Asya: Kömürün Ağırlığını Azaltmak İçin Amonyağın Yeni Sınırı

2024 yılında Asya'nın elektrik karışımının %54'ünün kömürden oluşmasıyla bölge, iklim nötrlüğü hedeflerine ulaşmada büyük bir zorlukla karşı karşıya. Emisyonları azaltmak için birçok ülke, özellikle kömür veya doğal gaz ile düşük emisyonlu amonyağın birlikte yakılması olan eş yakma yoluyla, giderek artan bir şekilde amonyağa bir üretim kaynağı olarak yöneliyor. Rystad Energy'ye göre, Çin , Endonezya , Japonya ve Güney Kore bu geçişin ana merkezleri olacak. Ancak önemli bir boşluk var: 2030 hedeflerine ulaşmak için yılda yaklaşık 8,8 milyon ton amonyağa ihtiyaç duyulacak ve bu miktar şu anda mevcut değil.

Asya, on yıllardır kömüre bağımlı olmanın sıkıntısını çekiyor : Yeni altyapı yatırımlarını haklı çıkaracak düzenleyici çerçeve ve piyasa talebinden yoksun. Japonya ve Güney Kore gibi ülkeler de, sınırlı doğal gaz bulunabilirliği veya sınırlı yenilenebilir enerji üretim kapasitesi gibi yapısal kısıtlamalardan muzdarip ve bu da temiz amonyak üretiminin yurt içinde geliştirilmesini engelliyor. Net sıfır hedeflerine ulaşmak için, enerji güvenliği ve uygun fiyatlılığından ödün vermeden, temel yük kaynağı olarak kömürün yerini kademeli olarak alacak şekilde yurt dışından ithalata güvenmek zorunda kalacaklar.

Sorun maliyet olarak kalmaya devam ediyor : Amonyakla birlikte yakma, günümüzde hâlâ çok pahalı; bunun başlıca nedeni , düşük karbonlu hidrojen üretimi, amonyağa dönüştürülmesi ve nakliye maliyetleri. Hidrojen fiyatının kg başına 5 dolar (ton başına 1.000 dolar) olduğunu varsayarsak, %10 amonyak içeren bir karışımın sabitlenmiş elektrik maliyeti, yalnızca kömür yakıtlı üretimden %50 daha yüksek olacaktır. Bu teknolojiyi rekabetçi hale getirmek, inovasyon, ölçek ekonomisi veya etkili karbon fiyatlandırma mekanizmaları gerektirecektir.

Zorluklara rağmen talebin artması bekleniyor : Rystad, 2030 yılına kadar elektrik üretimi için amonyak talebinin mevcut seviyelerin dokuz katı olacağını tahmin ediyor. Ancak uzun vadeli satın alma anlaşmaları ve ithalat altyapısı ile eş ateşlemeli elektrik santrallerinin hızlandırılması olmadan büyüme yavaşlayabilir. Japonya, Kore, Çin ve Endonezya, tedarik sağlamak için uluslararası ortaklıklar kurdu, ancak daha hızlı terminal açılışları ve santral iyileştirmeleri gerekiyor.

Özellikle Çin , kararlı bir yaklaşım benimsedi: 2024-2027 Eylem Planı, büyük ölçekli pilot testleri beklemeden doğrudan ulusal hedefler belirliyor. 2027'den itibaren, yeni veya dönüştürülmüş kömürle çalışan termik santraller , biyokütle ve yeşil amonyakla birlikte yakma ve CO2 yakalama ve kullanma teknolojilerinin bir karışımına odaklanarak, emisyonlarını 2023 seviyelerine kıyasla yarıya indirmek zorunda kalacak. Özellikle devasa kömürle çalışan termik santral filosu karmaşık iyileştirmeler gerektireceğinden, uygulanabilirliği henüz kanıtlanmayı bekliyor, ancak model işe yararsa, 2030 yılına kadar en yüksek emisyon ve 2060 yılına kadar iklim nötrlüğü hedefleri için kritik hale gelecektir.

Çin'in rekabet avantajı da var: İç Moğolistan'da bol miktarda yenilenebilir kaynak bulunuyor . Envision Energy, bu yıl dünyanın en büyük yeşil amonyak tesisini (başlangıçta 0,32 Mtpa, 2028'e kadar 1,5 Mtpa'ya genişletilecek) devreye aldı. Projeler hız kazanırsa, Pekin, ihracat potansiyeliyle birlikte Asya için önemli bir amonyak tedarikçisi haline gelebilir.

Güney Kore ise, ikinci ulusal hidrojen elektrik üretim ihalesini kazananların yılda 3 TWh , yani yaklaşık 200.000 ton düşük karbonlu hidrojen üretmesi gerekeceği 2029 yılına odaklanıyor. 2024'teki ilk ihaleye sınırlı katılım oldu ve bakanlığın kriterlerini karşılayan tek bir tesis (Samcheok'taki Kospo) vardı. 2025 edisyonu, cazibesini artırmak için yeni önlemler getiriyor: döviz risklerini azaltmak için borsaya bağlı fiyatlar ve sonraki yıllardan hidrojen hacimlerini "ödünç alma" olanağı, böylece operatörlere daha fazla esneklik sağlıyor.

Amonyak eş yakmada öncü olan Japonya , stratejik sözleşmeler imzaladı ve yabancı yatırım çekti. Ülke içindeki kıtlığı gidermek ve istikrarlı bir arz sağlamak için Amerika Birleşik Devletleri'nden mavi amonyak, Çin ve Hindistan'dan ise yeşil amonyak ithal etmeyi planlıyor. Ayrıca, 2026 yılında projeleri finansal olarak desteklemek ve ülkeyi iklim hedeflerine yönlendirmek için tasarlanan "fark sözleşmesi" programının kazananlarını da açıklayacak.