Wie zou bij zijn volle verstand zonder extensies willen?

Er gaan geruchten dat er een nieuwe voetbalschennis op de loer ligt: ​​de afschaffing van de verlenging . Volgens berichten overweegt de UEFA om ze af te schaffen, in ieder geval in de knock-outfase van de Champions League. Volgend seizoen zal dat echter zeker niet gebeuren. Ze willen meer spelletjes, ze willen meer toernooien, maar blijkbaar willen ze die korter, zoals toen jij als tiener tevreden was met het 30 minuten zien van je vriendje van de middelbare school tijdens de pauze.

Sommige fans beschouwen de extra tijd als een saaie administratieve klus: de virtuele rij om een ​​kaartje te bemachtigen, de bak kip die urenlang in de gootsteen staat te ontdooien in de winter, de algemene voorwaarden die je op een website moet accepteren, het beekje dat uitmondt in een prachtige waterval bij strafschoppen. Die vijandigheid is logisch. Verlengingen kunnen een ware nachtmerrie worden, omdat teams alleen maar wachten op de laatste strafschoppenserie, in een voortdurende poging om niet te winnen. Maar om ze helemaal niet te gebruiken zou hetzelfde zijn als nee zeggen tegen voorspel en de mogelijkheid tot genot volledig afzweren. Dat is alsof je een bruiloftsmaal begint met alleen de zeebaars, zonder de ham te noemen. Dat is hetzelfde als tegen Lamine Yamal zeggen dat hij moet wachten tot hij 18 is voordat hij voetbal speelt.

Een land dat in de 116e minuut vol extase en glorie was, kan niet tegen verlenging zijn. Een land dat Nayim in het Parc des Princes een doelpunt zag maken vanaf 49 meter, bij een stand van 1-1 en nog 10 seconden op de klok in de verlenging, kan niet tegen hen zijn. Een land, of beter gezegd, een planeet, dat een paar weken geleden nog de verlenging tussen Inter en Barça meemaakte, kan die verlenging gewoon niet als iets overbodigs beschouwen.

Elke rechtvaardiging voor het beëindigen van de verlengingen is weerlegbaar. Als de reden is dat spelers meer rust nodig hebben, kunnen ze eerst proberen het schema niet te vol te zetten door nieuwe toernooien of nieuwe knock-outfases te creëren. Als de reden is dat de wedstrijden zo uitputtend lang duren, zouden ze eens moeten proberen de 15 minuten durende beraadslagingen in de VOR-ruimte te schrappen. Toen de penalty werd afgekeurd vanwege Rice's vasthouding op Mbappé tijdens de Champions League-wedstrijd Real Madrid-Arsenal , gaf dat een aantal van ons de tijd om in beroep te gaan bij de rechterlijke macht. Of probeer de verlenging in te korten door er 20 minuten van te maken, in plaats van 30. En als de reden commercieel is, in die obsessie om nieuwe kijkers te trekken, dan zijn er weinig dingen spannender voor voetbalkijkers dan de tweede helft van de verlenging. Penalty's zijn natuurlijk nog spannender, maar het gaat hier om een ​​sport waarbij de attractie meestal zit in de bewegingen van de bal.

Voor technocraten die niets van voetbal op lange termijn willen weten, is het goed om de buitengewone verlenging tussen Frankrijk en Brazilië tijdens het WK van 1986, de 3-5 overwinning van Spanje op Kroatië in de achtste finales van het EK 2020 of misschien wel het beste einde van een voetbalwedstrijd aller tijden te herinneren: Argentinië en Frankrijk tijdens het WK van 2022, met de glorieuze doelpuntenwisseling tussen Messi en Mbappé vlak na de reguliere speeltijd.

Als je echter op zoek bent naar lichtheid en totale toewijding in het voetbal, stel ik verschillende ideeën voor die de afschaffing van verlengingen aanvullen: laat het team met de laagste schuldratio winnen, laat het team dat in de warming-up het meest heeft bijgedragen winnen of, nog eenvoudiger, laat ChatGPT beslissen wie er wint, zodat er niet eens strafschoppen nodig zijn. Laten we van voetbal een procedure maken die vergelijkbaar is met het behalen van de APK. Voetbal is een sport die zich voortdurend ontwikkelt, maar het zou mooi zijn als het voetbal bleef.