De moeder van Nico Williams, de vermeende interesse van Madrid en Laporta's laatste klap in het gezicht.

De contractverlenging van Nico Williams bij Athletic Bilbao werd in Bilbao gevierd alsof het een contractverlenging was. En in zekere zin was dat ook zo. Het is geen wonder dat de Spaanse international, door fans beschuldigd van ondankbaarheid, verraad en een "shit rat", een deal met FC Barcelona had gesloten om te vertrekken. Waarom deed hij dat niet? Omdat de Catalaanse club niet kon garanderen dat hij zijn afkoopsom tijdig kon betalen .

Het feit dat zijn zaakwaarnemer, net als veel van zijn teamgenoten, een clausule in het contract eiste waarin stond dat als Nico niet vóór 20 augustus bij LaLiga was geregistreerd, hij transfervrij zou zijn en Barça zijn afkoopsom van 58 miljoen zou verliezen, was de reden om de overeenkomst te verbreken. Het perfecte excuus om te kiezen voor het verlengingsaanbod dat Jon Uriarte hem in de tussentijd had gestuurd , dat financieel beter was dan dat van Barça en liep tot en met 2035.

Het is belangrijk om te onthouden dat de zaak van Dani Olmo en zijn teamgenoot Pau Víctor dankzij een politieke zet net op tijd werd opgelost. De Hogere Sportraad (CSD) maakte misbruik van een ernstige fout van Javier Tebas , waaronder de "onbevoegdheid" van de Monitoringcommissie van de RFEF-LaLiga Overeenkomst , om de Catalanen een voorzorgsmaatregel te gunnen, waardoor ze het seizoen normaal konden spelen.

De belachelijkheid van Laporta bij een transfer die hem voor de tweede keer ontglipt, is alleen te vergelijken met die van de speler zelf, die in Bilbao blijft omdat hij niet kon vertrekken, zoals hij van plan was. Zijn zaakwaarnemer, Félix Tainta uit Navarra, heeft hem aangeboden aan verschillende Europese clubs, van Arsenal tot Bayern München , zonder dat een van hen heeft gereageerd. Mogelijk omdat geen van hen veel interesse in de speler zag.

Nico wilde weg uit Bilbao, maar niet uit Spanje.

Sterker nog, zoals bronnen dicht bij Nico beweren, was het zijn bedoeling om Bilbao te verlaten, maar niet om Spanje te verlaten. Zijn enige opties waren dus FC Barcelona en Real Madrid . Wat was op dit punt een betere manier om eerstgenoemde kwaad te maken dan de vermeende interesse van laatstgenoemde te lekken, wat werd ontkend door een telefoontje van algemeen directeur José Ángel Sánchez aan zijn Bilbao-collega Jon Berasategi .

Merkwaardig genoeg was de verantwoordelijke voor deze stap niet de jongste vertegenwoordiger van de gebroeders Williams, maar María Confort Arthuer . Namelijk de moeder van Nico en zijn broer Iñaki, die hem daarentegen constant probeerde te overtuigen om niet te vertrekken. Hoewel Real Madrid , zoals we al zeiden, intern aan Athletic duidelijk maakte geen interesse te hebben in de spits , hoef je alleen maar de krantenarchieven te raadplegen om te zien hoe het lek het gewenste effect had.

Tijdlijn van een soapserie met hetzelfde einde

20 mei, Marca: " De naam van Nico Williams begint luid te klinken in de kantoren van Valdebebas . De jonge vleugelspeler van Athletic Club is een zeer aantrekkelijk vooruitzicht geworden voor Real Madrid, dat zijn komst serieus overweegt . De deal is niet vergezocht en relatief eenvoudig: het enige dat nodig is, is het betalen van zijn afkoopsom van € 58 miljoen."

Bovendien waardeert Valdebebas de dramatische impact van het wegnemen van een van de belangrijkste doelen die Barcelona vorig seizoen nastreefde, hoewel het klopt dat de club aan momentum heeft ingeboet sinds de explosie van Raphinha. Nico's komst naar Real Madrid zou ongetwijfeld een marktexplosie zijn, een aanwinst met grote impact die de opkomende positie van Lamine Yamal in het nationale voetbal zou kunnen compenseren.

30 mei, fcbarcelonanoticias.com: "De naam van Nico Williams staat weer op de agenda van FC Barcelona. Hoewel de sportdirectie de afgelopen maanden andere profielen heeft onderzocht om de flanken te versterken, lijkt de jonge vleugelspeler van Athletic Club zijn doel nog niet te hebben opgegeven: spelen in Camp Nou . Volgens de laatste berichten heeft zijn entourage de contacten hervat."

Nico Williams zou bereid zijn zich aan te passen aan het salarisplafond van Barça, rekening houdend met de financiële lasten voor een organisatie die nog steeds te maken heeft met beperkingen op het gebied van financiële fair play. De afkoopsom blijft een aanzienlijk obstakel. De speler gelooft echter dat dit het juiste moment is om de overstap te maken naar een Europese topclub en ziet Barça als de ideale omgeving voor zijn ontwikkeling.

4 juni, Cadena SER: "De zaakwaarnemer van Nico Williams heeft FC Barcelona gebeld om hem een ​​transfer aan te bieden." "Na een eerste telefoontje reisde Félix Tainta op vrijdag 13 juni naar Barcelona om de sportdirectie van Barça te ontmoeten", meldde de eerder genoemde zender later. "De ontmoeting vond plaats in Hotel Torre Melina. Tijdens de ontmoeting maakte de zaakwaarnemer de wens van zijn cliënt kenbaar om voor Barça te tekenen. Hij verzekerde hen dat Nico nu een volwassener speler was en dat zijn vertrek dit keer onder gunstiger economische omstandigheden voor de Catalaanse club kon plaatsvinden (betaling in termijnen), gezien zijn financiële situatie."

De rol van Thebe bij het blokkeren van de operatie

Hoewel het misschien ongeloofwaardig lijkt, aangezien "Bilbao", zoals ze het rood-witte team bij Can Barça graag noemen, de volledige betaling van de clausule ging eisen, voelde Joan Laporta zich gesterkt door een operatie die gedoemd was te mislukken. Zoals we in deze krant berichtten , greep Tebas de kans aan om LaLiga dichter bij Athletic te brengen en de Catalaanse club onder controle te krijgen. Tegen Athletic loopt namelijk een klacht, wat tot zijn diskwalificatie zou kunnen leiden , aangezien hij al publiekelijk is berispt.

Dat de aankondiging van Nico's verlenging samenviel met het nieuws over de boete die de UEFA aan Barça had opgelegd wegens schending van de Financial Fair Play- regels, bevestigde alleen maar Laporta's belachelijkheid en de triomf van Uriarte, die Tainta als zijn beste bondgenoot heeft beschouwd . Het feit dat Nico Williams een clausule van ongeveer 90 miljoen heeft geaccepteerd in plaats van er helemaal geen te plaatsen , zoals andere teamgenoten wel hebben gedaan, bewijst verder dat als hij zijn contract verlengde, hij dat deed omdat hij niet kon vertrekken, en niet omdat hij wilde blijven . Wat suggereert dat hij het uiteindelijk toch zal doen en in ieder geval meer miljoenen zal achterlaten. Ervan uitgaande dat iemand niet zoals Barça doet en, voordat hij hem overtuigt, hen kan betalen.