na rok 2025 : 89. miejsce w SP+, 6,5 średnich wygranych (4,5 w Mountain West)
Matt Entz był mentorem niektórych z najstabilniejszych mniejszych jednostek szkolnych w niedawnej historii. Pełnił funkcję koordynatora defensywy dla Chrisa Kliemana z North Dakota State, Marka Farleya z Northern Iowa i Boba Nielsona z South Dakota (w Western Illinois) i spędził pięć lat jako główny trener najstabilniejszego ze wszystkich programów, NDSU. Bison trochę się poślizgnęli (według ich standardów) pod koniec jego kadencji, ale niewielu trenerów było tak regularnie narażonych i zaangażowanych w budowanie kultury na wysokim poziomie. A w 2024 roku, jego jedynym roku jako trenera linebackerów USC, pomógł Trojans awansować z 105. na 48. miejsce w defensywnym SP+.
Fresno State z pewnością przeszło przez pewne wzloty i upadki w XXI wieku - przeszli od 11-2 w 2013 do 1-11 w 2016 i z powrotem do 10-4 w 2017. A z powodu wzlotów i upadków problemów zdrowotnych Jeffa Tedforda - został zatrudniony zarówno w 2017, jak i 2022 roku i musiał odejść w ciągu trzech lat za każdym razem - nie było tak dużej stabilności w biurze jak zwykle. Mimo to Bulldogs wygrali dwucyfrowe mecze przynajmniej raz pod wodzą czterech różnych trenerów w tym stuleciu. W Fresno możesz wygrać dużo.
W tym roku Entz będzie musiał po prostu zorientować się, co ma. Nie ma już dwóch najlepszych podających z zeszłego roku, trzech najlepszych odbiorców, trzech najlepszych liniowych ofensywnych i 11 z 16 obrońców z co najmniej 300 przyłożeniami; wśród ponad 20 przychodzących transferów jest para podających z 2700 jardami ( EJ Warner z Rice i Carson Conklin z Sacramento State), były czterogwiazdkowy rozgrywający ( Rayshon Luke z Arizony), para trzygwiazdkowych odbiorców z drugiego roku ( Ezekiel Avit z Maryland i Jahlil McClain z Louisville) i jeden z moich ulubionych transferów z mniejszych szkół cyklu 2025, Drake's Finn Claypool (17,5 TFL, 10 sacków w zeszłym roku).
Luke i powracający Elijah Gilliam i Bryson Donelson prawdopodobnie mogą spodziewać się, że w tym roku będą musieli dźwigać ciężki ciężar -- pomijając USC, prawie wszyscy pracodawcy Entza w ciągu ostatnich 15 lat byli wielkimi zwolennikami fizycznej gry biegowej i uzupełniającej piłki -- i chociaż obrona nie ma niesamowitych rozmiarów, zna rozgrywających, takich jak edge rusher Korey Foreman , corner Al'zillion Hamilton i potencjalnie Claypool. Nie wiem, jakich natychmiastowych postępów można się spodziewać, ale wydaje się, że to solidne połączenie stabilnego trenera i programu poszukującego stabilności.
Trener główny : Troy Calhoun (29. rok, 135-89 w klasyfikacji generalnej)
Prognoza na rok 2025 : 94. miejsce w SP+, średnia wygranych: 6,2 (4,1 w Mountain West)
W ciągu ostatnich ośmiu pełnych sezonów, Falcons Sił Powietrznych Troya Calhouna wygrali co najmniej dziewięć gier pięć razy i trzy razy skończyli poniżej .500. Albo elementy są na swoim miejscu, albo nie. Po szczególnie imponującej serii w imponującej kadencji Calhouna — Falcons wygrali 40 gier w ciągu czterech pełnych sezonów od 2019 do 23 — stracili ogromną liczbę talentów z drużyny z 2023 roku i zajęli ostatnie miejsce w kraju pod względem powracającej produkcji z jedną z najniższych średnich w ostatnich latach. Nie było więc wielkim zaskoczeniem, gdy zaczęli 2024 rok głośno śmierdząc. Przewidywano, że spadną z 45. na 88. miejsce w SP+, zamiast tego osiągnęli poniżej prognoz o 13,0 punktów na mecz w ciągu siedmiu gier i załamali się na 1-6 i 125. miejscu.
