Al 4 kandidaten: een goed gevulde startrij voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2026 in Saint-Maximin

Het politieke klimaat in Saint-Maximin is niet bepaald "sereen". En dat is niet nieuw. Hoewel sommigen geloven dat het wantrouwen begon met de verkiezing van Alain Decanis, zou je kunnen stellen dat er zelfs daarvoor al machtsstrijd in de schaduw van de basiliek plaatsvond, achter de schermen van het stadhuis. Maar het klopt dat sinds het aantreden van de huidige burgemeester de controverse en woede-uitbarstingen in de gemeenteraad zo sterk zijn toegenomen dat de opvolgingsoorlog pas in juli 2025 begon.

Geholpen door spanningen binnen de meerderheid zelf, waarvan de eenheid al snel fragiel leek, is het klimaat verder verslechterd en uiteindelijk klinkt de campagne van 2026 voor velen als het einde van de speeltijd en de terugkeer naar de serieuze zaken. Hoewel dit herstel misschien nog niet zichtbaar is in de gemeenteraadsvergaderingen, is het desalniettemin te horen in de woorden van de verschillende kandidaten die zich volgend jaar kandidaat stellen voor de functie van opperrechter.

Dus, nu het tijd is om een stap terug te doen, met officieel en publiekelijk aangekondigde intenties, laten we de balans opmaken. Vier kandidaten, vier projecten, één ambitie: het stadhuis van Saint-Maximin (her)overen.

Thomas Molina (RN): om het glazen plafond te doorbreken?

De eerste die zijn kandidatuur bekendmaakte, is ook de enige die geen officiële verklaring heeft afgelegd. Tenminste niet in zijn eigen naam. Toen de aankondiging van zijn voornemen op 30 mei op BFM werd bekendgemaakt, gebeurde dat via de stem van Frank Giletti, parlementslid voor Rassemblement National voor het kiesdistrict, uitgenodigd als leider van de extreemrechtse partij in de Var. "Thomas Molina, een jonge leider van de beweging, uit de regio. Een eerste verkiezingservaring voor deze 26-jarige jongeman (...). We rekenen op hem, we vertrouwen hem."

De hoofdpersoon in kwestie is sindsdien (en zelfs daarvoor) talloze keren verschenen op institutionele bijeenkomsten, vaak vergezeld door het parlementslid. Zijn voordeel, en Franck Giletti heeft dit goed opgemerkt, is de verdeeldheid onder de tegenstanders, in een stad die het parlementslid in de eerste ronde van de laatste parlementsverkiezingen met meer dan 50% aan kop had gezet. "Te lang hebben ego-ruzies onze gemeenschap tegengehouden ", bevestigt Thomas Molina. "Ik ben vastbesloten een einde te maken aan de persoonlijke belangen die het algemeen belang ondermijnen." Hij voegt eraan toe: "Ik ben vastbesloten een geloofwaardig alternatief, een nieuwe impuls en een duidelijke visie te brengen." Het blijft, zoals vaak het geval is bij de partij Le Pen, om mensen ervan te overtuigen dat de nationalistische ideologie zich aanpast aan de lokale situatie.

Fabrice Albert: een 'outsider' die niet zo 'uit de kast' is

De tweede die zijn kandidatuur aankondigde was Fabrice Albert, die bij de parlementsverkiezingen werd verslagen door Rassemblement National (RN), ondanks dat hij nog steeds 20% van de stemmen behaalde. Dit was een onvoldoende, maar verre van triviaal voor een figuur die ongetwijfeld het voordeel heeft dat hij niet heeft deelgenomen aan de soms onthutsende strijd in de gemeenteraden, aangezien hij niet werd verkozen. Hij blijft gesteund door verschillende leden van de gemeenteraad, waaronder Gabriel Pich en zijn fractie (Democratie en Transparantie). Mireille Bœuf was vóór haar overlijden ook betrokken bij het werk dat zou leiden tot de kandidatuur.

