Flamingo adlı seyir füzesi, kendine güvenen Putin'i nasıl zor durumda bırakabilir?

Büyük Rus yaz taarruzu ivme kaybetti. Son yeşil yapraklar ağaçlardan dökülene kadar bir süre daha devam edecek ve ardından Ukrayna insansız hava araçları ormanlık alanlarda saklanan tüm Rusları bulacak. Birkaç sabotajcı hâlâ kanalizasyon borularından Pokrovsk'a sürünerek ulaşmaya veya Kupiansk'ın kuzey eteklerinde bir iki evi ele geçirmeye çalışacak, ancak bunların hepsi muhtemelen bahara kadar bitecek.

Bir zamanlar şehirlerin gelişip köylerin zenginleştiği kavrulmuş toprak halkası biraz genişledi, ancak Ruslar önemli bir şeyi fethedemediler. Daha doğrusu, bir zamanlar önemli bir şeye ev sahipliği yapan toprakları fethedemediler, çünkü fethettikleri her şey savaş öğütücüsünden geçiyor. Floransa'daki Accademia Galerisi'nden Davut heykelini çalmak için Michelangelo'nun mermer şaheserini çekiçlerle parçalara ayırıp toz haline getiriyor, sonra da enkazı torbalara doldurup götürüyorlardı.

Bir terör gecesini daha atlattık. Bir dünya rekoru: 818 İHA ve füze. Kiev'de, bu gezegende sadece 60 gün 60 gece terör yaşamış bir anne ve bebeği öldürüldü. Anlaşılan Ruslar, çocuğu kılık değiştirmiş bir NATO subayıyla karıştırmış. Konutlar yanıyor. Bir binicilik kulübüne saldırı düzenlendi ve atlar kum havuzunun her yerine dağılmış, kanlar içinde yatıyor. Kiev'de Bakanlar Kurulu binası alevler içinde; Amerikalı vatanseverler bile onu koruyamadı.

Rusların sivilleri yok etme iradesini gösteren büyük taarruzunun bu kısmı henüz bitmedi. Tam tersine.

Harkov'un doğu ucunda yeni bir bina yükseliyor. Kutu gibi mimarinin kasvetli havası, naif bir duvar resmiyle biraz hafifletilmiş: Ağaç gövdesini andıracak şekilde boyanmış bir su borusu, on altı pencere sırasının her yerine uzanan uzun yeşil dallar çıkarıyor. Aralarında barış güvercininin de bulunduğu yeşil ve beyaz kuşlar dallara konarak uçuyor. Çatının altındaki soluk sarı bir leke, güneşi yansıtıyor gibi görünüyor. Her şey çok çocuksu ve samimi bir hava yayıyor. Şehirde böyle tek bir bina var. Daha doğrusu vardı.

Harkov'a yakın zamanda yapılan bir saldırıda altı Şehitler bu binaya saldırdı. Farklı yönlerden üzerimize uçtular, duvarlara çarptılar, duvarları deldiler ve içeride patlayarak içeriyi yerle bir ettiler ve insanları çiçekler gibi biçtiler. Patlama o kadar güçlüydü ki, yarım kilometre ötedeki evimizin pencereleri paramparça oldu. Önce pencerelerdeki cibinlikleri kopardı, sonra da camları kırdı. Camlar hemen asfalta düşerken, cibinlikler sabahın erken saatlerindeki inci beyazı havada bir süre gri gül yaprakları gibi asılı kaldı.

Tüm bu barbarlığa karşılık Ukrayna, düşmanının petrol rafinerilerine inatla saldırmaya devam ediyor. Ukrayna hastaneleri veya çocuk oyun alanlarını bombalamıyor. Ukraynalı cerrahlar, mahkumların karınlarına vatansever sloganlar yazmak için lehim havyası kullanmıyor; böylece, korkunç işkence izlerine rağmen, daha sonra utanmadan takas için teslim edilebiliyorlar.

Rusya'ya dönen savaş esirleri, Buchenwald esirlerine benzemiyor. Kimse gözleri oyulmuş, soluk borusu çıkarılmış, birden fazla kemiği kırılmış, bıçak yarası ve elektrik şoku işkencesi izleriyle geri dönmüyor; Ruslar 26 yaşındaki Ukraynalı gazeteci Viktoria Roşçina'ya tam da bunu yaptı. Biz fabrikaları yerle bir ederken onlar insanları öldürüyor.