Przegrany sezon stał się pod koniec zachęcający: w ciągu ostatnich pięciu gier Falcons przekroczyli prognozy o średnio 17,7 punktów na grę, a po przegranej 20-3 z Army, która zepchnęła ich do 1-7, wygrali ostatnie cztery gry, najbardziej imponująco niszcząc Oregon State 28-0. Średnie za cały sezon nadal nie były świetne, ale podobnie jak w przypadku Michigan, Air Force zasadniczo odnotowało spadek liczby wygranych o połowę w porównaniu z poprzednim sezonem, ale mimo to nadal było w dobrym nastroju.
Prognozy SP+ są nadal dość ostrożne — Falcons mają awansować tylko z 111. na 94. miejsce (i ponownie nie mają dużego doświadczenia jako rozgrywający) — ale mogą pochwalić się dużym doświadczeniem w okopach i powracającym gwiazdorskim obrońcą Paytonem Zdroikiem (11 TFL pomimo kontuzji w 2024 r.). To powinno być uważane za solidny powód do optymizmu.
Josh Johnson najprawdopodobniej rozpocznie jako QB. Z jednym startem i 48 snapami w zeszłym sezonie, wyprodukował najwięcej „opcji quarterbacka!” wykresu podań, jaki można sobie wyobrazić, rzucając trzy przechwyty z trzema celnymi podaniami na ponad 25 jardów... w zaledwie 14 podaniach.
Johnson miał również 15, 20 i 42 jardy wśród 13 niesack carrys. Starsi slot backowie Cade Harris i Kade Frew również mają potencjał do wielkich zagrań, a fullbackowie Dylan Carson i Owen Allen są również skuteczni. Nie będziemy wiedzieć, czy Johnson poradzi sobie ze wszystkimi wymaganiami, dopóki tego nie zobaczymy, ale jeśli jest solidny, Air Force prawdopodobnie też.
Trener główny : Jay Norvell (czwarty rok, 16-21 w sumie)
Prognoza na rok 2025 : 97. miejsce w SP+, średnia wygranych 5,9 (3,9 w Mountain West)
Sezon 2024 drużyny Colorado State możemy opisać na dwa sposoby.
Pierwszy sposób: Rams Jaya Norvella jechali na fali wznoszącej w połowie sezonu i pięciu wygranych z rzędu, co jest niewiarygodne, do swojego pierwszego bowl od ośmiu lat. To przyzwoita interpretacja. Obrona CSU była naprawdę silna podczas passy zwycięstw, osiągając szczyt, gdy powstrzymała silny atak Nowego Meksyku w zwycięstwie 17-6. Standard spadł pod koniec, ale CSU nadal rzucało.
Drugi sposób: CSU pokonało słabe drużyny i przegrało z dobrymi drużynami. To prawdopodobnie lepsza interpretacja.
CSU kontra SP+ najlepsze 90 drużyn : bilans 0-4, średni wynik: przeciwnik 37,8, CSU 12,0
CSU kontra 91. lub gorszy : bilans 8-1, średni wynik: CSU 29,9, przeciwnik 20,4
Rams poprawili się tylko trochę w 2024 roku, ale stworzyli więcej dużych zagrań i mniej strat niż przeciwnicy, byli dość agresywni w trzeciej i czwartej próbie, pozostali wystarczająco zdrowi, aby utrzymać stabilny skład i wypracowali najlepszy wynik od dekady. Nie był to najbardziej trwały przepis na sukces, ale Norvel nie spoczął na laurach w tym okresie poza sezonem. Sprowadził zarówno gwiazdy z mniejszych szkół — wśród nich: rozgrywającego Taya Laniera (Northern Arizona), atakującego Paula Tangelo (St. Francis) i obrońcę Lemondre Joe (Missouri State) — jak i byłych graczy blue-chipper, takich jak rozgrywający Kojo Antwi (Ohio State) i obrońcy Jahari Rogers (SMU) i CJ Blocker (Utah). Weterani tacy jak rozgrywający Vann Schield (który przeszedł z CSU-Pueblo do Colorado State, a następnie z Northern Arizona z powrotem do Colorado State), obrońca Moso'oipala Tuitele (Nowy Meksyk) i środkowy obrońca Jacob Ellis (Iowa State) również powinni natychmiast wspomóc drużynę.
