'Het Hof heeft reeds vastgesteld dat er sprake is van een tekort bij het UPC; Het enige wat we nog moeten doen, is berekenen hoeveel. Daarom zijn we naar het kantoor van de procureur-generaal gegaan.'

De financiële crisis van het zorgstelsel kan niet wachten. Om deze op te lossen, is het van groot belang om het huidige tekort in de Capitation Payment Unit (UPC) te berekenen. Dit is het bedrag dat elke EPS per lid ontvangt. Volgens diverse technische en overheidsrapporten is dit tekort onvoldoende om de werkelijke uitgaven voor gezondheidszorg te dekken. In Colombia werd voor elke $ 100 pesos die in 2024 van de UPC werd ontvangen, $ 109,50 uitgegeven.

De technische vergaderingen die het Constitutionele Hof had bevolen om het UPC van 2024 te actualiseren en de gegevens van voorgaande jaren te herzien, hebben echter hun doel niet bereikt, aldus hetzelfde Hooggerechtshof. In een recente uitspraak heeft het Hof duidelijk gemaakt dat de door het Ministerie van Volksgezondheid gecoördineerde vergaderingen niet over een adequate methodologie beschikten. In zijn laatste uitspraak stelde het Hof vast dat de verkiezingen opnieuw moeten worden gehouden. Tevens erkende het dat er sprake is van een tekort binnen het UPC en gaf het aan dat het aan het ministerie is om de omvang van dit verschil te berekenen.

Om ervoor te zorgen dat aan het bevel van het Hooggerechtshof wordt voldaan, hebben vakbond EPS, Acemi, patiëntenorganisaties, gebruikersverenigingen en andere organisaties uit de sector afgelopen vrijdag een verzoek ingediend bij het Bureau van de Procureur-Generaal om medewerking te verlenen aan de nieuwe rondetafelgesprekken die het Ministerie van Volksgezondheid moet bijeenroepen. Zoals Ana María Vesga, voorzitter van Acemi, uitlegde in een interview met EL TIEMPO, introduceert het voorstel, gebaseerd op tien pijlers, een nieuwe methodologische aanpak die zorgt voor echte overeenkomsten op basis van data- en technische analyses.

Ten eerste is het belangrijk om op te merken dat in de uitspraak van het Constitutionele Hof in 007, waarin de vorming van dergelijke panels voor de beoordeling van het UPC wordt voorgeschreven, het Hof het ministerie opdraagt ​​om het Bureau van de Procureur-Generaal uit te nodigen om deel te nemen aan het panel. Het Openbaar Ministerie was bij de eerste oefening aanwezig, maar van een echt technisch gesprek was geen sprake. Zij namen deel via het Ministerie van Volksgezondheid, dat, zoals we hebben gezien, geen consensus probeerde te bereiken door te erkennen dat het systeem onvoldoende werd gefinancierd. Wat wij nu vragen is dat het Bureau van de Procureur-Generaal een actieve rol op zich neemt, voorstellen doet en het voortouw neemt om ervoor te zorgen dat de commissie op een andere manier wordt gerund.

De eerste reden was de samenstelling van het panel: er waren niet genoeg acteurs. Er waren geen vertegenwoordigers van de vakbonden, de academische wereld of artsen aanwezig. Als er een inhoudelijke discussie over de financiering van het systeem moet plaatsvinden – de belangrijkste beslissing om deze crisis aan te pakken – dan moet iedereen vertegenwoordigd zijn. De tweede reden is dat er twee standpunten zijn: het ministerie stelt dat het UPC voldoende is, terwijl verzekeraars en patiënten, daarin gesteund door het Hof, van mening zijn dat er sprake is van een tekort. Er is behoefte aan een methodologie die het mogelijk maakt de technische argumenten van beide kanten te verzamelen en consensus te bereiken. Het ministerie maakte echter gebruik van een methodiek die Philips 66 heet. Daarin werd de discussie opgedeeld in subgroepen, waarbij verzekeraars bij verzekeraars zaten, aanbieders bij aanbieders en patiënten apart. Het ministerie, dat zowel rechter als jury was, begeleidde de oefening. Bovendien was er sprake van vooringenomenheid in de vraagstelling en de analyse en werd er door de EPS geen echte technische presentatie toegestaan.

Er bestaan ​​veel methoden voor conflictbemiddeling. Wij willen geen standpunt opleggen, maar gaan uit van de erkenning dat er twee antagonistische standpunten bestaan. Dat vereist dat er een evenwichtige en rustige onderhandelingstafel is, zoals bij elke complexe onderhandeling. Bij eerdere rondetafelgesprekken was er bijvoorbeeld sprake van een onevenwichtigheid: twee vertegenwoordigers van verzekeraars versus twaalf of dertien van aanbieders. Ook mocht er niet fatsoenlijk gepresenteerd worden; er waren zelfs geen audiovisuele hulpmiddelen aanwezig. Wij vragen om een ​​panel waarin in elke sessie een specifieke vraag wordt behandeld, waarin vooraf technische ondersteuning wordt geboden, waarin argumenten worden gepresenteerd en waarin dit alles ter evaluatie wordt voorgelegd aan een onafhankelijk technisch panel. Wij vragen niet dat het ministerie zijn wettelijke bevoegdheid om het UPC vast te stellen verliest, maar we willen wel accepteren dat er sprake is van een technisch conflict en dat dit met de steun van onpartijdige derde partijen moet worden opgelost.

