Neil Sharma: Interprovinciale handelsbarrières moeten verdwijnen – onze economie is ervan afhankelijk

De kwakkelende Canadese economie werd vorige maand blootgelegd toen het land 66.000 banen verloor en de werkloosheid opliep tot 7,1 procent. Dit is grotendeels te wijten aan de erbarmelijke economische ontwikkeling en de schrale handel tussen provincies, en de gevolgen daarvan zijn duidelijk merkbaar.

Maar sinds de mislukte pogingen om de handel tussen provincies te verbeteren middels de Overeenkomst inzake Interne Handel uit 1995 en de acht jaar oude Canadese Vrijhandelsovereenkomst, is de bevolking van Canada explosief gegroeid. Tegelijkertijd is er een onderklasse ontstaan ​​met ongeschoolde en werkloze nieuwkomers.

Mark Carney plaveide de weg naar het ambt van premier door campagne te voeren tegen de Amerikaanse president Donald Trump in plaats van de leider van de Conservatieve Partij, Pierre Poilievre. Bovendien deed hij een Houdini tijdens de vijf belangrijkste weken van de tot dan toe drie jaar durende effectieve campagne tegen tien jaar onhandig liberaal bewind.

De door Trump geïnitieerde handelsoorlog was alles wat Carney nodig had om aan de macht te komen. Hij verbloemde daarbij gemakshalve zijn rol als economisch adviseur van voormalig premier Justin Trudeau, maar hij vestigde wel de aandacht op het echte economische moeras van Canada: handelsbarrières tussen provincies.

"Door samen te werken kunnen we uitbreiden en een meer onderling verbonden en veerkrachtige Canadese economie opbouwen", zei de premier in maart – in een mengeling van platitudes en clichés. "Canadezen zijn er klaar voor om de wereld te laten zien dat we verschillende teams kunnen aanmoedigen en toch één sterk team kunnen zijn wanneer het erop aankomt."

Handelsbarrières – doorgaans bureaucratische rompslomp zoals tegenstrijdige veiligheidsvoorschriften, normen voor beroepsvergunningen, zakelijke kosten en meer – tussen provincies kosten Canada naar schatting tot vier procent van het reële bbp per hoofd van de bevolking. Dit is bijzonder verontrustend in het licht van de gegevens van Statistics Canada waaruit blijkt dat 1,6 miljoen Canadezen in juli werkloos waren.

Hoewel de federale overheid helpt, is het grotendeels aan de provincies om dit probleem aan te pakken. Ontario heeft aanzienlijke vooruitgang geboekt en is de eerste provincie die alle uitzonderingen in de Canadese Vrijhandelsovereenkomst heeft geschrapt.

Vic Fedeli, minister van economische ontwikkeling, werkgelegenheid en handel van Ontario, vertelde de Post dat zijn regering memoranda van overeenstemming heeft ondertekend met alle provincies en territoria, behalve Newfoundland en Quebec.

"We gaan verder met wederzijdse erkenning", zei Fedeli vorige maand. "Als je een product in één provincie maakt en het voldoet aan al hun regelgeving, zullen wij in Ontario, ook al erkennen we dat het anders kan zijn, het als gelijkwaardig accepteren. We laten ons niet door kleine dingen zoals 'Oh, je verpakking is te dun of te dik' belemmeren om producten vanuit andere provincies te verzenden."

Fedeli grapte dat het importeren van goederen uit Texas vaak makkelijker is dan het verschepen tussen Canadese provincies. Als voorbeeld noemt hij de afschaffing van beperkingen op de verkoop van alcohol rechtstreeks aan consumenten.

"Stel dat je uit Saskatchewan komt en naar Niagara gaat omdat je van wijn houdt, en een paar flessen mee naar huis neemt. Als je meer flessen wilt kopen, kun je het beste weer naar die wijnmakerij gaan," zei hij. "Nu kun je het online bestellen."

De Progressief Conservatieve Partij van Ontario heeft eerder geprobeerd deze barrières te slechten. Meer dan tien jaar geleden riep voormalig leider Tim Hudak op tot toetreding van Ontario tot de New West Partnership Trade Agreement tussen de westelijke provincies.