Ukrayna daha medeni bir şekilde savaşıyor çünkü bu savaşta medeniyetin yanında yer alıyor. Ukrayna'yı en çok yaralayan şey insan kaybı. Öte yandan Rusları en çok yaralayan şey, kârlarını savaşı sürdürmek için kullandıkları petrol endüstrisine yönelik grevler. Buna karşılık, ister kendi hayatları ister düşman olsun, insan hayatının değeri onlar için önemsiz görünüyor.

Simetri farklı görünüyor.

Ukrayna'nın Rus petrol rafinerilerine yönelik başarılı saldırıları, savaşta tektonik bir değişime, Putin'in "özel operasyonunun" temelinde bir çatlağa işaret ediyor. Tahminlere göre, Ukrayna Ağustos ayında Rusya'nın toplam rafineri kapasitesinin yüzde 17 ila 25'ini felç etti. Saldırılar Eylül ayı başlarında azaldı, ancak bunun nedeni Ukrayna'nın 1.000 kilometrelik yarıçapında neredeyse hiç sağlam petrol rafinerisi kalmamış olmasıydı. Aslında, sadece Nizhnekamsk, Tuapse ve Moskova Bölgesi'ndeki rafineriler kaldı, ancak Moskova Bölgesi çok iyi korunuyor. Hasar gören rafineriler onarılıyor, tekrar yıkılıyor ve tekrar onarılıyor. Umut, onarılabileceklerinden daha hızlı yıkılmaları.

Rusya Maliye Bakanlığı'nın istatistiklerine göre, Rusya'nın petrol ve doğalgaz gelirleri Ağustos 2025'te bir önceki yıla göre %25,2 düştü. Rusya'nın Sberbank Başkanı, "teknik durgunluk"tan bahsetti; bu, en basit ifadeyle, Rus ekonomik büyümesinin durma noktasına gelmesinden başka bir şey değil.

Rusya'da benzin fiyatları yıl boyunca %18 arttı ve bu da kaçınılmaz olarak genel fiyat artışlarına yol açacak. Bu durum halk arasında hoşnutsuzluğu körükleyecek, ancak savaş çabalarının ihtiyaçları için yeterli yakıt yine de mevcut olacak. Diktatörler halkın hoşnutsuzluğunu asla umursamazlar.

Ancak Putin'in büyük bir hata yaptığı anlaşılıyor. Ruslar, savaşın kendileri için giderek artan bir acıya yol açtığını anlamaya başlıyor. Sonuç olarak, giderek daha az insan savaşı desteklemeye, hatta cepheye gitmeye istekli oluyor.

2023'ün dördüncü çeyreğinde 200.000'den fazla, 2024'ün dördüncü çeyreğinde ise 150.000'den fazla kişi Rusya Savunma Bakanlığı ile sözleşme imzalarken, bu sayı 2025'in ikinci çeyreğinde sadece 37.900'e düştü. Bu, Rus ordusunun küçüldüğü ve büyük olasılıkla küçülmeye devam edeceği anlamına geliyor. Siperleri dolduracak "et" giderek azalıyor. Ve kendi askerlerini kıyma makinesinden geçirme isteği, Rusya'nın bu savaştaki tek ciddi avantajıydı.

Ancak birçok Rus petrol rafinerisi, Ukrayna sınırından uzakta bulundukları için hâlâ güvende hissediyor: Örneğin Antipinsky rafinerisi, Bashneft rafinerisi, Orsky rafinerisi. Daha doğrusu, 17 Ağustos'ta, 3.000 kilometre menzile ve bir tondan fazla savaş başlığına sahip Flamingo adlı yeni bir Ukrayna seyir füzesinin yakında seri üretime gireceği haberi çıkana kadar kendilerini güvende hissetmelerine izin verildi. Bu akıllı silahlar sadece Urallar ve Sibirya'ya değil, gerekirse İran'a bile ulaşabiliyor.

Flamingo da ucuz ve aylık 200 adetlik bir üretim vaat ediliyor ki bu oldukça yüksek bir rakam. Seyir füzesi ağır, çok hızlı değil ve muhtemelen manevra kabiliyeti de düşük. Rus hava savunması için iyi bir hedef olacak, ancak gerçek şu ki savunmaları Moskova'dan uzaklaştıkça zayıflıyor. Etkili koruma yalnızca cephe hatları ve büyük Rus şehirleri üzerinde mümkün. Rusya geniş bir ülke ve hava savunmasının fark etmeyeceği kadar geniş bir alanda bir saldırı rotası seçmek oldukça kolay. Birkaç Flamingo vurulsa bile, hedeflerine ulaşanlar Rusya'nın Urallar ötesindeki tüm hayati savaş lojistiğini yok edebilecek kapasitede.