Hoewel hij geen vaste waarde is in het leven van Maximinois, is het moeilijk zijn zekere status niet te erkennen, aangezien hij nooit ver weg is van alles wat er in de politieke gangen gebeurt. "Onze methode is luisteren", zei hij tijdens zijn toespraak op 21 juni. "Onze verantwoordelijkheid is om een geloofwaardig en eensgezind alternatief te bieden, in een vreedzame sfeer. En onze lijn is welwillendheid." Hij concludeerde: "Mijn kandidatuur maakt deel uit van een simpele en duidelijke oproep: om samen de bladzijde om te slaan van een mandaat dat getekend is door schulden, ondoorzichtigheid en minachting voor de inwoners."

Vesselina Garello: nieuwe verkiezingen om te winnen?

Vesselina Garello is geen onbekende in de beproeving van de stembus. Elf jaar lang verkozen in Saint-Maximin, won ze in maart 2023 samen met haar partner Stéphane Arnaud de tussentijdse verkiezingen voor het departement. Ze versloegen een kandidaat van de RN en een andere kandidaat die door de gemeente werd gesteund, en behaalden de meerderheid van de stemmen (ondanks een aanzienlijke onthouding) in de stad van de basiliek.

Sindsdien zet Vesselina Garello, met haar titel van departementsraadslid van het kanton, haar politieke actie voort, die door sommigen soms wordt gezien als gekenmerkt door een systematische oppositie tegen de burgemeester, maar die altijd wordt bepleit te midden van de hectiek van de gemeenteraad. "Als departementsraadslid steun ik de projecten die in de goede richting gaan, maar de echte hefbomen voor lokale actie liggen in het gemeentehuis", legt ze uit.

Als leider van de belangrijkste oppositiegroep kondigde de gekozen politicus officieel haar kandidatuur voor het burgemeesterschap aan in een lange toespraak op 28 juni voor 250 aanwezigen op Place Malherbe. Ze presenteerde een mengelmoes van economische, sociale en stedenbouwkundige perspectieven en sloot af met de volgende oproep: "Laten we niet wachten op verandering; laten we toegewijde en vastberaden actoren zijn, laten we de handen ineenslaan en samen de handen uit de mouwen steken om de toekomst van Saint-Maximin te bouwen."

Alain Decanis: profiteren van de spreiding van krachten?

Hij verloor zijn ondertekeningsbevoegdheden, hij herwon ze, hij verloor ze opnieuw. Hij kreeg ruzie met de stad, hij wilde vertrekken, hij bleef, hij verzoende zich (deels). En uiteindelijk heeft hij geen meerderheid meer. Kortom, de eerste ambtstermijn van Alain Decanis lijkt op een lange Via Crucis. En toch gaat de burgemeester verder, onwrikbaar, vol vertrouwen in zijn eigen kracht, met een staat van dienst die verre van zo catastrofaal is als zijn tegenstanders beweren, en met nieuwe perspectieven van een lijst van werkelijk loyale aanhangers. Met één element dat onveranderd blijft, hoe hevig de tegenwind ook is: de overtuiging dat hij gelijk heeft.

Nu is het tijd om de kiezers te overtuigen, maar het zou slim zijn om te zeggen dat ze nog niet overtuigd zijn. De show van de oppositie, waaraan de burgemeester uiteraard deelnam, viel niet bij iedereen in de smaak, en de belangrijkste prestatie van het mandaat, het sportcomplex, wordt gewaardeerd.

Op 28 juni bevestigde Alain Decanis tijdens een avondbijeenkomst in Le Déffens dat hij zich kandidaat stelt voor een tweede termijn. "Ik wil de sleutels van het stadhuis niet toevertrouwen aan mensen die alleen maar bezig zijn met hun politieke carrière." Weer een aanvalshoek. Maar het bevestigt één ding: de verdeeldheid binnen de oppositie is in het voordeel van de huidige burgemeester. En dat weet hij!