Nikt nie przyniósł więcej startów FBS przez portal niż CSU, a to było dość istotne. Atak rzeczywiście powraca do kluczowych elementów, takich jak rozgrywający Brayden Fowler-Nicolosi (2796 jardów, 14 TD), odbiorca Armani Winfield i prawy rozgrywający Aaron Karas , ale a) Winfield jest jedynym z pięciu najlepszych odbiorcami w zeszłym roku, który powraca, i b) obrona powraca tylko do jednego startera. Po dobrym przełomie w meczu pucharowym, chciałoby się myśleć, że CSU jest gotowe zrobić kolejny krok naprzód. Ale biorąc pod uwagę obroty — i niepewne liczby bazowe — myślę, że 2025 będzie bardziej próbą utrwalenia zysków poprzez ponowne rzucanie.
Trener główny : Sean Lewis (drugi rok, 3-9 w klasyfikacji generalnej)
Prognoza na rok 2025 : 102. miejsce w SP+, średnia wygranych: 5,7 (3,7 w Mountain West)
Sezon SDSU 2024 uznamy za dobrą, staromodną sytuację Roku 0. Sean Lewis wykonał cudowną pracę w Kent State — Golden Flashes zakończyli sezon z wynikiem .500 lub lepszym sześć razy w ciągu ostatnich 37 lat, a trzy razy miało to miejsce w pięcioletniej kadencji Lewisa (2018-22) — ale nawet tam osiągnął wynik 2-10 w swoim pierwszym sezonie. Miał mnóstwo pracy w 2024 r., próbując ulepszyć atak SDSU z tego, co Brady Hoke faktycznie próbował tam zrobić, do czegoś przypominającego atak XXI wieku. Sprowadził wielu transferów, ale nic nie wyszło, a obrona, która załamała się w 2023 r., również nie stała się lepsza. SDSU wystawiło swój najgorszy zespół, z najgorszym rekordem, od 2008 r. Kiepska sprawa.
Po wydaniu mulligana stawka wzrasta w 2025 r. SDSU będzie miało nowego rozgrywającego i prawie całkowicie nowy korpus umiejętności tej jesieni, ale to może nie być zła rzecz. Michigan Jayden Denegal wydaje się być faworytem na pozycji rozgrywającego, chociaż były podwójny zagrożenie Central Michigan Bert Emanuel Jr. jest zawsze intrygujący; zeszłoroczna trójka najlepszych RB i siedmiu z ośmiu WR/TE odeszła, ale transfer Coastal Carolina Christian Washington i junior Lucky Sutton mogą być solidni na pozycji running back, a połączenie studentów drugiego roku (i byłych gwiazdorskich rekrutów) Jordana Napiera i Jerry'ego McClure'a oraz transferu Northwestern State Mylesa Kitt-Dentona wydaje się mieć solidny potencjał na pozycji receivera. Linia ofensywna jest doświadczona i ogromna, chociaż oczywiście nie była szczególnie skuteczna w zeszłym roku.
Obrona cieszy się całkiem solidną ciągłością, choć nadzieja jest taka, że niektórzy nowicjusze wcisną się do składu. Zewnętrzny linebacker Trey White (21,5 TFL, 12,5 sacka) jest jednym z najbardziej dominujących obrońców w MWC, ale będzie potrzebował pomocy, a nadzieja jest taka, że transfery takie jak defensywny rozgrywający Malachi Finau (Hawaje), defensywny koniec Niles King (12 TFL w Grand Valley State) i linebacker Mister Williams (13 TFL w Incarnate Word) zapewnią ją dość szybko.
SDSU wygrało co najmniej 10 gier pięć razy w sześciu pełnych sezonach od 2015 do 2021, ale liczba wygranych spadła przez trzy kolejne lata. Lewis zyskał pewną korzyść z wątpliwości, ale skończy się to wraz z kolejnym słabym sezonem.
Trener główny : Jay Sawvel (drugi rok, 3-9 w klasyfikacji generalnej)
Prognoza na rok 2025 : 105. miejsce w SP+, średnia wygranych: 5,4 (3,6 w Mountain West)
Przez większość z 10 sezonów Craiga Bohla na stanowisku trenera Wyoming można było liczyć na obronę: Cowboys osiągnęli średnio 40,6 defensywnego rankingu SP+ w latach 2017–2023 i kończyli sezon z wynikiem .500 lub wyższym w siedmiu kolejnych (pełnych) sezonach.
