Acil Servis: Çocuğumun acilen yardıma ihtiyacı ne zaman olur?

Çocukları hasta olduğunda ve çocuk doktorunun muayenehanesi kapalı olduğunda birçok ebeveyn paniğe kapılır. Endişeyle en yakın acil servise giderler; ancak bu genellikle gereksizdir. Bir doktor, hangi semptomların gerçekten acil tedavi gerektirdiğini ve ebeveynlerin daha hafif rahatsızlıklar için kiminle iletişime geçebileceğini açıklar. Sebastian Severa, çocuk sağlığı ve ergenlik tıbbı uzmanıdır ve Hannover Tıp Fakültesi (MHH) çocuk hastanesinin acil servisinde çalışmaktadır. "Ebeveynlerin acil servise nispeten sık olarak bir çocuk doktorunun da tedavi edebileceği rahatsızlıklarla geldiği doğrudur," diyor.

Anne ve babaları kendisine getiren en yaygın semptom akut veya kronik karın ağrısıdır. Kronik ağrı, kesin olarak acil bir durum değildir. Ancak normal bakımda, bekleme süreleri bazen endişeli ebeveynler için çok uzun olabiliyor: "Bazıları çocukları bir süredir semptomlar yaşadığında bize geliyor, ancak üç ay boyunca bir uzmandan randevu alamıyorlar," diye açıklıyor doktor.

Ziyaretin bir diğer yaygın nedeni de ateştir. Bu da genellikle acil bir durum değildir: "Birçok kişi 40 santigrat derecelik veya düşmeyen bir ateşin her zaman tehlikeli olduğuna inanır," diyor Severa. "Ebeveynler çocuklarının ateşi yüksek olduğunda çok endişelenirler, ancak bunun aynı zamanda faydalı olabileceğini de her zaman anlamazlar. Bağışıklık sistemi için iyi, ancak patojenler için kötüdür," diye açıklıyor çocuk doktoru. Bu, çocuğun genel durumuna bağlıdır; çocuklar ateşi farklı şekilde tolere eder: "Bir çocuk 38,5 santigrat derecelik ateşle halsiz olabilirken, diğeri 40 derecelik ateşle odada zıplayıp duruyor olabilir." Yani, ateş yüksekse, her zaman düşürülmesi gerekmez. Sadece çocuk gözle görülür şekilde acı çekiyorsa.

Severa , Alman Çocuk ve Ergen Hekimliği Derneği'nin (DGKJ) yeni kılavuzuna atıfta bulunuyor. Bu kılavuz, ateşi artık "birincil tedavi gerektiren bir semptom" olarak değil, "vücudun fizyolojik ve genel olarak faydalı bir savunma mekanizması" olarak görüyor. DGKJ ayrıca, değerlendirmede yalnızca ateş ölçümlerinin değil, hastanın genel durumunun ve bazı uyarı işaretlerinin de önemli olduğunu belirtiyor: Bunlar arasında örneğin değişen zihinsel durum, dehidratasyon, cilt kanamaları veya nefes darlığı yer alıyor.

Sağlık, esenlik ve tüm aile için rehber - her iki haftada bir perşembe.

E-bültene abone olarak reklam sözleşmesini kabul ediyorum.

Severa, ateşli bebekler ve çok küçük çocuklar için durumun farklı olduğunu vurguluyor: "Hayatın ilk üç ayında, bir çocuğun ateşi varsa, her zaman derhal bir doktora görünmelisiniz. Kural şudur: Çocuk ne kadar küçükse, o kadar erken. Yani, on günlük bir çocuğun ateşi varsa, ambulansla hastaneye kaldırılması gerekmeyebilir. Ama bir gece daha beklememelisiniz."

Üç ila altı aylık çocuklarda bile ateş, en azından bir doktor çağırılarak derhal araştırılmalıdır. Severa, "Altı aydan büyük çocuklarda başlangıçta sadece gözlemleyebilirsiniz," diyor. Ayrıca nefes darlığı, uyuşukluk ve mavi dudaklar gibi cilt rengindeki değişiklikleri, yaştan bağımsız olarak acil durum belirtisi olan "kırmızı bayraklar" olarak nitelendiriyor.