Seyir füzesinin amacı şehirleri terörize etmek değil. Flamingoları Moskova veya St. Petersburg'a göndermek de askeri açıdan mantıklı değil; zaten vurulacaklar ve sivil halka olası bir yan hasar verecekler. Umarım Ukrayna liderliği flamingoları Rusya'nın en savunmasız olduğu yerlere, silah depolarına, patlayıcı ve drone fabrikalarına, demiryolu köprülerine ve Kuzey Kore'den askeri yardım taşıyan trenlere konuşlandıracak kadar akıllıdır. Ayrıca petrol rafinerilerine, petrol terminallerine ve boru hatlarına da: Boru hatları bozulursa, Ruslar petrol sahalarını kapatmak zorunda kalacak.

Rusya'daki hedeflere yönelik bir grup Flamingo saldırısı gerçekleşti. Dürüst olmak gerekirse, hayal kırıklığına uğradım. Kırım'da üç büyük patlama birkaç tekneyi yok etti. Serçeleri vurmak için top kullanmak gibiydi. Büyük olasılıkla bir testti. Kışın başlangıcında bolca Flamingo olacak ve o zaman gerçekte neler yapabileceklerini göreceğiz: Sürüler halinde uçmak, tuzaklar ve saldırı dronlarıyla birlikte. En azından bazıları Rus topraklarının binlerce kilometre derinliklerinde gizlenmiş hedeflerine ulaşacak. Rusların Ukrayna'da yaptığı gibi şehirleri ve kasaba halkını ayrım gözetmeksizin vurmayacaklar. Ukraynalı sivillerin öldürülmesine verilecek en iyi misilleme, Rusya'nın petrol ve askeri altyapısının yok edilmesidir.

Rusya, kendi halkı arasında hoşnutsuzluk artarsa ​​ne yapabilir ve yapacak? – Herhangi bir diktatörlüğün yapabileceği tek şey: Önce memnuniyetsizleri, sonra memnuniyetsiz olabilecekleri, sonra yeterince memnun olmayanları ve en sonunda da memnun olanları yok etmek – böylece korku her yere hakim olur ve kimse artık kendini güvende hissedemez. Putin bunu yapacak kadar güce sahip. Aklının başına gelmesi pek olası değil.

Rusya, Ukraynalı savaş esirlerine işkence etmek için değil, kendi halkına karşı tam yetki sahibi olmak için Avrupa İşkenceye Karşı Sözleşme'den çekildi. Kremlin, akıllı telefonlara MAX adlı yeni bir ulusal mesajlaşma uygulaması yüklüyor. Devre dışı bırakılamıyor ve yaygın gözetim sağlıyor. Yakında her Rus cebinde Gulag'a açılan bir pencere taşıyacak ve evinde birkaç KGB ajanıyla kişisel temas kurabilecek. Orwell'in sürekli izleyen "Büyük Birader" hayali, Putin'in Rusya'sında gerçeğe dönüşecek.

Savaşın başında terk edilen Harkov, yeniden insanlarla dolup taşıyor. Ama bambaşka bir nüfus söz konusu: Cephe hattından gelen mülteciler şehre doğru yavaş yavaş yaklaşıyor. Şimdi yeni komşularımız var: Donbaslı bir aile. Hepsi şaşırtıcı derecede düzgün Rusça konuşuyor, Ukrayna aksanı yok. Bunlar, Putin'in korumak istediği ve vatanlarını kaybettikten sonra kurtarıcılarından veba gibi kaçan insanlar.

"Bir şeyler olacak, ama henüz hazır değiller. Ama bir şeyler olacak."

"Bitecek. Bitecek. Bir anda her şey yoluna girecek, göreceğiz."

"Öyle ya da böyle bir karar verecek. Sonuç ne olursa olsun, ya mutlu olacağız ya da mutsuz."

Franklin Delano Roosevelt'in 1941'de Hitler hakkında, Trump'ın bugün Putin hakkında bildiğini sandığı şeyi neden söylemediğini merak ediyorum. Muhtemelen Amerika şu anda olabilecek en iyi başkanlara sahipken, Roosevelt'in buna kıyasla vasat kalmasından kaynaklanıyor. Ama herkes bu iki başkanın fotoğraflarına bakıp, yüzlerini karşılaştırıp, gözlerindeki zekâyı ölçebilir ve kendi sonuçlarını çıkarabilir.

Ya bir doktor kötü huylu bir tümör hakkında böyle konuşsaydı? Ya da bir itfaiyeci yanan bir ev hakkında böyle konuşsaydı?

Sergey Gerasimov, Ruslar tarafından hâlâ bombalanan büyük şehir Harkov'da yazar olarak yaşamaktadır. – İngilizceden çeviren: A. Bn.