Naturalnie, gdy Bohl przeszedł na emeryturę po 2023 roku, koordynator defensywy Jay Sawvel został awansowany, aby go zastąpić. A potem awansował Bohla -- trenera linebackerów Aarona Bohla -- aby go zastąpić na stanowisku koordynatora. To wszystko ma sens. Ale Wyoming nadal spadło z 9-4 do 3-9. Atak zniknął, notując najgorszy wskaźnik SP+ ofensywny szkoły od lat 40., a obrona spadła na 96. miejsce w defensywnym SP+. Poprawiła się pod koniec sezonu, ale następnie straciła 11 z 14 graczy po ponad 250 akcjach.
Sawvel podpisał 13 transferów (plus trzy JUCO) w celu przywrócenia obrony na właściwe tory, a wśród nich był dość powszechny motyw: Osiem z 13 transferów pochodziło z FCS lub niższych. End Brayden Wilson (Weber State), OLB Brayden Johnson (Oklahoma Baptist) i safety Enock Sibomana (NDSU) są prawdopodobnie najbardziej dynamiczni z całej grupy, ale całkiem sporo z nich będzie musiało zostać, jeśli Wyoming ma mieć jakąkolwiek głębię. Wilson, transfer FAU Chisom Ifeanyi i powracający Tyce Westland i Ben Florentine mogliby utworzyć podstawę solidnej linii, ale korpus linebackerów zaczyna całkowicie od nowa, a żaden powracający DB nie wyróżnił się.
Atak ma solidną ciągłość, na dobre i na złe. Kaden Anderson przejął rolę rozgrywającego pod koniec swojego pierwszego sezonu w czerwonej koszulce i był znakomity przeciwko Nowemu Meksykowi (przeciwko innym przeciwnikom, nie tak bardzo), a wszyscy oprócz jednego regularnego liniowego O wracają. Korpus umiejętności ma wszystkie rozmiary, jakich można sobie życzyć — ciasny koniec John Michael Gyllenborg (6 stóp 5 cali, 250) jest doskonały, QB-turned-TE Evan Svoboda (również 6 stóp 5 cali, 250) jest wysportowany, a running back Sam Scott (6 stóp 2 cale, 230) może odbijać się od obrońców między atakami. Ale żaden z tych rozmiarów nie przeszkodził Wyoming w uzyskaniu zera lub mniej jardów w 36% akcji w zeszłym roku (119. w FBS), a duże zagrania były przewidywalnie trudne do zdobycia. Anderson i specjalista od tras go Jaylen Sargent mogliby stworzyć interesujący duet, ale najlepszą rzeczą, jaką ma ten atak, jest naprawdę nisko zawieszona poprzeczka.
Trener główny : Timmy Chang (czwarty rok, 13-25 w klasyfikacji generalnej)
Prognoza na rok 2025 : 108. miejsce w SP+, 5,5 średnich wygranych (3,4 w Mountain West)
W liceum Bishop Gorman w Las Vegas, urodzony w Honolulu Micah Alejado rzucił 125 przyłożeń w karierze z zaledwie czterema INT. Był najlepszym juniorem roku w MaxPreps (miał trzy gwiazdki w rankingu według skautów ESPN). Tylko jego wzrost 5 stóp 10 cali, 180 funtów utrzymywał listę ofert w ryzach. A w małej próbce w zeszłym sezonie rozpalił wyobraźnię. W finale sezonu na Hawajach przeciwko Nowemu Meksykowi rzucił na 469 jardów z pięcioma przyłożeniami, bez przechwytów, bez sacków i 54 jardami biegu. Czy obrona Nowego Meksyku była okropna? Tak. Czy Alejado nadal był niesamowity? Również tak. Był niemal w stylu Timmy'ego Changa. (Główny trener Hawajów jest trzeci na liście wszech czasów FBS pod względem jardów podań).
Wiodące odbiorniki PoFele Ashlock i Nick Cenacle Return, podobnie jak czterech liniowców z początkowym doświadczeniem, a bieganie Landon Sims i Cam Barfield są solidnymi łapaczami. Głębokość może być poważnym problemem-żaden inny powracający szeroko zakrojony nie złapał więcej niż sześć podań, a cała linia O drugiej linii może składać się z pierwszoklasistów i czerwonej koszulki. Ale chociaż Hawaje nie zajmowały wyższych niż 83. w ofensywnym SP+ od 2019 roku, zobaczyliśmy coś ekscytującego pod koniec ubiegłego sezonu.