"De deal was tussen Alberta, Saskatchewan en Brits-Columbia", vertelde Hudak aan de Post. "Dit zou banen, meer economische mobiliteit en kansen creëren voor inwoners van Ontario, maar ook voor inwoners van de westelijke provincies, en meer markten openen. Ik zei: 'Als Ontario tot premier wordt gekozen, zou het zich aansluiten bij de New West Partnership Trade Agreement.'"

Nadat Hudak de verkiezingen van 2014 verloor van de liberale Kathleen Wynne, kwam de samenwerking echter niet tot stand. Waarschijnlijk kwam dit doordat Wynne niet wilde ingrijpen in het economische beleid van haar tegenstander, en wellicht ook doordat de huidige status quo haar zittende partij niet beviel.

Het feit dat de federale liberalen dit probleem willen oplossen, kan mogelijk tot verandering leiden. Hudak is van mening dat, als de Grits echt serieus zijn over het leveren van een wondermiddel voor de kwakkelende Canadese economie, interprovinciale handel een absolute noodzaak zal zijn.

"Eén ding dat de regering-Carney vandaag zou kunnen doen om banen te creëren en zaken betaalbaarder te maken voor Canadezen, is het agressief afbreken van interprovinciale handelsbarrières", aldus Hudak, nu partner bij Counsel Public Affairs. "Dit zal nieuwe kansen creëren voor investeringen in banen en de kwaliteit van de dienstverlening verbeteren."

Alberta is een andere provincie die zich inzet voor het wegnemen van handelsbarrières, en de provincie is goed voorbereid om dat te doen. Naast een belangrijk doorvoerknooppunt naar de westkust, heeft Alberta een concurrentievoordeel op het gebied van olieproductie.

De Kamer van Koophandel van Calgary, een onafhankelijke non-profit en onpartijdige organisatie die al bijna 135 jaar het bedrijfsleven van de stad vertegenwoordigt, gelooft dat energie de beste manier is om Alberta open te stellen voor de rest van Canada.

"Als het gaat om de kosten voor het produceren van de vaten, is (Alberta) aanzienlijk concurrerender dan een schalievat in de Verenigde Staten, wat ons op dit moment een concurrentievoordeel geeft, vooral vanuit het oogpunt van de productie, het reservoir en het feit dat ons risico operationeel is, niet geologisch.

"Er is een verschillende dynamiek tussen de twee stroomgebieden en daarom zitten we nu in de pole position", aldus Deborah Yedlin, president en CEO van de Kamer van Koophandel van Calgary, in een interview.

Vanuit energieoogpunt kunnen we blijven produceren voor dit land en hoeven we niet naar de kapitaalmarkt te gaan zoals Amerikaanse bedrijven doen om een ​​bepaald productieniveau te handhaven, omdat we weten wat de grondstof is. Die is gedefinieerd; hij hoeft alleen maar geproduceerd te worden.

Dat plaatst Alberta in een gunstige positie voor groei, maar de provincie kampt met wat Yedlin omschreef als "een tekort aan personeel". Er staan ​​te veel vakmensen op het punt van pensioen en de provincie moet de talentenpijplijn van de sector dringend aanvullen.

De provincie is bepaald niet de enige: als de tweede fase van LNG Canada in Brits-Columbia wordt goedgekeurd, waardoor de verwerkings- en opslagcapaciteit zou verdubbelen, zal de vraag naar geschoolde vakmensen enorm zijn.

Maar zonder voldoende arbeidskrachten zal geen van deze projecten rendabel zijn. En met miljoenen werkloze Canadezen is er ook geen reden waarom dat zo zou moeten zijn.

Het is desalniettemin cruciaal dat de overheid het deze keer goed aanpakt en de handelsbarrières tussen provincies definitief afbreekt, omdat het land bezwijkt onder de druk van overbevolking en exorbitante prijzen voor alledaagse goederen zoals voedsel. Nu onze economie wankelt door de Amerikaanse invoerrechten, is het cruciaal dat we de landing inzetten.