Son olarak, birçok ebeveyn çocuklarını öksürük, burun akıntısı ve kulak ağrısı gibi soğuk algınlığı belirtileriyle acil servise getiriyor. Severa, "Belirtiler genellikle gece ortaya çıkıyor. Sonra da sabah yedide doktora gelmek istiyorlar çünkü muayenehanenin açılmasını beklemek istemiyorlar," diyor. Bu genellikle gereksiz. Bu tür küçük şikayetler için kural şudur: "Doktor randevusu için bekleme süresi çok uzunsa, önce ağrı kesici verebilirsiniz. Bazı ebeveynler bunun teşhisi çarpıttığını düşünüyor, ancak bu doğru değil. Ayrıca, çocuğun gereksiz yere acı çekmemesi daha önemli."

Ciddi yaralanmalarda elbette ambulans çağırmalısınız. Küçük yaralanmalarda ise durum duruma göre değişir: Severa'ya göre, dikiş gerektirebilecek kesikler derhal tedavi edilmelidir. Yanık ve haşlanmalarda ise kabarcıklar bir doktor tarafından tedavi edilmesi gerektiğinin bir işaretidir, diyor: "Acil ilk yardım olarak, küçük yanıkları yaklaşık on dakika boyunca ılık suyla soğutmalısınız, ancak daha büyük yanıkları soğutmamalısınız çünkü hipotermi riski vardır."

Ebeveynlerin çocuklarının semptomlarının ne kadar ciddi olduğunu değerlendirmeleri genellikle zordur. Çocuk doktorunun muayenehanesi açıksa, bir telefon görüşmesi yol gösterici olabilir. 112 acil durum numarası, hayati tehlike arz eden ve ciddi vakalar içindir. Böylece acil servise mi gidileceği yoksa ambulansla mı götürüleceği belirlenebilir. Acil, ancak hayati tehlike arz etmeyen vakalar için 116 117 numaralı telefondan günün her saati ulaşılabilen bir nöbetçi sağlık hizmeti mevcuttur. Severa, ebeveynlerin genellikle çocuk acil servisine yönlendirildiğini söylüyor. Ancak, bu numara aynı zamanda geceleri veya hafta sonları açık olan yakınlarda nöbetçi bir çocuk sağlığı ve hastalıkları kliniği olup olmadığını sormak için de kullanılabilir.

Severa, tipik hastalıklar ve olası komplikasyonlar hakkında daha fazla bilgi edinmek isteyen ebeveynlerin Alman Pediatri ve Ergenlik Hekimliği Derneği tarafından sağlanan ebeveyn bilgilerine başvurmalarını öneriyor. "Çocuğumun öksürüğü var", "Çocuğumun karnı ağrıyor" ve "Çocuğumun ateşi var" gibi makaleler iyi bir genel bakış sunuyor. Her hastalık için bilgiler, bir doktora ne zaman gidilmesi veya hatta acil servislerin ne zaman aranması gerektiğini açıklıyor.

Acil servis, daha az acil vakaları gerçek acil durumlardan ayırmak için bir triyaj sistemi kullanıyor: ciddiyet derecesine göre birden beşe kadar bir sınıflandırma. Severa, "Bir hayati tehlike anlamına gelir, beş ise en az acil; bu vakalar en son tedavi edilir," diye açıklıyor. En sık atanan sayı dörttür; yani çok ciddi olmayan şikayetler.

Triyaj sayesinde, ağır hasta çocuklar servis aşırı kalabalık olsa bile zamanında bakım alıyor. Ancak hafif semptomları olan çocuklar için uzun bekleme süreleri mümkün. Severa, ebeveynlerin önemsiz bir şey için kendisine geldiğini fark ettiğinde nasıl tepki veriyor? "Gerçekten endişelendiklerini fark edersem, onları gerçekten eleştirmiyorum, sadece belli belirsiz ima ediyorum," diyor. Ziyaretin gerekli olmadığını sadece nazikçe ima ediyor. Sonuçta, ebeveynlerin bir dahaki sefere -çocukları ciddi şekilde hasta olabilecekken- gelmekten korkmalarını istemiyor.

Ebeveynler, zararsız veya uzun süredir devam eden semptomlar için ambulans çağırıp, uzun süre beklemek istemediklerini açıkça itiraf ettiklerinde durum farklıdır. Doktor, "O zaman biraz huysuzlanabilirim," diye itiraf ediyor. Sonuçta, gerçek bir acil durumda ambulansın geç gelmesi de mümkündür. Ancak, tüm şüpheli durumlarda kural şudur: "Acil servise çok sık gitmek, yeterince sık gitmemekten iyidir."