Volgens Invamer is 79% van de Colombianen van mening dat de kwaliteit en dekking van de gezondheidszorg achteruitgaat.

De meest recente Invamer-enquête, uitgevoerd in juni 2025, maakt duidelijk dat de toegang tot gezondheidszorg voor Colombianen in het land verslechtert. Volgens de cijfers beoordelen steeds meer Colombianen de gezondheidszorg in het land als "slecht", van 20% van de respondenten in juni 2024 tot 32% in dezelfde maand dit jaar.

Bovendien, toen respondenten werd gevraagd of zij de kwaliteit en dekking van de gezondheidszorg verbeterden of verslechterden, antwoordde 79% dat dit het geval was (vergeleken met 55% die dit aan het begin van de huidige regering vond). Slechts 15% van de respondenten gaf aan dat het verbeterde (vergeleken met 29% die dit aan het begin van de Petro-regering vond).

In de twee grootste steden van het land, Medellín en Bogotá, is gezondheid een van de drie grootste zorgen van de inwoners, samen met onzekerheid. In de andere grote steden (Cartagena, Cali, Barranquilla en Bucaramanga) behoort dit probleem tot de top tien, waarbij Cartagena de grootste zorg is voor de bevolking en op de derde plaats staat.

De cijfers van Invamer weerspiegelen de huidige crisis waarmee het systeem kampt, die door experts, zoals de groep "Todos por la Salud", is omschreven als een "humanitaire crisis". De Colombiaanse gezondheidszorg kampt momenteel met een terminaal zieke patiënt die, ondanks een duidelijke diagnose en mogelijke behandeling, met de dag erger wordt. De symptomen zijn duidelijk: ziekenhuisafdelingen sluiten vanwege hoge kosten, ziekenhuizen weigeren diensten aan leden van bepaalde zorgaanbieders vanwege schulden van miljoenen dollars, farmaceutisch managers hebben geen voorraad medicijnen vanwege wanbetaling, en patiënten protesteren omdat hun recht op gezondheidszorg niet gegarandeerd is.

Het is niet de eerste keer dat het socialezekerheidsstelsel van het land een crisis doormaakt; het is al vaker gebeurd. Volgens experts is de situatie dit keer anders: de inspanningen om de crisis aan te pakken zijn minimaal of helemaal niet aanwezig, wat de situatie steeds verder verslechtert en zich weerspiegelt in alle actoren binnen het systeem, zoals klinieken die stoppen met hun diensten en ziekenhuizen die gedwongen sluiten.

Het probleem is dat het Colombiaanse zorgstelsel, net als elke andere ziekte, jarenlang zou kunnen blijven lijden zonder een duidelijke toekomst. Ondertussen blijft de discussie over de diagnose ervan uiteenlopende meningen oproepen. Aan de ene kant is voor experts, vakbonden en belanghebbenden in het systeem de remedie voor de huidige crisis een injectie van meer financiële middelen, zoals in eerdere crises is gebeurd. Maar voor de regering ligt de oplossing in hervorming van het systeem en een beter beheer van de beschikbare middelen.

Journalist Milieu en Gezondheid