Uzyskaliśmy również okiem na półkonkurencyjną obronę. W pierwszym sezonie Dennisa Thurmana jako koordynatora Hawaje skoczyły z 121 do 89. w defensywnym SP+ dzięki zapobieganiu dużej gry i solidnej pracy trzeciej. Spośród 20 graczy z ponad 200 snapami w zeszłym sezonie, 11 powrót, w tym Rushers Elijah Robinson i Jackie Johnson III , uciekający linebackers Logan Taylor i Jamih Otis oraz Nickel Back Back Back. Chang wykonał także interesujące prace w portalu, dodając między innymi sprzęt De'jon Benton (USC przez Nowy Meksyk), End Qwyn Williams (Ohio Dominikan) i bezpieczeństwo Tim Malo (Brown). Na papierze jest to najgłębsza i najbardziej sprawdzona obrona na Hawajach od jakiegoś czasu. (Przyznaję, ten bar jest niski.)
SP+ nie jest zaprogramowany do przesadnej reakcji na próbkę QB o jednej grze, tak jak ja, ale nadal daje Hawaje 50-50 szans na osiągnięcie kwalifikowalności do miski po raz pierwszy pod Chang. Jeśli Alejado jest prawdziwą ofertą, a Hawaii Overachieves, nagle jest harmonogramem ciężkim rzucaniem-jedna prawdopodobna wygrana, trzy prawdopodobne straty i osiem rzutowanych gier z jednym wynikiem (w tym wizyta w Stanford w tygodniu)-zaczyna wyglądać okropnie sprzyjając wielkiemu roku. Alejado sprawia, że Hawaje jest ogromną kartą wieloznaczną w 2025 roku.
Po prostu szukam ścieżki do 6-6 
Główny trener : Bronco Mendenhall (pierwszy rok)
2025 Projekcja : 119. w SP+, 4,3 średnie wygrane (2,7 na górze zachodzie)
W dwóch ostatnich napisach mówiłem o młodych QB, generując emocje, podpalając Nowy Meksyk. Samo to mówi, że samotny sezon Bronco Mendenhall w UNM nie był doskonały. Jego Lobos zajął 132. miejsce w Defensywnym SP+, który ograniczył ich na 5-7 pomimo ekscytującego przestępstwa.
Mimo to 5-7 był najlepszym rekordem LOBOS od 2016 roku. Po dwóch sezonach po pobycie w Wirginii Mendenhall udowodnił, że nadal może być dość kreatywnym i zaradnym trenerem. Potem opuścił UNM, aby wrócić do swojego rodzinnego stanu. Przejmuje program w stanie Utah, który po wygraniu co najmniej dziewięciu gier pięciokrotnie w dziewięciu pełnych sezonach od 2012-21, doznał trzech prostych sezonów przegranych.
Zarastność Mendenhall będzie musiała się przydać. Przestępstwo Ussu nie zwraca nikogo, kto rozpoczął więcej niż sześć gier, a obrona powraca tylko trzech startujących. (Z drugiej strony obrona była całkowicie straszna.) Mendenhall przyniósł prawie 30 transferów (w tym sześć z Nowego Meksyku), a także osiem jukos, sześć w obronie. Defensywny sprzęt Gabriel Iniguez Jr. , Linebacker John Miller i były obrońca UNM Noah Avinger to solidne elementy konstrukcyjne, ale przestępstwo może mieć większy potencjał z bramy dzięki zapleczu rozgrywającego Brysona Barnesa (który świecił pod koniec 2024 r.) I przeniesienie Javen Jacobs (UNM) i Miles Davis (BYU). Oczywiście linia jest całkowitą pustą tablicą.
Jest tu straszny brak znanych ilości, a przebłyski jakości mogą być sporadyczne. Ale Mendenhall udowodnił, że będzie namówił wszystko, co może z listy, a harmonogram z sześcioma przeciwnikami przewidywał 94 lub gorszy w SP+, powinien nadal wygrać.
