Heruitgave van drie films van Judit Elek: Hongarije van het Hart

Judit Elek, een pionier van de direct cinema geboren in Boedapest in 1937, was een belangrijke figuur in de nieuwe Hongaarse cinema die in de jaren zestig opkwam, naast Miklós Jancsó en Márta Mészáros. Haar naam geniet nog steeds een bescheiden reputatie en haar gevoelige werk, dat documentaire en fictie combineert in een gebaar dat vaak de grenzen uitveegt, is weinig bekend, ondanks een recente spotlight op het Cinémathèque Festival in 2024. Er zijn enkele echo's van haar beginjaren in de filmpers, in een tijd waarin de Nouvelle Vagues uit het Oosten een zekere nieuwsgierigheid wekten en er eerbetonen werden gebracht op internationale festivals, en dat is alles. Voorafgaand aan de release volgend najaar van een boxset met daarin zijn volledige filmografie (18 korte en lange films voor het kleine en grote scherm), biedt de heruitgave deze week in de bioscoop van drie van zijn mooiste films – The Lady of Constantinople (1969), Maybe Tomorrow (1979) en Maria's Feast (1984) – ons die zeldzame geneugten die alleen de cinema tegenwoordig lijkt te schenken: het betreden van gebieden die nauwelijks zijn bereisd, het tot leven wekken van een land dat is vastgelegd in een tijdperk dat we waarschijnlijk nooit hadden willen kennen, het Sovjet-Hongarije van de jaren 1960 en 1970, of het patriarchale tijdperk van de 19e eeuw.
En bovenal, ontdek de stem van een filmmaker die haar 'minderheids'-status, het feit dat ze een vrouw is en van Joodse afkomst - haar familie werd gedecimeerd in de nazikampen - tot een essentieel onderdeel heeft gemaakt
Libération