Wanneer het beter is om niet te overdrijven

Teresa Arsuaga is advocaat en werkt in Madrid als bemiddelaar op het gebied van conflictbemiddeling; Ze is ook de auteur van titels zoals The Humanist Lawyer . Dankzij zijn uitgebreide ervaring publiceert hij nu deze gids voor beter conflictmanagement, een probleem dat zich onvermijdelijk in elk mensenleven voordoet. Aan de hand van voorbeelden uit het echte leven wil de auteur haar lezers helpen zich te concentreren op de verborgen motieven achter hun reacties en aandacht te besteden aan alledaagse details die onverwachte gevolgen kunnen hebben.

Om te beginnen is het opvallend dat er onder ons een tendens bestaat die schadelijk is in conflicten: de neiging om de werkelijkheid te dramatiseren en te verdraaien en de verantwoordelijkheid voor meningsverschillen en klachten uitsluitend bij de andere partij te leggen. Met zulke grove overdrijvingen “staan” we onszelf toe trots, wrok of wraak te uiten; een overacting. Om hieraan te ontsnappen, is het belangrijk om rekening te houden met elkaars percepties en emoties. Ook moeten we leren hoe we die kunnen communiceren en interpreteren. We kunnen ons niet neerleggen bij secundaire, onnodige en uiteraard schadelijke controverses; Eigenlijk is het niet nodig om hier dieper op in te gaan. Het is noch eerlijk noch intelligent om stelselmatig anderen de schuld te geven, jezelf als slachtoffer te zien en de bedoelingen en daden van anderen op een zo negatief mogelijke manier te beoordelen. Wij moeten ernaar streven om de mogelijkheid te verwerven om verdere of zelfs ergere schade te voorkomen.

⁄ Dit is een gids voor het beste beheer van conflicten, die onvermijdelijk in elk leven voorkomen

Het komt vaak voor dat conflicten tussen gescheiden ouders escaleren in kleine wraakacties (een gepland te laat komen bij elke gelegenheid of de systematische weigering om af en toe de vastgelegde gerechtelijke maatregelen te veranderen). Sommigen laten de kans niet voorbijgaan om hun ex-partners te irriteren, lastig te vallen, boos te maken en te frustreren, zonder zich druk te maken over de schade en het leed dat dit bij hun kinderen veroorzaakt; Vaak veroorzaakt dit ondraaglijk lijden bij kinderen en jongeren. Er is geen recht om dit soort schade aan te richten; Het is onacceptabel, maar wel gebruikelijk. Anderen proberen iedereen kwaad te doen, om hun verontwaardiging te uiten laten ze willekeurig kwaad los; soms doden.

Verre van een oncontroleerbare neiging tot overweldigen, stelt Teresa Arsuaga een alternatief voor aan de veelgehoorde klacht “je bent nooit thuis, je bent egoïstisch”: “Ik zou willen dat we meer tijd samen doorbrengen”; een verzoek met het idee dat het beter ontvangen zou worden. De situatie en gevoelens van anderen in eigen hand nemen, maar onze eigen situatie en gevoelens uiten. We moeten de bereidheid ontwikkelen om samen te werken en om samenwerking te vragen, nadenken over de toekomst en niet voortdurend het verleden oprakelen. Het is essentieel om kalm te zijn en een rechtvaardigheidsgevoel te hebben, om onze emoties te beheersen en te handelen naar onze waarnemingen (soms door subtiel de criteria te doorbreken waarmee de ander de gebeurtenissen interpreteert en wat hem boos maakt). Het kan geen kwaad om van de klassiekers te leren hoe je kunt zeggen wat je echt wilt zeggen en hoe je kunt voorkomen dat je op een stereotiepe manier spreekt.

Het is ook belangrijk om je in de schoenen van de ander te verplaatsen en te beseffen dat het voelen van minachting, onverschilligheid of een opvallend gebrek aan aandacht pijn doet of zelfs beledigt. Niemand wil als irrelevant en onbelangrijk worden neergekeken. We willen allemaal erkenning en niet alleen genegenheid, zowel in het gezin en op school als op professioneel en sociaal gebied. We willen graag dat we worden gewaardeerd. Iedereen heeft er aandacht voor, ook al lijkt dat niet zo.

Het is belangrijk voor ons allemaal om te weten dat het verlangen naar empathie en effectiviteit een methode inspireert om onze manier van relateren op een authentieke manier te structureren, zonder geweld en zonder overreacties.

Het is de moeite waard om twee namen te noemen aan wie Teresa Arsuaga in deze pagina's hulde brengt: Johan Galtung, een Noorse wiskundige en socioloog die onderzoek deed naar menselijke conflicten in zijn zoektocht naar het verspreiden van duidelijkheid en vrede. En de Amerikaanse psycholoog Marshall Rosenberg, die zestig jaar geleden ook al pleitte voor geweldloze communicatie.

Teresa Arsuaga Ik zie je, ik hoor je, ik herken je Arpa. 176 pagina's. 18,90 euro