IPS'en dienen nu al informatie in via het RIPS. Deze informatie is niet perfect, maar wel verplicht. Net zoals EPS'en sinds 2019 verplicht zijn om gedetailleerde informatie te verstrekken – wat een enorme inspanning is, aangezien Nueva EPS bijvoorbeeld maandelijks vier miljoen facturen ontvangt – kan van IPS'en ook worden vereist dat zij hun facturen indienen. Met deze informatie kan een representatief monster worden vergeleken en gegenereerd, zoals dat ook bij statistische schattingen gebeurt. Het probleem is dat er vandaag de dag een officieel discours bestaat dat erop staat dat de EPS'en onvoldoende informatie verstrekken, terwijl van de IPS'en niet dezelfde nauwkeurigheid wordt verwacht. Als we de informatie standaardiseren, kunnen we vergelijken welke EPS welke kosten heeft gerapporteerd, welke IPS die kosten in rekening heeft gebracht en kunnen we ontdekken waar de inconsistenties liggen. Hierdoor zou er ook nauwkeuriger inzicht ontstaan ​​in de kosten van het systeem voor het land en in de werkelijke schuldenlast van de betrokken partijen. Momenteel zijn er grote verschillen tussen de cijfers van ziekenhuizen en die van de volksgezondheidsautoriteiten. Dat zou niet mogen gebeuren.

Dat is een van de grootste hiaten. Nueva EPS, dat 12 miljoen leden telt – 25% van het systeem – heeft geen financiële informatie verstrekt voor 2023 of 2024. Een vertegenwoordiger was aanwezig tijdens de vergaderingen, maar verstrekte geen geconsolideerde informatie. Het is paradoxaal dat dezelfde overheid die klaagt over de kwaliteit van de informatie van de EPS, niet van haar eigen accountants verlangt dat zij gegevens overhandigen van de entiteiten die onder haar controle staan. Tegenwoordig is 60% van de bevolking aangesloten bij de geïntervenieerde EPS. Indien deze informatie niet beschikbaar is, is de analyse onvolledig. Een alternatief is om informatie van aanbieders die met deze EPS'en samenwerken te gebruiken om de uitgaven te reconstrueren. Idealiter zou de overheid echter haar verantwoordelijkheid moeten nemen en de levering van de gegevens moeten garanderen.

Dat betekent dat in elke sessie een specifieke vraag aan bod moet komen, zoals frequentie, ernst van het ongeval, ongevalspercentage. Er mag niet verder worden gegaan zonder de voorgaande vragen te hebben behandeld. Zo heeft het ministerie tijdens de vorige rondetafelgesprekken de toereikendheidsstudie gepresenteerd, die we allemaal al kennen. Er was geen mogelijkheid om onze eigen cijfers te presenteren of de uitspraken van het ministerie te vergelijken met wat wij in de data zagen. Aan het eind van elke sessie vat een facilitator het volgende samen: "Dit zijn de cijfers van het ministerie, dit zijn de cijfers van de EPS, hier zijn verschillen, hier zijn overeenkomsten", en dit wordt voorgelegd aan het technisch panel voor analyse. Maar wat het ministerie precies heeft verzameld en hoe het deze gegevens gaat verwerken, weten we vandaag de dag nog niet.

Tijdens de laatste vergadering is dat niet opgelost. Het ministerie erkent niet dat er sprake is van een tekort. Vanaf het begin van de rondetafelgesprekken beweerden zij dat zij de enigen waren die bevoegd waren om het UPC vast te stellen en dat zij het al hadden berekend. Ze legden dus alleen uit wat ze hadden gedaan, zonder in te gaan op de ontbrekende onderdelen. Het Hof geeft in zijn laatste uitspraak aan dat het de vraag niet begrijpt. Het Hof heeft reeds vastgesteld dat er sprake is van een achterstand; Wat nog rest is het berekenen van de omvang ervan. Als het ministerie deze oefening herhaalt, zal er niets bereikt worden. Daarom zijn wij met dit voorstel naar het Openbaar Ministerie gegaan. We weten niet of het zal werken, maar we moeten het proberen. Dit is op dit moment de belangrijkste oefening in het gezondheidszorgsysteem.

Het is niet te vergelijken met een stroomstoring die van het ene op het andere moment ontstaat. Het systeem blijft functioneren, maar het verslechtert elke dag: er sluiten bedden, artsen stoppen met behandelen, er is een tekort, ziekenhuizen schrappen diensten vanwege wanbetaling... Tegenwoordig hebben alle EPS'en, op een paar uitzonderingen na, een negatief eigen vermogen. Ziekenhuizen verkeren in crisis. Dit kan niet langer wachten. Wat er ook gebeurt met de hervorming van de gezondheidszorg, de decreten en het referendum: zonder financiering is er geen systeem. En dat moet nu opgelost worden. Het economische tekort heeft gevolgen voor patiënten en zorgverleners. Het Hof heeft een deadline gesteld: de technische commissies moeten uiterlijk in juli weer actief zijn en het nieuwe UPC moet uiterlijk in september zijn vastgesteld. Als het goed wordt gedaan, kunnen we nog steeds van koers veranderen.

Het Openbaar Ministerie toonde oprechte interesse en nodigde ons uit voor vervolgbijeenkomsten. Wij vragen u om een ​​nieuwe methode voor het voeren van de discussie voor te stellen en ervoor te zorgen dat het mandaat van het Hof wordt uitgevoerd. Dit is niet alleen een technisch debat; Het is de enige manier om het Colombiaanse zorgstelsel te redden.

Journalist Milieu en Gezondheid