Zal Morante eindelijk de Puerta Grande van Las Ventas openen?

De onregelmatige en lange San Isidro-markt eindigt deze zondag met de best mogelijke uitkomst. Niet alleen vanwege de traditionele reputatie van het Charity-stierengevecht, maar ook omdat Morante de la Puebla, in de bloei van zijn stierenvechtcarrière en aan de vooravond van een triomfantelijk seizoen, de hoofdact is.

Hij had de Puerta Grande bij Las Ventas gemakkelijk op 28 mei kunnen openen. Een onhandige poging met de descabello verhinderde hem dit, hoewel de statistische resultaten van die middag de betekenis van de gebeurtenis niet tegenspreken.

Morante viel in slaap met de cape tijdens de ontvangstpassen met de eerste Garcigrande-stier. En vervolgens omhulde hij de stier met inspirerende, verbluffende en krachtige passen. De tribunes juichten , zoals we dit jaar alleen de diepgang van Fortes en de zwakte van Aguado hebben gezien. En dit is niet om de verdiensten van de andere winnaars – Borja Jiménez, Talavante, Roca, Román, Fonseca… – te bagatelliseren, maar eerder om het stierenvechten met een grotere esthetische resonantie te prijzen.

Wat Morante deed, was een "blackout" in Las Ventas veroorzaken. Hij distantieerde zich van zijn collega's en van de geschiedenis, en imiteerde zelfs Guerrita's arrogantie: "Eerst Guerra, dan niemand. En na niemand, Fuentes," riep de kalief van Córdoba uit op het hoogtepunt van zijn carrière.

Wat Morante de la Puebla deed, was een stroomstoring veroorzaken in Las Ventas. Hij distantieerde zich van zijn collega's en van de geschiedenis.

Het seizoen van de maestro begon met de verdoving van zijn psychiatrische geschiedenis , met de interviewbekentenis aan ABC , maar je zou kunnen zeggen dat helderheid in de ring , uitbundigheid en inspiratie de beste remedie vormen tegen kwelling en duisternis. Morante de la Puebla vecht beter dan ooit (en dat was niet makkelijk), net zoals hij ons gewend heeft aan een beledigende regelmaat. Bijna elke stier is geschikt voor hem. Hij betreedt delicater terrein dan ooit. En hij gaat de strijd aan met een onweerstaanbare waarheid en puurheid.

Morante is er om hem te volgen – hem te achtervolgen – waar hij zich ook aankondigt, om hem desnoods de kruik te brengen. En om de geschiedenis van het stierenvechten te identificeren, te waarderen, wanneer we die voor ons zien. Het doet denken aan het motto van LeBron James (" We are all witness"). En de mate van interesse die de tweede middag van de Sevillaanse matador wekte, wordt uitgelegd in de epiloog van de Isidrada.

De prijs van kaartjes op de zwarte markt bewijst dit. En het wordt ook bewezen door de virtuoze traagheid van een stierenvechter uit die tijd, wiens taken onder meer de tegenslag omvatten dat hij de Puerta Grande nooit met zijn lichten aan heeft geopend.

Is de dag, het uur, de minuut aangebroken? Een groot deel van de mogelijkheden hangt af van de paarden van Juan Pedro Domecq. Het stierengevecht op 24 mei – de mano a mano tussen Ortega en Aguado – was een grote teleurstelling, maar het Sevilliaanse merk heeft genoeg prestige en reputatie om zijn spel te verbeteren en zich voor te bereiden op het evenement.

Morante kondigt zich natuurlijk niet alleen aan. Hij wordt vergezeld door Fernando Adrián en Borja Jiménez in de rij van stierenvechters met kwaliteit en eer. Beiden zijn populair bij de fans van Las Ventas – te beginnen met de zevende rij – en beiden moeten hun carrière in Madrid nieuw leven inblazen, maar het zou voor de echte fan stimulerender zijn geweest om een ​​line-up van topmatadors samen te stellen. Met Ortega en Aguado bijvoorbeeld.