Ze voerden een genetisch onderzoek uit en ontdekten dat het niet de Spanjaarden waren die lepra naar Amerika brachten.

Een genetische ontdekking ontkracht een van de meest wijdverbreide historische opvattingen over een van de oudste ziekten ter wereld. Een groep wetenschappers heeft bewijs gevonden dat lepra al lang vóór het Europese contact met Amerika bestond. Daarmee wordt het idee ontkracht dat de Spanjaarden de ziekte naar het continent hebben gebracht.

De ontdekking was gebaseerd op de analyse van precolumbiaanse menselijke resten waarin DNA-fragmenten werden gevonden die behoorden tot Mycobacterium lepromatosis , een van de twee bacteriën die deze ziekte veroorzaken. Deze variant werd voor het eerst geïdentificeerd in 2008 en lijkt, in tegenstelling tot Mycobacterium leprae , oorspronkelijk uit Noord- en Zuid-Amerika te komen.

Het onderzoek, geleid door het Pasteur Instituut en gepubliceerd in het tijdschrift Science , werd uitgevoerd met medewerking van internationale experts op het gebied van de evolutie van ziekten. Uit de geanalyseerde monsters, afkomstig van zowel hedendaagse als oude personen, zijn drie gevallen van lepra geïdentificeerd die dateren van vóór de komst van Europeanen in gebieden die nu tot Canada en Argentinië behoren.

De bacterie circuleert al meer dan duizend jaar.

"Onze interesse begon toen we onverwachts DNA van M. lepromatosis ontdekten in de resten van een oud individu uit Noord-Amerika", legt Nicolas Rascovan, onderzoeker bij het Pasteur Instituut, uit . Op basis van deze ontdekking volgde het team meer gevallen die de aanwezigheid van deze bacterie minstens 1.000 jaar geleden bevestigden.

De resultaten laten ook het bestaan ​​zien van oude clades van deze bacterie, die zich gedurende meer dan 9.000 jaar onafhankelijk van elkaar hebben ontwikkeld . Deze gegevens openen de mogelijkheid dat er nog steeds onbekende dierlijke reservoirs zijn die de ziekte in bepaalde regio's actief houden.

In de Verenigde Staten zijn bijvoorbeeld gevallen van lepra bij gordeldieren gedocumenteerd. In het Verenigd Koninkrijk is een vergelijkbare variant aangetroffen bij rode eekhoorns, wat erop wijst dat de verspreiding veel groter en ouder is dan eerder werd gedacht.

Uit het onderzoek blijkt ook dat deze variant, hoewel minder bekend, een nieuwe bedreiging kan vormen als de verspreidingsdynamiek verschilt van die van M. leprae. "Gezien de mate van diversiteit en verspreiding zou M. lepromatosis zich kunnen gedragen als een opkomende ziekteverwekker", merkte Rascovan op.