Mariano Ozores, iconisch regisseur van de destape-cinema, sterft op 98-jarige leeftijd.

Mariano Ozores , een van de meest representatieve filmregisseurs van de Spaanse transitie, en in het bijzonder van het fenomeen "destape", is op 98-jarige leeftijd overleden.

Geboren in Madrid in 1926 als tweede zoon van theateracteurs Luisa Puchol en Mariano Ozores. Vanaf zijn 17e sloot hij zich aan bij het theatergezelschap van zijn ouders, waar hij verschillende rollen vervulde als toneelknecht, souffleur of manager, afhankelijk van de behoefte van het moment. Hoewel hij probeerde in de voetsporen van zijn familie te treden en acteur te worden, ontdekte hij al snel dat dit niet zijn ware roeping was, in tegenstelling tot zijn broers Antonio en José Luis Ozores . Zijn ouders lieten hem kennismaken met de wereld van het lachen en het publiek. Hierdoor ontstond in hem een ​​grote nieuwsgierigheid om anderen aan het lachen te maken. Toen richtte hij zich op het schrijven: " Ik ben autodidact. Door van theater naar theater te gaan, dorpen en steden te bezoeken , zag ik hoe het publiek lachte, waar ze om lachten en hoe ze het deden."

In 1952 waagde Ozores de stap naar de film met de hulp van Benito Perojo, die hem inhuurde om het script te schrijven voor Che, how crazy . Bijna een decennium lang werkte hij bij het productiebedrijf van Perojo samen met Alfonso Paso , met wie hij samenwerkte aan de scripts voor onder meer Los amantes del desierto , Susana y yo en La noche y el alba . Tegelijkertijd begon hij deel uit te maken van de opkomende TVE , waar hij werd benoemd tot programmadirecteur en series, documentaires en programma's presenteerde en regisseerde, zoals Aeropuerto Telefunken in 1959. Datzelfde jaar debuteerde hij als filmregisseur met Las dos y media y veneno , met in de hoofdrollen zijn broers en zijn schoonzus Elisa Montes.

Met films als Los bingueros (1979) of Faldas a la moda (1980) wist Ozores de tijdgeest vast te leggen met directe, ongedwongen en provocerende cinema . De regisseur specialiseerde zich in lichte komedies. Hoewel de toon oppervlakkig was, vormden deze films een breuk met de eerdere censuur. Dezefilms , die gekenmerkt werden door erotische accenten en komische situaties, richtten zich duidelijk op een publiek dat hield van entertainment dat niet langer gebonden was aan taboes.

De onthulling in de films van Ozores beperkte zich niet alleen tot de onthulling van het lichaam, maar weerspiegelde ook een transformatie in machtsverhoudingen en seksuele vrijheid , waarmee de weg werd vrijgemaakt voor een nieuwe representatie van vrouwen op het scherm. Populaire figuren in die tijd waren actrices die bekend stonden om hun destape, zoals Lina Morgan of Carmen Sevilla . Vaak speelden ze personages die fysieke aantrekkelijkheid combineerden met een zekere autonomie en onbevangenheid.

Hij is de tweede regisseur in Spanje met de meeste films op zijn naam.

Hij is onvermoeibaar in zijn werk en is de op één na grootste regisseur in Spanje met de meeste films op zijn naam: 96. Zijn producties werden gekenmerkt door eenvoud, economie en snelheid. Het filmen duurde zelden langer dan vier weken, met een paar maanden postproductie. Naast de eerder genoemde Lina Morgan en Carmen Sevilla werkte hij ook samen met enkele van de beroemdste acteurs van elk tijdperk: onder meer José Luis López Vázquez, Alfredo Landa, Concha Velasco, Gracita Morales, Florinda Chico, Manolo Escobar, José Sacristán en Pajares y Esteso.

Volgens bronnen bij de Filmacademie, die dit aan Europa Press bevestigden, zal de uitvaartkapel worden ingericht bij het Tanatorio de la Paz en zal deze woensdagmiddag open zijn, zodat vrienden en collega's de laatste eer kunnen bewijzen . Het is de bedoeling dat het lichaam aanstaande donderdag in besloten kring wordt gecremeerd, bij hetzelfde uitvaartcentrum.