Kanal Geçişleri: İnsan Kaçakçılığı Ağının İşleyişinin İç Yüzü

Dil Seçin

Turkish

Down Icon

Ülke Seçin

France

Down Icon

Kanal Geçişleri: İnsan Kaçakçılığı Ağının İşleyişinin İç Yüzü

Kanal Geçişleri: İnsan Kaçakçılığı Ağının İşleyişinin İç Yüzü

İngiliz haftalık dergi, insan tacirlerinin de diğer girişimcilerle aynı kısıtlamalara tabi olduğunu kışkırtıcı bir şekilde öne sürüyor. Her şeyden önce, onların “iş modeli”nin analizi, Kanal etrafındaki ağların sökülmesinin ne kadar zor olduğunu anlamamızı sağlıyor.

Matt Rota'nın ABD'li "Courrier International" için yaptığı çizim. © İllüstrasyonBölgesi

"Birkaç çeşit kaçakçı var" diyor lastik botla Manş Denizi'ni geçen ve ardından İngiltere'de sığınma hakkı kazanan bir İranlı. "Bazılarının marka imajı var ve can yelekleriyle donatılmış yepyeni tekneleriyle tanınıyorlar. Diğerleri dip fiyatlar sunuyorlar ancak arızalı tekneler kullanarak gerçekten tehlikeli oluyorlar."

Geçtiğimiz yıl 36 bin 800 kişinin Manş Denizi'ni geçmesine yardımcı olan insan kaçakçılarını tanımlamak için kullanılabilecek sıfatların sayısı hiç de az değil. 31 Mart'ta İngiltere Başbakanı Keir Starmer, yasadışı göçle ilgili zirveyi, onları kötü sömürücüler olarak adlandırarak açtı. Ve işte bunlardır.

Ancak onlar aynı zamanda girişimcidirler. Birleşmiş Milletler'in gözetimindeki Kayıp Göçmenler Projesi'ne göre, 2024 yılında 82 kişi bu nedenle hayatını kaybetmiş olmasına rağmen, çok talep gören bir hizmeti satıyorlar. Kaçakçıları, son derece rekabetçi, milyonlarca avroluk bir pazardaki girişimciler olarak görmek, teknelerinin akışının neden bu kadar zor durdurulabildiğini açıklamaya yardımcı oluyor.

Bu sektörde başarılı olmak için göçmenleri, tekneleri ve motorları, polisin gözleri önünde, Belçika veya Fransa'daki bir plajda bir araya getirmek gerekiyor. Kaçakçıların pazarlama, tedarik, lojistik, muhasebe ve insan kaynakları alanlarında uzman olmaları gerekiyor.

Çok az şirketin karşılaştığı kısıtlamaları aşmaları gerekiyor; bunlar arasında birden fazla dilde etkileşim kurmak ve ödeme yapmayan müşterilerini yasal olarak takip etmenin imkansız olduğunu kabul etmek yer alıyor. Sadece en başarılı satış elemanlarının işlerinin başarılı olma şansı vardır.

Diğer birçok işletme gibi kaçakçılar da TikTok gibi sosyal medya platformlarını kullanarak çevrimiçi reklam veriyor. Moderatörler ve polis, bunların çevrimiçi varlıklarını ortadan kaldırmak için çalışıyor: 2021'den bu yana, İngiliz suçla mücadele ajansı NCA, yaklaşık 18.000 kaçakçının hesabını ve web sitesini kapattı. Reklamların işe yaradığı görülüyor; zira hükümet bile Arnavutları, Iraklıları ve Vietnamlıları yasadışı göç etmekten caydırmak için kendi sosyal medya kampanyalarını başlattı.

Bu reklamlar genellikle genel nitelikte olup, bir tekne, gülümseyen göçmenler ve bir telefon numarası içeriyor. Ancak NCA'in organize düzensiz göç konusunda uzmanlaşmış ekibinin başkanı Dan Barcroft, marka imajı oluşturmaya çalışan daha cilalı kampanyalar gördüğünü söylüyor.

Sığınmacılar bazı insan kaçakçılarını övüyor, Manş Denizi geçişi o kadar olumlu bir şekilde sunuluyor ki, saçma bir hal alıyor. "Gemide yiyecek ve içeceklerin mevcut olduğu VIP hizmeti vaat ediyorlar. Bu tamamen yalan," diyor. Kaçakçıların internet reklamcılığı konusunda herhangi bir düzenlemeye tabi olmadığını da belirtmek gerekir.

Müşterileri çekmede ağızdan ağıza iletişim de aynı derecede önemlidir. Dunkirk'in batısında, ormanlık bir alanda kurulmuş bakımsız bir kampta, yaklaşık 800 kişi çadırlarda yaşıyor. Burada İngiltere'ye geçmek için 1.500 avro ödediğini söyleyen genç bir Afgan adamla tanıştık. Üç yıl önce Belçika'ya iltica başvurusunda bulunmuş ancak başvurusu reddedilmişti. Kaçakçının kim olduğunu diğer göçmenlerle yaptığı konuşmalardan duymuş.

Onu bu adama yönelten tek sebep fedakarlık olmayabilir: göçmenlerin toplandığı yerlerde faaliyet gösteren işe alımcıları çalıştırıyor olabilir. İsviçreli örgüt olan Ulusötesi Örgütlü Suçlara Karşı Küresel Girişim'den araştırmacılar, Belçika'da her yeni işe alım için 100 ila 200 avro arasında para alan böyle bir işe alımcıyla görüştü. Kaçakçılar da aracıları kullanırlar,

Logo The Economist (Londra)

1843 yılında İskoç bir şapkacı tarafından kurulan, İngiltere'nin önde gelen basın kuruluşlarından The Economist , uluslararası haberlerle ilgilenen herkes için bir kutsal kitap niteliğindedir. Açıkça liberal olan yazar, genel olarak serbest ticareti, küreselleşmeyi, göçü ve kültürel liberalizmi savunur. Altı ülkede basılan derginin satışlarının %85'i İngiltere dışına yapılıyor.

Makalelerin hiçbiri imzalı değil: Haftalık derginin desteklediği uzun yıllardır devam eden bir gelenek ; "Gazetecilerin bireysel kimliğinden çok kişiliğinin ve kolektif sesinin daha önemli olduğu" fikri.

The Economist internet sitesinde, gazetenin ana makalelerinin yanı sıra, The Economist Intelligence Unit tarafından hazırlanan mükemmel tematik ve coğrafi dosyalar, ayrıca multimedya içerikler, bloglar ve gazetenin dünya genelinde düzenlediği konferansların takvimi yer alıyor. Bonus: Ana borsa fiyatlarının düzenli olarak güncellenmesi.

Dergi kapağı, farklı baskılarda (İngiltere, Avrupa, Kuzey Amerika, Asya) değişiklik gösterebilir, ancak içerik aynıdır; İngiltere'de ise ulusal haberlerle ilgili birkaç ek sayfa daha bulunmaktadır. The Economist'in %43,4'ü İtalyan Agnelli ailesine ait olup, geri kalan sermaye büyük İngiliz aileleri (Cadbury, Rothschild, Schroders vb.) ve editör kadrosu arasında paylaşılıyor.

Devamını oku
Courrier International

Courrier International

Benzer Haberler

Tüm Haberler
Animated ArrowAnimated ArrowAnimated Arrow