De nieuwe moordmysterie van Netflix bezorgt je misschien een hartaanval
De nieuwe Netflix-miniserie Untamed bezorgt je al snel een hartverzakking. Twee klimmers, grommend en vloekend, beklimmen een klif en proppen ankers in kleine grepen terwijl de wind fluitend langs hen heen giert. De klimmer die voorop loopt, maakt een kleine misstap en je adrenaline stijgt. Maar dat is niets vergeleken met hoe je je voelt wanneer een meisje van de top van de klif valt en blijft haken aan het touw dat de twee mannen aan elkaar vastbindt, de voorste klimmer van de rots rukt en een slingerbeweging met drie personen creëert, die alleen nog door de onderste klimmer verankerd is. De mannen, die door de dramatische schommelingen die dit nieuwe gewicht veroorzaakt op de rotswand terechtkomen, schreeuwen in de leegte: "What the fuck?"
Laten we even terugspoelen. De eerste aflevering van Untamed begint met een paar seconden b-roll, opgenomen bij de poorten van Yosemite National Park, waar toeristen in rijen campers en SUV's wachten tot de parkwachters hun geld aannemen. Dat is belangrijk om te vermelden, want het beste aan deze serie van zes afleveringen – gemaakt door Mark L. Smith, schrijver van de film The Revenant en bedenker van de onlangs populaire Netflix-serie Western American Primeval , samen met zijn dochter Elle Smith – is de setting. Het is niet alleen mooi (hoewel de delen van British Columbia die deproductie voor Yosemite moet afbeelden zeker adembenemend zijn). De serie legt ook de vinger op iets bijna pervers aan het hedendaagse Amerikaanse Westen in het algemeen, en de nationale parken in het bijzonder: mensen zijn dol op dit land, maar hun liefde neemt allerlei vreemde vormen aan. Soms maakt het ze gewoon een week lang tot vervelende, zweterige toeristen; soms zorgt het ervoor dat ze hun leven opgeven voor seizoensbaantjes waarvan de belangrijkste aanbeveling de nabijheid van de wildernis is; soms overtuigt het hen om kliffen te beklimmen; Soms brengt het hen in gevaar, zoals bij het mysterieuze vallende meisje wiens dood de kern vormt van de plot van de serie.
Eric Bana speelt een klassieke, humorloze en gekwelde wetshandhaver, Kyle Turner, die werkt voor een obscure afdeling van de National Park Service, de Investigative Services Branch. (Ach, wat houden tv-schrijvers toch van nieuwe vormen van wetshandhaving!) Turner krijgt de opdracht de dood van het vallende meisje te onderzoeken en uit te zoeken hoe ze aan een afgekloven been en een schotwond is gekomen voordat ze haar duikvlucht maakte. Hij wordt gekoppeld aan Naya Vasquez (Lily Santiago), een stralende, beginnende parkwachter die onlangs vanuit Los Angeles is verhuisd. Paul Souter (Sam Neill, zo vaderlijk dat hij bijna onherkenbaar is) is de hoofdwachter, een oude vriend van Turner die hem vaak beschermt als hij uit zijn dak gaat. Rosemarie DeWitt is Turners ex-vrouw Jill, die nog steeds een rol speelt in zijn leven vanwege een gedeelde grieven. En Wilson Bethel is Shane Maguire, een voormalige legerranger die voor langere tijd in de wildernis verdwijnt, in naam om zijn taken als parkbeheerder uit te voeren, maar eigenlijk omdat hij dat liever heeft. Het landschap brengt iets teweeg in Maguire, en we vragen ons af of het goed is.
Smith heeft het Amerikaanse Westen en bepaalde verwante thema's – geweld, wetteloosheid, gevonden familie – als de basis van zijn werk beschouwd. Hoewel American Primeval erin slaagde een vermoeide, grimmige sfeer over te brengen in de setting van de 19e- eeuwse Utah-oorlog, voelde het kijken ernaar een beetje als een soort afvinken. (Ja, natuurlijk, de grens was smerig; ja, natuurlijk, iedereen stierf.) Untamed daarentegen zit vol verrassingen. Verschillende personages wijzen er in de loop van de serie op dat mensen die Yosemite bezoeken, beperkt tot hun voertuigen en beperkt in hun tijd, de neiging hebben slechts een klein percentage van de totale oppervlakte te bekijken. "De rest die daarbuiten is... daar gebeuren dingen anders", zegt Turner. In zijn onderzoek zal hij zich verdiepen in de plekken waar dingen "anders gebeuren", en we zullen een glimp opvangen van de andere kant van het park.
Turner rijdt natuurlijk paard. Hij dwingt Vasquez er ook een te berijden (er volgen veel grappen over pijnlijke billen), en ze doorkruisen het park, op zoek naar aanwijzingen. Een groep krakers die in een weiland wonen, raakt betrokken bij het onderzoek, en wanneer hun oudere hippieleidster (Marilyn Norry) wordt ondervraagd, is ze bijtend bitter, een onuitwisbare aanwezigheid in de verhoorkamer. Een blanke kraker met afschuwelijke dreadlocks stelt zichzelf voor als "Pakuna" ("Het betekent 'hert dat van een heuvel springt'"); de agent die hem arresteert, antwoordt: "Mine's Milch; betekent 'het kan me niks schelen'." Er zijn claustrofobische scènes in een oude mijnschacht, maar ook prachtige momenten, zoals wanneer Vasquez een kudde elanden uiteendrijft. Andere personages zijn onder meer een seizoenarbeider in de sportwinkel, Turners Miwok-vriend in de reisploeg van het park en, in een flashback, de moeder van het overleden meisje, die stervende is aan kanker, zittend op hun favoriete plekje, op de rand van een klif.
Vanwege deze interessante verrassingen zou je Untamed kunnen vergeven dat het gebaseerd is op een doorsnee misdaadplot: de dode is een 21-jarig, getraumatiseerd blond, blank meisje; de duistere geschiedenis die Turner en zijn vrouw achtervolgt, draait om de gewelddadige dood van een kind. Turner, als personage, "speelt zich niet aan de regels" en woont in een hut vol uitgepakte dozen vanwege zijn trauma – iets wat normaal is in misdaad- en westerngenres. (Isaac, het personage gespeeld door Taylor Kitsch in American Primeval , is ook goed in het opsporen en schieten, en ook hij woont in de bush na het verlies van een kind.) Mark L. Smith zegt dat Eric Bana voor de rol is gekozen omdat hij "goed is in het spelen van stilte"; Elle Smith voegt eraan toe dat hij er ook "goed uitziet op een paard". Die dingen zijn allebei waar, maar ze betekenen ook dat Turner, als personage, nog steeds wat lastig te benaderen kan zijn – hypercompetent en eerlijk, zelden luchtig of leuk.
Toch, wanneer Turner Maguire in een verhit moment vastgrijpt en bedreigt, zijn Bana's dreigende ogen magnetisch en angstaanjagend. Wanneer hij de telefoon van het meisje ontdekt, probeert hij die in te pluggen en begint te vloeken en door dozen te graven om het juiste snoer te vinden. Wanneer hij zich van de klif laat zakken om haar lichaam te zien, trekt hij handschoenen aan voordat hij haar aanraakt, terwijl ze beiden in de lucht bungelen – een uniek en veelzeggend karakterdetail. Bana en Smith weten hoe ze je aandacht erbij kunnen houden, zelfs wanneer delen van het verhaal bekend beginnen te voelen. In de zomer zijn we allemaal toeristen. Een Yosemite-verhaal raakt precies de juiste snaar.