Główny trener : Jeff Choate (drugi rok, ogólnie 3-10)
2025 Projekcja : 124. w SP+, 4,1 Średnie wygrane (2,4 na górze zachodzie)
Wyglądało na to, że Nevada miała na chwilę coś idzie w 2024 r., Pierwszy sezon Jeffa Choate'a. Wolf Pack zaczął 3-4, prawie odrzucając SMU związaną z CFP w otwieraczu i denerwując stan Oregon i Troy. Zachwycili się przeciwko projektom SP+ o 11,8 punktu na mecz w tym okresie i krótko skoczyli na 99. miejsce w SP+.
Następnie przegrali ostatnie sześć gier. Pokazali dobrze stratę 28-21 z Boise State, ale przegrali trzy inne gry o co najmniej 17 punktów i spadli z powrotem do 117. w SP+. I każde utrzymujące się pędu zostało sporządzone wraz z utratą ofensywnego koordynatora Matta Lubicka i około 18 starterów.
Choate wykonał solidne prace w portalu, lądując siedmiu graczy z rozpoczęciem doświadczenia FBS i intrygującymi transferami FCS, takimi jak ofensywni liniowcy Hadine Diaby (stan Tennessee) i Jack Foster (Idaho), defensywny Sam Cook (SE Missouri State), linebacker Nakian Jackson (Sacramento State), Rornebback Murvin Kenion III (Sacramento State) i Ball Safety Safety Safety Safety Safety Safety Safety) . Jeśli przekazują obronę i kombinację rozgrywającego rozgrywającego Chubba Purdy , weteranów, Marcus Bellon i przeniesienia Nicka Remperta (North Texas) i Jordan Brown (Texas Tech) kliknięcia, plecak może ponownie zaskoczyć w pierwszej połowie 2024 r., Ale kiedy wyjechałeś 7-30 w ciągu ostatnich trzech sezonów. Uwielbiałem wynajęć Choate-był dobry jako główny trener stanu Montana, służył trzy sezony jako koordynator obrony w Teksasie i ma wszystkie doświadczenie MWC, jakie możesz chcieć. Ale nadal wydaje się, że ma górę do wspinania się w Reno.
Główny trener : Jason Eck (pierwszy rok)
2025 Projekcja : 130. w SP+, 3,6 średnie wygrane (2,2 na górze Zachodniej)
Jestem frajerem historii sukcesu Big Sky. Oznacza to, że jestem wielkim facetem Jasona Eck. Idaho wygrał zaledwie 15 meczów w czterech sezonach w FCS, kiedy Eck przejął, ale w ciągu trzech lat poprowadził Wandali do 26 zwycięstw i trzech występów w play -off (dwa ćwierćfinały). Były trener stanu Montana State i South Dakota OL natychmiast stworzyli solidną kulturę i ekscytujący produkt.
Teraz podejmuje jeszcze większe wyzwanie: Nowy Meksyk miał jeden zwycięski sezon od 17 lat. Ponownie przejście 5-7 w zeszłym roku pod Mendenhall było osiągnięciem.
Jeśli Eck odniesie szybki sukces, będzie to z powodu Big Sky Guys: przyniósł 11 transferów Big Sky, w tym rozgrywającego Jacka Layne'a (Idaho), ekscytującego trio RB Damona Bankstona (stan Webera), Scottre Humphrey (Montana State) i Deshaun Buchanan (Idaho) - Walkined: 2740 Jards (6,8 Pieli) w ostatnim sezonie - i prawdopodobnie Idaho. Keyshawn James-Newby i linebacker Jaxton Eck . Nowy Meksyk powinien mieć wielkie RBS (przyniósł także DJ McKinney Sama Houston), a między strażnikiem Richardem Pearce , walczyć z Isaiahem Sillemonem i czterema starszymi transferami FCS, linia powinna być przynajmniej duża i ciężka dla seniorów. Gra przechodząca jest tajemnicą, ale można tam zobaczyć fizyczną tożsamość.
Weteran Spence Nowinsky przejmuje obronę, która wydaje się mieć górę w Edge Rusher (wraz z Jamesem-Newby, powracającym Gabriel Lopez i Vanderbilt Transfer Darrena Agu ) i linebackerem, gdzie Dimitri Johnson jest najbardziej sprawdzonym powracającym. Nie mam pojęcia o drugorzędnym, ale przynajmniej bar jest niesamowicie niski po dwóch prostych sezonach rankingu 128 lub gorszego w obronie SP+.
espn
