Canada | Métis in Alberta: Inheemse cultuur en witte bizons in Canada

Métis Crossing, ongeveer 110 kilometer ten noordoosten van Edmonton, is een plek van hoop en vertrouwen. Hier herbouwen de Métis – afstammelingen van inheemse vrouwen en Europese bonthandelaren – hun sociale en familiale banden en leiden ze bewust en onafhankelijk hun cultuur, die lang onderdrukt en gemarginaliseerd was, de toekomst in. Sinds hun ontstaan ​​zijn ze vanwege hun gemengde afkomst noch door de First Nations, noch door de Britse kolonisten als gelijken erkend. Decennialang hebben ze moeten vechten tegen discriminatie en ontrechting . Tegenwoordig beweert ongeveer 20 procent van de inwoners van Alberta van Duitse afkomst te zijn – vandaar dat ook onder de Métis Duitse achternamen voorkomen.

Lilyrose Meyers is een van de pioniers van Métis Crossing. Deze afstammelinge van een Cree-vrouw en immigrante uit Hamburg zet zich sinds 2005 in om het erfgoed van haar voorouders zichtbaar te maken. Ze geeft taalcursussen, herleeft traditionele ambachten en leidt bezoekers rond in de blokhutten langs de North Saskatchewan River, die doen denken aan het tijdperk van de eerste kolonisten en handelaren. Ze maakte het tijdperk van de door de staat gerunde kostscholen mee, waar Métis en andere inheemse kinderen van hun families werden gescheiden, van hun taal werden beroofd en vaak werden mishandeld. Honderden stierven aan ziekten zoals tuberculose. "De autoriteiten hebben ons alles afgenomen: onze ouders, onze taal, onze cultuur, ons geloof", zegt Meyers. De laatste van deze scholen werd pas in 1996 gesloten.

Cultuur versterken door eigen inspanningen

De bouw van het gemeenschapscentrum markeerde het begin van een nieuw tijdperk voor de gemeenschap, een tijdperk dat door de Métis zelf werd bepaald. Ondanks ernstige trauma's vonden velen van hen moed, hoop en vertrouwen om hun cultuur zelfstandig te behouden en nieuw leven in te blazen. Op het 700 hectare grote terrein werden sociale ruimtes, een modern hotel, een restaurant en een museum gebouwd. De Métis fokken bizons, paarden en herten op uitgestrekte weilanden. Voor velen is dit zichtbare symbool van zelfbeschikking bijna net zo belangrijk als de gebouwen zelf.

Een bijzondere attractie is een kleine kudde witte bizons. "We hebben geluk dat we deze kudde hebben, waarschijnlijk uniek in Noord-Amerika," zegt Shirley Pallister, terwijl ze bezoekers op gepaste afstand van de dieren begeleidt. "Voor veel Métis zijn witte bizons een spiritueel symbool van hoop – een teken dat we, ondanks alle tegenslagen, naar de toekomst kijken." Het enthousiasme in hun ogen laat zien hoe diep hun band met de dieren is.

De terugkeer van de bizon

Ook Elk Island National Park, 80 kilometer verderop, is een succesverhaal. Aan het einde van de 19e eeuw werden miljoenen bizons uitgeroeid – een culturele en ecologische ramp, aangezien ze duizenden jaren lang de belangrijkste voedsel- en bestaansbron voor inheemse volken waren geweest. In 1907 kocht de Canadese overheid de dieren terug van een fokker in Montana en begon met de herintroductie ervan. Tegenwoordig leven er weer zo'n 600 prairiebizons en 400 bosbizons in het park.

"De populatie groeit elk jaar met ongeveer 20 procent", legt Jaclyn Ludwig, gids in het park, uit. "We kunnen het verleden niet ongedaan maken, toen inheemse volken werden beroofd van hun belangrijkste voedselbron. Maar de afgelopen zeven jaar hebben we de meeste jonge dieren uitgezet bij de Cree, Blackfoot en Métis – waardoor ze hun eigen kuddes weer hebben gevormd, wat de gemeenschappen hoop en kracht geeft." Dit beschermt niet alleen een diersoort, maar herstelt ook een stukje culturele identiteit.

Tradities op de markt

Terug in Edmonton verdiept het Royal Alberta Museum zich in de geschiedenis van de Métis. De tentoonstelling beslaat de periode van de eerste nederzettingen aan de Red River tot de opstand van 1885 onder Louis Riel – een opstand die symbool stond voor verzet tegen landroof en ontrechting. Keer op keer moesten de Métis zich verdedigen tegen het verlies van hun bestaansmiddelen.

Maar cultuur leeft niet alleen in musea. In de wijk Old Strathcona laat de Old Farmers Market zien hoe diep tradities verweven zijn met het dagelijks leven. Hier cultiveert Cree-chef Shane Chartrand de culinaire wortels van de Cree en Métis. Bannock met bizonvlees of pemmican, een mengsel van bessen, vlees en vet, behoren tot zijn specialiteiten. "Onze recepten werden alleen mondeling doorgegeven", zegt hij. Daarom schreef hij een kookboek dat allang buiten de landsgrenzen bekendheid heeft gekregen. Tegenwoordig kookt hij in tv-programma's over de hele wereld, meest recent in Caïro.

Natuur in Jasper National Park

Een verblijf in Alberta zou niet compleet zijn zonder een bezoek aan Jasper National Park. Ondanks hevige bosbranden in de zomer schittert het landschap weer met turquoise meren, kolkende watervallen en de ruige toppen van de Rockies. Wie goed oplet, kan zwarte beren, elanden, dikhoornschapen, muilezelherten of Amerikaanse zeearenden tegenkomen – ontmoetingen die elke reis onvergetelijk maken.

De Fairmont Jasper Park Lodge, gelegen aan Lake Beauvert, is een ideale uitvalsbasis. Vanaf hier brengt een kabelbaan u naar Whistler Mountain, waarvan de top een panorama biedt dat tot de mooiste van het land behoort. Athabasca Falls en Pyramid Lake zijn ook gemakkelijk te bereiken. Wie de voorkeur geeft aan een rustigere omgeving, kan genieten van de rust van het meer, terwijl Canadese ganzen zonnen op de oever en de bergen weerspiegelen in het heldere water – een schilderachtig landschap dat laat zien hoe nauw natuur en ontspanning hier met elkaar verweven zijn.